Interview op zondag. Sorj Chalandon: "Mijn boeken helen mijn wonden niet"
Het is een van de meest verwachte romans van het literaire seizoen. In Het Boek van Kells (Grasset), dat woensdag verscheen, blikt schrijver Sorj Chalandon terug op zijn jeugd in de jaren zeventig, met zijn zakken vol gaten, zijn maag leeg, de straat als zijn enige toevluchtsoord, vervolgens zijn broederlijke toewijding aan extreemlinks en uiteindelijk zijn intrede bij de krant Libération . Een kameraad onderweg en in twijfel, of de kroniek van een Franse jongeman in de strijd.
Nadat je je familie in Lyon ontvluchtte, dromend van een ander leven, ervoer je de straten, honger en eenzaamheid in Parijs, een jongeman zonder dak boven zijn hoofd, klaar om je waardigheid met een mes te verdedigen. Wat blijft er van hem over in de succesvolle man die je bent?
Ik ben nog steeds die straathond: hij gromt nog steeds in me. Zijn woede is eeuwig. De straat heeft me gevormd, hij heeft me geleerd de mensheid te zien in zijn wonden en in zijn licht. Als ik een man een ander op straat zie vernederen, ga ik niet voorbij. Onrecht, gebrek aan respect, ik tolereer het niet. En toch, als ik een oud echtpaar zie oversteken, leunend op hun wandelstokken, huil ik. Want het is mooi, met een zachte gewelddadigheid, deze kwetsbaarheid die weerstand biedt.
In het boek beschrijf je de angst om terug te keren naar...
...om meer te lezen, word lid van onze community van abonnees
en krijg toegang tot al onze artikelen op de website en mobiele app
vanaf € 1 voor de eerste maand, zonder vaste looptijd
{'skus': ['lprswgpremium16']}
Google: € 1 voor de eerste maand, daarna € 12,99
Le Progres
