Keir Starmer in het Witte Huis: Britse evenwichtsoefening

Vitali Klitschko was onlangs in Londen. De burgemeester van Kiev ontmoette de burgemeester van Londen, Sadiq Khan, in het chique A Taj Hotel in St. James' Court, waarvan de lobby ruikt naar een rozenbubbelbad. Hierna nodigde Khan een aantal buitenlandse correspondenten uit in een van de vergaderzalen van het paleisachtige gebouw. ​​Op een laptop werd een foto van de bijeenkomst getoond, waarbij geen persfotografen aanwezig waren. Het was een prachtig gesprek, zei Khan. Bovendien is het geweldig dat premier Keir Starmer nu naar Washington reist om president Trump te ontmoeten, en dat Starmer al duidelijk heeft gemaakt wat hij, Khan en Klitschko ook hadden verzekerd: "We staan ​​schouder aan schouder met Oekraïne ", onveranderd en doorgaand.

Sadiq Khan is zeker niet de enige die de premier de afgelopen dagen advies en berichten heeft gegeven. De ontmoeting van Starmer met Trump in Washington afgelopen donderdag was "de belangrijkste ontmoeting tussen een Britse premier en een Amerikaanse president sinds de Tweede Wereldoorlog", schreef voormalig leider van de Conservatieve Partij William Hague in de Times . "Je kunt niet winnen als je er niet bij bent", zei Khan.

Er zijn inderdaad enkele parlementsleden in het Britse Lagerhuis die hun ongenoegen uiten omdat Starmer niet de eerste Europese regeringsleider is die Trump bezoekt; de Fransman Emmanuel Macron was hem voor. Maar dat is niet bepaald een weergave van de opvatting in nr. 10. Integendeel, het team van Starmer zal de verschijning van Macron in het Witte Huis, dat momenteel niet bepaald een rozengeur en maneschijn-sfeer biedt aan buitenlandse staatshoofden, nauwlettend hebben gevolgd. Trumps grillige stijl vraagt ​​veel van serieuze diplomaten en in Downing Street bestaat er geen twijfel over dat de rol van het Verenigd Koninkrijk als een van de machtigste vertegenwoordigers van Europa en tegelijkertijd een niet-lidstaat van de EU zowel kansen als risico's met zich meebrengt.

Starmer benadrukte dinsdagmiddag in het Lagerhuis hoe belangrijk het voor hem is om het evenwicht in de Oval Office te bewaren: hij verwerpt "elke vorm van valse keuze tussen deze kant van de Atlantische Oceaan en de andere kant". De VS zijn onze belangrijkste bilaterale partner, maar “nauwere samenwerking met Europa” is net zo belangrijk.

Starmers aanpak, waarbij geen fundamentele beslissing wordt genomen ten opzichte van Trumps Washington, maar wordt gereageerd van dag tot dag, van Trumps uitbarsting tot Trumps uitbarsting, is diplomatiek gezien de slimste oplossing, aldus een ervaren Britse regeringsfunctionaris en al jarenlang buitenlands diplomaat in een interview met de Süddeutsche Zeitung . Bovendien was het besluit om voormalig minister van Labour Peter Mandelson – en daarmee waarschijnlijk voor het eerst ooit een politicus en geen ambtenaar – te benoemen tot ambassadeur van de VS, de juiste. Beide zullen waarschijnlijk de meerderheidsopinie zijn in Starmers team. Zijn kantoorchef Morgan McSweeney, die Starmer naar Washington vergezelt, en minister van Buitenlandse Zaken David Lammy, zouden intern al gewaarschuwd hebben dat Trump hem niet moet gebruiken als een soort pion tegen Europa.

Het belangrijkste onderwerp in Washington zal zijn hoe we met Oekraïne moeten omgaan. Net als Macron zal Starmer waarschijnlijk proberen Trump ervan te overtuigen dat de vrede duurzaam moet zijn en samen met Oekraïne moet worden onderhandeld. Vorige week zei Starmer dat zijn land bereid was vredestroepen naar Oekraïne te sturen. Niet iedereen in Westminster was hier blij mee, aangezien de ‘vredestroepen’ uiteindelijk Britse soldaten op Oekraïense bodem zijn die in het ergste geval betrokken kunnen raken bij gevechten met het Russische leger. Maar Starmer wilde kennelijk een signaal van vastberadenheid naar Washington sturen. En op dinsdag deed hij er nog eentje, een dag voor zijn vertrek op woensdagavond.

Starmer maakte in het Lagerhuis bekend dat hij "de grootste verhoging van het defensiebudget sinds het einde van de Koude Oorlog" had bevolen. Vanaf 2027 – eerder dan verwacht in Londen – zal het koninkrijk 2,5 procent van zijn bruto binnenlands product aan defensie uitgeven, 0,2 procent meer dan voorheen. De stijging zou betekenen dat er jaarlijks 13,4 miljard pond (16,1 miljard euro) meer zou zijn. Als we de uitgaven aan geheime diensten en veiligheidsdiensten meerekenen, bedraagt ​​het percentage zelfs 2,6 procent. En: Voor het volgende parlement is er zelfs een “duidelijk doel” om het te verhogen naar drie procent, zei Starmer.

Om de stijging te financieren, wordt de buitenlandse hulp met 0,2 procent verlaagd, van 0,5 naar 0,3 procent van het bruto binnenlands product. Starmer zei dat hij “niet blij” was met de aankondiging van deze verandering. Maar ‘de veiligheid van de burgers’ staat voorop. Donald Trump zou dit soort dingen waarschijnlijk graag willen horen.

De toezegging om de defensie-uitgaven te verhogen is een soort zoethoudertje voor Trump in Starmers bagage. De Amerikaanse president had Europese landen herhaaldelijk bekritiseerd omdat zij relatief minder geld in defensie investeerden dan de VS. Niemand weet natuurlijk of Trump aan het eind van deze week zal zeggen "dat Keir een aardige vent is", aldus de Guardian op maandag, aldus een functionaris van Downing Street. Maar het is te hopen dat hij respect heeft voor Starmer.