Waarom willen Republikeinen hun eigen kiezers onderdrukken?

Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.

Een jongeman meldt zich 30 dagen voor de presidentsverkiezingen bij de griffier van zijn district om zich te registreren om te stemmen. Het is de laatste dag om zich te registreren. Hij is net voor zijn werk naar een nieuwe stad verhuisd en werkt al weken als dubbelwerker in de fabriek. Bij aankomst bij de griffier krijgt hij te horen dat hij papieren nodig heeft om te bewijzen dat hij staatsburger is. Maar hij is zijn geboorteakte kwijtgeraakt tijdens de verhuizing, hij heeft nooit een paspoort gehad en ze zeggen dat zijn rijbewijs niet volstaat.

Toen ik voor het eerst betrokken raakte bij de kiezersbescherming van de Democraten, gingen we er altijd van uit dat deze stemming, of welke andere dan ook die onderdrukt werd, waarschijnlijk een van de onze was. Een hogere omzet was gunstig voor de Democraten, en kiezers die gehinderd zouden worden door omslachtig papierwerk stonden aan onze kant. Maar in 2024, toen ik hoofd stembescherming was voor het Democratisch Nationaal Comité en streed voor het stemrecht van alle Amerikanen, begon ik veel gevallen te zien waarin de tactieken van de Republikeinen om stemmen te onderdrukken, zelf toegebrachte wonden werden.

Vóór 2016, toen de Republikeinen het stemmen moeilijker maakten, werd dit in hun voordeel toegepast. Hoewel deze maatregelen vaak de intentie en het effect hebben om het stemmen voor raciale minderheden moeilijker te maken, schaden ze in de moderne tijd uiteindelijk iedereen met minder middelen. Voor de Republikeinen van vóór 2016 was dit een dubbel effect: het moeilijker maken van stemmen schaadde onevenredig veel raciale minderheden en blanke arbeiders, die ook op Democraten stemden.

Sindsdien is het electoraat echter verschoven en hebben de Republikeinen enorme aantallen blanke kiezers uit de arbeidersklasse opgenomen. Deze kiezers worden nog steeds zwaar getroffen door de Republikeinse stemonderdrukkingstactieken, maar de veranderende coalities van de partijen betekenen dat deze aanvallen nu een aanzienlijke impact hebben op de kiezers van de Republikeinen zelf.

Momenteel zijn de Republikeinen bezig met een nieuwe poging om het moeilijker te maken om te stemmen.

In maart vaardigde president Trump een uitvoerend bevel uit dat mensen moet dwingen om een ​​bewijs van burgerschap te overleggen bij hun registratie om te stemmen via het federale kiezersregistratieformulier. Trumps bevel is, naast (op zijn best) twijfelachtig legaal, ook een beetje een bijzaak, aangezien de overgrote meerderheid van de mensen staatsformulieren gebruikt bij hun registratie. (Het nationale formulier wordt het meest gebruikt door grote nationale organisaties bij campagnes voor stemregistratie.)

Maar de Republikeinen willen veel, veel verder gaan. In april nam het door de Republikeinen gecontroleerde Huis van Afgevaardigden de SAVE Act aan, die nu in de Senaat ligt. Deze wet zou staten dwingen om alleen registraties te accepteren met een documentair bewijs van burgerschap, wat in alle staten behalve vijf geen rijbewijs omvat. Hoewel de wet tot voor kort in de Senaat was vastgelopen, lanceerden conservatieve activisten in augustus een landelijke campagne om de wet overeind te krijgen. Uiteindelijk zou dit alles betekenen dat je meer tijd zou moeten besteden aan het doorzoeken van sokkenlades om je paspoort te vinden, meer gedoe met het vinden van een kopieermachine en meer gedoe met het invullen van formulieren om je grondwettelijke stemrecht uit te oefenen.

In tegenstelling tot eerdere maatregelen om stemmen te onderdrukken, zal deze extra rompslomp de Republikeinen onevenredig hard treffen. Peilingen wijzen uit dat liberalen aanzienlijk vaker een paspoort hebben dan conservatieven. De maatregel heeft ook gevolgen voor getrouwde vrouwen, omdat naamswijzigingen het bewijs van burgerschap bemoeilijkten. Exitpolls tonen aan dat de meerderheid van de getrouwde vrouwen Trump steunde bij de laatste verkiezingen, en getrouwde vrouwen die hun naam veranderden, zijn waarschijnlijk conservatiever dan degenen die dat niet deden.

Deze zelfsabotage door Republikeinen gaat verder dan de strijd over het bewijs van burgerschap.

Omdat Democraten tijdens de pandemie hun stemgedrag per post veranderden, begonnen Republikeinen het stemmen per post aan te vallen. Deze aanvallen leidden soms tot nieuw beleid dat stemmen per post aan banden legde, maar leidden er ook toe dat Republikeinse kiezers massaal afhaakten. Tegen 2024 zagen Republikeinen dit als zo'n bedreiging voor hun vooruitzichten dat ze in de lastige positie verkeerden dat ze stemmen per post aanvielen als een bron van wijdverbreide fraude – terwijl ze hun kiezers tegelijkertijd aanspoorden om per post te gaan stemmen.

Evenzo hebben leugens over gemanipuleerde stemmachines zich verspreid naar Republikeinen die aandringen op handmatige tellingen in hun lokale rechtsgebieden. Dit heeft geleid tot dure , foutgevoelige processen in dieprode districten. Elke stem die verloren gaat of door een fout wordt omgedraaid in een overwegend Republikeins rechtsgebied, is zeer waarschijnlijk een Republikeinse stem.

Waarom zijn Republikeinen dan zo vastbesloten om stemrechtbeperkingen door te voeren, terwijl ze daarmee hun eigen kiezers schaden?