Parlement verlengt detentie van buitenlanders die als gevaarlijk worden beschouwd

Het wetsvoorstel van de Republikeinse senator Jacqueline Eustache-Brinio werd dinsdag achtereenvolgens aangenomen door de Nationale Vergadering - met 303 stemmen voor en 168 tegen - en woensdag door de Senaat - met 228 stemmen voor en 108 tegen, vlak voordat de parlementaire zitting aan het einde van de week werd geschorst.

Net op tijd om de minister van Binnenlandse Zaken een klein succesje in het parlement te bezorgen. Hij was immers al voor deze maatregel aan het pleiten sinds de moord op de jonge Filipijnse student die in 2024 dood in Parijs werd aangetroffen.

Zijn vermeende moordenaar was een Marokkaan die een bevel had gekregen om het Franse grondgebied te verlaten (OQTF). Hij was net vrijgelaten uit een detentiecentrum na enkele jaren in de gevangenis te hebben gezeten.

"Binnen een paar dagen had de regering de consulaire pas" waarmee hij "verwijderd" kon worden, aldus de heer Retailleau, die in het bijzijn van zijn voormalige senatoriale collega's de aanname van een tekst verwelkomde die "de Fransen zal beschermen."

"Het geweld en de brutaliteit waaronder de Filipijnen te lijden hebben, zouden moeten leiden tot een consensus over de noodzaak om de veiligheid van iedereen, overal, te garanderen", hadden de ouders van het slachtoffer, Loic en Blandine Le Noir de Carlan, dinsdag al gereageerd in een verklaring ten tijde van de stemming in het parlement.

"Bedreiging van bijzondere ernst"

De debatten kregen ook een plechtige wending na het overlijden van LR-parlementslid Olivier Marleix, die rapporteur was voor de Nationale Vergadering en die het wetsvoorstel had herzien zodat het geschikt was voor beide kamers van het parlement.

Momenteel bedraagt ​​de maximale detentieperiode in administratieve detentiecentra (CRA), waar buitenlanders kunnen worden vastgehouden in afwachting van deportatie om "het risico op ontvoering te voorkomen", 90 dagen. Een uitzondering hierop zijn personen die zijn veroordeeld voor terrorisme: in dat geval kan de periode worden verlengd tot 210 dagen, oftewel zeven maanden.

De tekst voorziet in de toepassing van deze maximumtermijn van 210 dagen op buitenlanders wier "gedrag een bijzonder ernstige bedreiging voor de openbare orde vormt", alsook op personen die veroordeeld zijn voor bepaalde ernstige misdrijven of overtredingen (moord, verkrachting, drugshandel, zware overval met geweld, enz.).

Dit zou ook gevolgen hebben voor buitenlanders die een inreisverbod (ITF) opgelegd hebben gekregen, of die te maken hebben met een besluit tot uitzetting of een administratief verbod om het land in te reizen.

Verschillende verenigingen, waaronder France Terre d'Asile en Cimade, waarschuwden vorige week voor een verlenging die van toepassing zou kunnen zijn op "een aantal" mensen die vastzitten in CRA.

Ze maakten zich zorgen over de "bijzonder ernstige dreiging voor de openbare orde" en spraken hun bezorgdheid uit.

Deze langdurige opsluiting, "in dagelijkse ledigheid en soms geweld, zal het lijden en de trauma's van de opgeslotenen onnodig vergroten", voegden ze toe.

Detentie van asielzoekers

Ook links, dat in opstand is gekomen, hekelt deze maatregel als zinloos. Volgens hen is de verlenging van de gemiddelde detentieduur (33 dagen in 2024, een verdubbeling ten opzichte van 2020 volgens een rapport van verenigingen) er niet in geslaagd het uitzettingspercentage te verhogen. In 2018 was er al een wet die de maximale detentieduur verdubbelde van 45 naar 90 dagen.

De socialist Christophe Chaillou beschuldigde de minister van Binnenlandse Zaken ervan "te profiteren van nieuwsberichten die een soort populistische machine aanwakkeren in een dodelijke race met extreemrechts en zijn dodelijke impulsen."

"Wij respecteren het evenwicht en wij respecteren de rechtsregels", antwoordde Bruno Retailleau. Hij betoogde dat de Europese wetgeving een bewaartermijn van maximaal 18 maanden toestaat.

De tekst bevat ook maatregelen, soms herschreven, uit de laatste immigratiewet die door de Constitutionele Raad zijn afgewezen.

Zoals de detentie van bepaalde asielzoekers ‘wier gedrag een bedreiging vormt voor de openbare orde’.

Of de mogelijkheid om onder dwang vingerafdrukken te nemen en identiteitsfoto's te maken, om zo de identificatie van personen te vergemakkelijken.