Na een vooropeningsconcert opent violist Nemanja Radulovic het 76e Menton Muziekfestival
De trappen naar betovering. Morgen begint het allemaal opnieuw! Voor het zesenzeventigste jaar opent het Muziekfestival van Menton zijn deuren. En voor de 76e keer beklimmen muziekliefhebbers de geplaveide trappen naar het Parvis Saint-Michel. Ze komen in processie aan op deze bijna mythische plek, met uitzicht op de indrukwekkende Basiliek van Saint-Michel en haar discrete zusterkerk, de Kerk van de Witte Penitenten.
Terwijl ze de trappen beklimmen, zullen muziekliefhebbers zich de grote momenten uit het verleden herinneren. De oudsten zullen zich concerten herinneren van Richter , Rostropovich , Stern , Rampal , Samson François of Andrés Segovia , deze "heilige monsters " die allemaal naar het festival van Menton kwamen. Meer recente muziekliefhebbers zullen zich recitals herinneren van Martha Argerich, Ivry Gitlis, Maria-João Pires, Fazil Say of Maxime Vengerov.
En dan zijn er de nieuwe luisteraars – voor wie morgen de eerste avond is, en ongetwijfeld de eerste schitterende ervaring. Samen, oude en nieuwe muziekliefhebbers, zullen ze naar het voorplein gaan als op een jaarlijkse pelgrimstocht, aan het einde waarvan ze hun Heilige Graal zullen vinden: geweldige muziek.
Ster van de nieuwe generatieHet openingsconcert wordt aanstaande woensdagavond om 21.00 uur gegeven door een van de vioolsterren van de nieuwe generatie: Nemanja Radulovic . Een look en een talent om voor te sterven! Een rockerlook met lang haar en een leren jasje. Een vrije elektron in de wereld van de klassieke muziek. Hij kwam in 1999 op 14-jarige leeftijd uit zijn geboorteland Servië, studeerde aan het conservatorium van Parijs en verbaasde zijn tijdgenoten meteen met zijn verschijning. We herinneren ons de ontdekking van deze jonge, uitbundige artiest in het Mýdem in Cannes, waar Nice-Matin een van de eerste kranten was die hem interviewde. In 2006, toen hij op korte termijn Maxim Vengerov verving in het Beethovenconcert bij het Orchestre Philharmonique de Radio France, begon zijn internationale carrière pas echt.
Morgenavond speelt hij een aantal van de beroemdste klassieke werken: twee concerten van Bach en Vivaldi's Vier Jaargetijden. Hij wordt begeleid door een strijkorkest dat hij "Dubbele Betekenis" heeft genoemd. Dubbele betekenis? Het maakt niet uit wat de betekenis is, als het maar de juiste is!
Dan volgt er een sensatie. Dezelfde sensatie als vorig jaar, dertig jaar geleden, of 76 jaar geleden – de sensatie die sinds de oprichting van het festival elk jaar muziekliefhebbers uit heel Europa de lange trappen naar het Parvis Saint-Michel op heeft gelokt…
Een vooropening deze dinsdagavondAl jaren wordt de officiële opening van het Muziekfestival de dag ervoor voorafgegaan door een gratis concert voorafgaand aan de opening. Deze dinsdagavond is dat een concert van Romain Leleu's Sextet , en dat is bepaald geen koopje.
Romain Leleu is inderdaad een van onze grote Franse trompettisten met een internationale carrière, en tevens professor aan het Conservatoire Supérieur de Lyon. Om zijn sextet te vormen, omringde hij zich met vijf strijkers: twee violen, een altviool, een cello en een contrabas.
Samen verleggen ze de grenzen van de muziek en spelen ze met evenveel enthousiasme klassieke muziek en jazz. Deze dinsdagavond spelen ze transcripties van Schuberts liederen, maar ook van Milhauds Bœuf sur le toit, Saint-Saëns' Danse macabre, Cole Porters Night and Day en Dizzy Gillespie 's A Night in Tunisia. Dát noemen we eclecticisme. Geluk in perspectief!
Dinsdag 22 juli, 21.00 uur, Esplanade des Sablettes. Gratis toegang.
Vivaldi's beroemde Vier Jaargetijden wordt morgenavond, als openingsstuk van het festival, uitgevoerd door violist Nemanja Radulović en het strijkorkest Double Sens. Het is een van de eerste "beschrijvende" werken in de muziekgeschiedenis. Meestal zijn klassieke muziekstukken abstract en beschrijven ze niets. Hier zijn de Vier Jaargetijden vier concerten voor viool en orkest die de lente, zomer, herfst en winter oproepen.
We horen vogelgezang, natuurgeluiden, zingende boeren, onweersbuien, oogstwerk, de bries van een sneeuwstorm en sneeuwverschuivingen. Vivaldi componeerde ze begin 18e eeuw toen hij muziekles gaf aan het Ospedale della Pieta in Venetië, een instelling die verlaten meisjes, wezen, arme meisjes en buitenechtelijke kinderen opving.
Vivaldi formeerde er orkesten mee. Hij liet ze optreden... maar dan wel achter een hek, zodat ze niet gestoord zouden worden door mannen met kwade bedoelingen! De formidabele Casanova was destijds inderdaad een frequente bezoeker van Venetië. Onder deze omstandigheden gingen De Vier Jaargetijden in première. Ze worden nu overdag uitgevoerd. Ze zijn uitgegroeid tot een van de meest uitgevoerde klassieke muziekstukken.
Nice Matin
