De Sovjet-sonde zal naar verwachting komende zaterdag landen: "Het zal vallen als een baksteen."

Verwacht wordt dat Kosmos 482, in 1972 door de voormalige Sovjet-Unie gelanceerd met bestemming Venus, komende zaterdagmorgen op de planeet Aarde zal landen en na een reis van meer dan een halve eeuw weer in de atmosfeer van de Aarde zal terugkeren. Maar... waar zal het terechtkomen?

In werkelijkheid is het onmogelijk om specifieke informatie te geven, omdat de locatie van de val (als deze plaatsvindt) van veel factoren afhangt. Zoals echter op de website van Aerospace wordt uitgelegd, is de oceaan het meest voorkomende scenario.

De potentiële valzone is erg breed, zoals u kunt zien op de kaart onder deze paragrafen. De lijnen op de kaart markeren het gebied waar Kosmos 482 waarschijnlijk zal neerkomen, terwijl de rode stip voor de westkust van Australië de plek markeert waar de satelliet naar verwachting uiteen zal vallen.

Volgens de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA zou de Kosmos 482-sonde volgende week zaterdag om 8:37 uur (Spaanse tijd) weer kunnen landen. De foutmarge bedraagt ​​echter ongeveer plus of min drie uur en twintig minuten.

Er zijn echter nog steeds veel factoren die de val beïnvloeden, zoals de zonneactiviteit, of de sonde een parachute heeft en zo ja, of deze bij aankomst op onze planeet opengaat.

In verklaringen gerapporteerd door El País zegt Benjamín Bastida Virgili, werkzaam bij de ruimteschrootbewakingsdienst van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA), dat " een object dat terugkeert in de atmosfeer normaal gesproken niet op een meteoriet lijkt."

"Objecten worden bijna volledig afgeremd wanneer ze op aarde vallen door wrijving met de atmosfeer op een hoogte van ongeveer 80 kilometer. Zelfs als het niet versplintert, verliest het object al zijn snelheid en valt het als een steen naar beneden , met een snelheid van ongeveer 300 meter per seconde", voegt Bastida toe.

Gelanceerd in 1972 om Venus te bestuderen

Het vaartuig werd in 1972 door de USSR gelanceerd om Venus te bestuderen, maar door een storing in de raket kon het niet ontsnappen aan de zwaartekracht van de aarde. Men vermoedt dat er een defect is geweest waardoor de motor is doorgebrand, waardoor de snelheid niet hoog genoeg was.

Sindsdien blijft het in een elliptische baan hangen en verandert het in ruimteafval. Wat het anders maakt, is niet alleen de leeftijd, maar ook de extreem duurzame structuur , die ontworpen is om de verschrikkelijke omstandigheden op onze buurplaneet te weerstaan. En dat roept een verontrustende mogelijkheid op: het zou de terugkeer in de atmosfeer kunnen overleven en aan de oppervlakte kunnen komen.