Oekraïne conflict | bescherming afperser Washington

Na zes weken in functie is één ding duidelijk: de Amerikaanse president Donald Trump geniet ervan om een ​​wereldwijde beschermingsafperser te zijn. Of zijn interesse nu wordt gewekt door Panama of Canada, Groenland of Gaza, door Europa in het algemeen of door Oekraïne, de hoofddealmaker probeert altijd de VS 'weer groot' te maken met financiële overeenkomsten. Niemand voelt dit pijnlijker dan Oekraïne, een land dat vecht voor zijn overleving.

Trump dringt er bij Europese landen ook op aan om op vergelijkbare schaal geld uit te geven aan militair materieel als tijdens de Koude Oorlog. Volgens Trumps ideeën zouden de landen van de Europese Unie, maar ook Brexit-Groot-Brittannië en Oekraïne, hun eerbetoon moeten brengen aan de "gouden eeuw van Amerika", waarvan hij het begin uitriep bij zijn inauguratie.

Na de zware tol die president Vladimir Poetin heeft geëist, wordt Oekraïne, dat grotendeels door Rusland is verwoest, nu economisch geplunderd door de andere president. Tijdens een conferentie van conservatieve Amerikaanse activisten verbond Trump de voortzetting van de hulp aan Oekraïne aan voorwaarden: "Ik wil dat ze ons iets geven voor al het geld dat we hebben opgehaald", eiste hij. We willen zeldzame aardmetalen en olie, alles wat we kunnen krijgen." Beide presidenten willen Oekraïne dwingen vrede te dicteren - Poetin met bommen, Trump met beschermingsrackets.

Hoewel Trump maandag in Washington een ontmoeting had met de Franse president Emmanuel Macron, beschouwt hij de EU niet als een gelijkwaardige partij . Niettemin zullen Oekraïne en de EU de kosten van de wederopbouw en de vredeshandhaving op de lange termijn alleen moeten dragen. In juli 2022 schatte de Wereldbank de kosten voor de wederopbouw en langetermijnstabilisatie van Oekraïne op 750 miljard dollar.

De tweede belangrijkste Europese politicus na president Macron is de Britse Labour-premier Keir Starmer, die donderdag in Washington wordt verwacht. Voor zijn vertrek maakte hij duidelijk: "We blijven schouder aan schouder staan ​​met Oekraïne." Hij onderstreepte hoe belangrijk het voor hem is om dinsdag in het Britse parlement het evenwicht in het Witte Huis te bewaren: de VS zijn onze belangrijkste partner, maar "nauwere samenwerking met Europa" is net zo belangrijk.

Starmer zal geen fundamentele beslissing tegen Washington nemen; Londen is daarvoor te zwak. In plaats daarvan zal hij blijven proberen om alle ommezwaaien van Trump zo in evenwicht te brengen dat zowel de diplomatie als de speciale relatie waar de Britten naar verwijzen met tevredenheid worden ontvangen. Dit houdt in dat we ons ervan bewust moeten zijn dat we waakzaam moeten zijn om elke poging van Trump tegen te gaan om het land te gebruiken als een verdelende wig tegen Europa in naam van deze ‘speciale relatie’. Net als Macron zal Starmer proberen Trump ervan te overtuigen dat de vrede in Oekraïne blijvend moet zijn en dat alleen met hem onderhandeld kan worden.

Met de komst van Starmer naar de VS is er een nieuwe ontwikkeling in Oekraïne: na een langdurig meningsverschil over een grondstoffendeal zijn Kiev en Washington het volgens mediaberichten eens geworden over de details van een contract dat de VS toegang geeft tot grondstoffen in het door Rusland aangevallen land in ruil voor hulp van Washington. Er kwam aanvankelijk geen officiële verklaring uit Oekraïne.

Er ontstond een heftig meningsverschil over de overeenkomst, omdat president Volodymyr Zelensky aanvankelijk weigerde deze te ondertekenen. Ook Europese landen waren verontwaardigd dat Trump de oorlogsomstandigheden in zijn land kennelijk ziet als een kans voor lucratieve uitbuiting. Naast de zeldzame aardmetalen die belangrijk zijn voor hightechproducten, gaat het ook om de toegang van de VS tot Oekraïense olie en gas. Trump had aangedrongen op een dergelijke deal als compensatie voor de geleverde militaire hulp van de VS.

Volgens berichten wordt in de zogenaamde definitieve versie geen melding meer gemaakt van veiligheidsgaranties van de VS. Maar Oekraïne heeft hier herhaaldelijk op aangedrongen. Volgens berichten zullen de VS geen 100 procent controle hebben over een gepland wederopbouwfonds waar de inkomsten uit de winning van mineralen naartoe zullen vloeien. Het fonds zou gezamenlijk door de VS en Oekraïne beheerd moeten worden. Maximaal 50 procent van de financiële middelen komt uit inkomsten uit de verkoop van grondstoffen en uit havens en andere infrastructuur die belangrijk zijn voor de verwerking van natuurlijke hulpbronnen.

Volgens de Financial Times zal president Zelensky de overeenkomst met Trump aanstaande vrijdag in Washington ondertekenen. Deze laatste reageerde in een eerste verklaring demonstratief neerbuigend: »Ik hoor dat hij vrijdag wil komen. "Dat vind ik prima, als hij dat wil."

Kort daarvoor had Zelensky zijn weigering om de overeenkomst te ondertekenen gerechtvaardigd met het ontbreken van veiligheidsgaranties. Hij noemde het vermeende totale bedrag van 500 miljard dollar aan Amerikaanse hulp ook onjuist en bekritiseerde de wens van president Trump om eerdere hulpbetalingen met terugwerkende kracht om te zetten in leningen. "We kunnen financiële hulp niet als schuld erkennen", aldus Zelensky.