In Madrid wekt een serie de geesten van Franco's mislukte staatsgreep van 23 februari 1981 weer tot leven

Om de set Anatomie van een Moment te bereiken, moet je de snelweg Madrid-Valencia verlaten via een nauwelijks gemarkeerde afslag. Het smalle, slecht geasfalteerde weggetje dat je nam, verandert in een onverhard pad dat zich over het plateau slingert, tussen korenvelden waar gigantische sproeiers af en aan rijden. Een verlaten boerderij valt op door de massa stadsauto's die eromheen staan in de brandende zon van deze vroege zomer. Onder de schuur is een kantine ingericht. Een lang gebouw, dat er woest uitziet als een verlaten varkensstal, is door een luchtsluis van de rest van de wereld afgesloten. Eenmaal hier doorheen kom je in een lange ruimte aan de achterkant waar rechters in uniform zitten.
Een lid van de crew legt deze verontrustende verplaatsing van de opnames van een van de meest verwachte series in Spanje uit: "De productiedesigner [Pepe Dominguez del Olmo] zocht overal naar een volume waardoor het plafond in het beeld zou kunnen komen, net als in de echte rechtszaal. Hij vond alleen dat." Het betreffende proces, dat dient als de laatste act van Anatomie van een Moment , werd geopend in februari 1982 in een omgebouwde rechtszaal in de militaire wijk Campamento in Madrid, een jaar na de mislukte staatsgreep die bedoeld was om het democratische overgangsproces in Spanje na de dood van dictator Francisco Franco in 1975 te onderbreken.
Je hebt nog 77,91% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.
Le Monde