Demi Moore: Krijgt ze eindelijk een Oscar voor haar radicale comeback?

Op 62-jarige leeftijd heeft Demi Moore haar streven naar perfectie eindelijk opgegeven. En eindelijk krijgt ze de erkenning die haar zo lang ontzegd is. Voor haar rol in de horrorfilm "The Substance" ontving ze haar eerste Golden Globe, haar eerste Oscar-nominatie, de SAG Award - en misschien zelfs haar eerste Golden Boy op 3 maart.

De film draait dan ook, toepasselijk genoeg, om het streven naar perfectie: uiterlijke, jeugdige perfectie waaraan elke vrouw wordt onderworpen, niet alleen in Hollywood. Als Elizabeth Sparkle vecht Moore tegen het ouder worden dat haar dreigt te beroven van haar carrière onder regie van Coralie Fargeat (48). Wat haar het meest interesseerde aan de rol waren "de omstandigheden van een vrouw in de entertainmentindustrie die te maken krijgt met afwijzing en diepe wanhoop. Alles wat er in haar leven toe leek te doen, wordt haar ontnomen", vertelde ze in 2024 aan The Guardian. De overeenkomsten met haar eigen carrière zijn duidelijk.

Bewonderd om haar schoonheid, belachelijk gemaakt om haar ambities

Demi Moore is een levend voorbeeld van het seksisme in Hollywood van de afgelopen decennia. In de jaren 80 en 90 groeide ze uit tot een superster met films als "Ghost" en "Indecent Proposal" - bewonderd om haar schoonheid, belachelijk gemaakt om haar ambities. In "A Few Good Men" en "The Jane Files" speelde ze vrouwen die moesten vechten tegen mannelijke machtsstructuren - en ze moest naar een producer luisteren die zei: "Als Tom [Cruise, haar collega in "A Few Good Men"] en Demi niet met elkaar naar bed gaan, waarom is Demi dan een vrouw?"

Maar niet alleen op het scherm, ook in het echte leven had Moore te kampen met seksistische dubbele normen. Haar zwangere lichaam op de cover van Vanity Fair werd in 1991 als pornografisch bestempeld en veroorzaakte een schandaal. Haar honorarium van twaalf miljoen dollar voor "Striptease" - destijds het hoogste bedrag ooit bedongen voor een actrice - werd met hoongelach ontvangen. Terwijl haar toenmalige echtgenoot Bruce Willis (69) bijna twee keer zoveel verdiende voor "Die Hard", moest zij koppen als "Gimme Moore" voor lief nemen.

Maar Moore had ergere dingen meegemaakt. In haar biografie 'Inside Out' uit 2019 beschreef ze haar donkere jeugd met een suïcidale moeder en een gewelddadige vader, een verkrachting door een 'familievriend', en alcohol- en cocaïneproblemen en eetstoornissen. Ze was 20 jaar nuchter totdat Ashton Kutcher (47) in haar leven kwam, het 'concept' van alcoholverslaving in twijfel trok en haar weer aan het drinken dwong. Het huwelijk van het stel - dat ook gepaard ging met kwaadaardige krantenkoppen over het leeftijdsverschil van 16 jaar - eindigde na zes jaar met het volgende dieptepunt in Moores leven. Kutcher had Moore bedrogen en vernederd, en ze was opnieuw 'zichzelf kwijtgeraakt', zoals ze zelf in een interview met People beschrijft . En opnieuw begon de strijd: tegen de publieke opinie over haar, tegen haar verslavingen, tegen haar eigen lichaam.

Eindelijk niet meer mooi

Te midden van dit dieptepunt ontstond het script van "The Substance". Deze strijd zie je terug in haar acteerprestatie in "The Substance". Met de body horrorfilm bevrijdt ze zich voor het eerst van de druk om mooi te moeten zijn. Haar rol veroudert sneller en vreselijker, terwijl haar jonge alter ego, gespeeld door Margaret Qualley (30), de stralende schoonheid imiteert. Een bevrijding, zoals Moore aan The Guardian vertelde: "Ik ben de hele tijd gedegradeerd en ik wist vanaf het begin dat ik niet op de meest glamoureuze manier zou worden getoond, zonder een zachte focus. Het tegenovergestelde was het geval. Maar er was iets bevrijdends aan."

Na tientallen jaren perfectie te hebben verwacht, toont Demi Moore zich voor het eerst zonder opsmuk - en wordt daar ook om geprezen. In januari 2025 nam ze de Golden Globe voor "Beste Actrice in een Musical/Komedie" in ontvangst (wat gezien de brutale satire niet misleidend is), zichtbaar overweldigd. In haar toespraak vertelde ze dat een producent haar ooit denigrerend de titel 'popcornactrice' had gegeven en dat ze lange tijd had gedacht dat ze daar niets meer mee kon. Dertig jaar later heeft ze het tegendeel bewezen - niet alleen aan hem, maar vooral aan zichzelf.

SpotOnNieuws