Van het pensioenconclaaf tot de wet-Duplomb: François Bayrou, kroniek van een voorspelde val

Door te besluiten zijn regering ter verantwoording te roepen, dacht de premier een gok te wagen om zijn bezuinigingsplan door te voeren. Dit was politieke zelfmoord, want zijn ambtstermijn, gekenmerkt door het pensioenconclaaf, de Bétharram-affaire en de stemming over de impopulaire Duplomb-wet, leidde tot zijn isolement en de desintegratie van zijn aanhang.
Het is een typisch Béarnese puzzel. Waarom nam François Bayrou op 25 augustus de ietwat bizarre beslissing om zijn regering ter verantwoording te roepen? Een stemming die hoogstwaarschijnlijk tot het aftreden van de regering zou moeten leiden. Iedereen doet zijn uiterste best om het raadsel op te lossen.
Twee kampen staan tegenover elkaar. Er zijn er die ervan overtuigd zijn dat "François Bayrou de tijd en datum van zijn vertrek zelf heeft gekozen", zoals een socialistisch parlementslid het verwoordde. Anderen daarentegen menen te weten dat hij "zeker zou slagen door er vol voor te gaan". "Hij heeft er lang van overtuigd geweest dat hij een speciale band met het Franse volk heeft. Hij denkt dat hij de publieke opinie tegen de partijen uitspeelt", analyseert een ervaren politicus die de figuur goed kent.
De enige zekerheid is dat François Bayrou zijn lot bezegelde op 21 augustus, tijdens een diner in het geheim binnen de muren van Fort Brégançon. Enkele dagen eerder had hij Emmanuel Macron gewaarschuwd voor zijn voornemen om de regering ter verantwoording te roepen, conform artikel 49, lid 1, van de Grondwet. Hij heeft zijn goedkeuring nodig om het parlement bijeen te roepen; hij kon hem beter niet verrassen en het risico lopen dat hij boos zou worden. De twee hoogste staatsambtenaren stonden zo oog in oog met elkaar.
Dat...
L'Humanité