REDACTIE. Emmanuel Macron's vreemde zomerherinnering aan François Bayrou over Algerije

De president schreef een brief aan zijn premier, waarin hij hem vroeg om strenger op te treden tegenover Algerije. De brief werd door de pers onthuld.

Emmanuel Macron voert een zeer vreemde manoeuvre uit ten opzichte van zijn premier. Vreemd vanwege de timing, midden in de zomerslaap, terwijl hij zelf in de zomerresidentie van de presidenten zit, een deel van het regeringsteam op vakantie is en een ander gemobiliseerd is aan het front tegen de Aude-brand . Maar bovenal vreemd vanwege de methode: een brief die de president van de Republiek aan zijn premier richt, een brief die hij openbaar moet maken, terwijl hij, zoals hij vaak doet, zijn standpunt kenbaar had kunnen maken in de vergulde zalen van het Élysée, tijdens de ministerraad.

Zou er een zweem van manipulatie, of zelfs een verlangen om te vernederen, in de presidentiële aanpak kunnen zitten? Zeker is dat Emmanuel Macron, door meer vastberadenheid jegens Algiers te eisen, precies doet wat de regering van hem vroeg. Hij hoefde de regering hier dus niet aan te herinneren, laat staan dat hij dat in het openbaar hoefde te doen.

Wat zegt deze Algerijnse episode over de relatie tussen Emmanuel Macron en zijn premier? Dat die complex is, en waarschijnlijk nog complexer wordt. En dat is niet nieuw. Voordat de christendemocraat François Bayrou in 2017 Emmanuel Macron steunde, noemde hij hem een liberaal, "de kandidaat van de machten van het geld". En sinds zijn aanwezigheid in Matignon heeft de burgemeester van Pau voortdurend zijn vrijheid benadrukt, terwijl het staatshoofd hem meedogenloos in toom houdt door te eisen dat hij zijn troepen in het gareel houdt, en met name door te voorkomen dat Bruno Retailleau in de schijnwerpers staat.

Zou Emmanuel Macron in de verleiding komen zijn premier weg te sturen? Het is niet het meest waarschijnlijke scenario, maar het is er wel een. Over het algemeen wordt de president onder de Vijfde Republiek "beschermd" door zijn premier, die als zijn "lont" fungeert. In het geval van het echtpaar Macron-Bayrou is dat anders: de premier is zeker zeer impopulair, maar hij is een "Teflon"-premier: alle crises glijden van hem af.

Van daaruit naar de gedachte dat de president er goed aan zou doen om zich van hem te distantiëren, nog vóór hij gecensureerd wordt, omdat hij hem daarmee in zijn impopulariteit zou meeslepen, is er maar één stap. Maar zonder zover te gaan, slaat een verzwakte Emmanuel Macron met deze brief twee vliegen in één klap: door François Bayrou te vragen in actie te komen, zet hij Bruno Retailleau op zijn plaats, wiens presidentiële ambitie zich elke dag een beetje meer doet gelden, en herinnert hij ons eraan dat hij tot 2027 de enige meester van het Franse buitenlandse beleid is.