Werk-privébalans, vrouwenhaat, bedreigingen: een ‘buitengewone kans’ verandert in een last voor een counselor

Hoewel ze haar vierjarige periode in het stadhuis van Quebec met veel plezier had doorgebracht, besloot raadslid Maude Mercier Larouche het avontuur niet voort te zetten. De lastige balans tussen werk en privéleven en de zware sociale spanningen wonnen het van haar wilskracht en energie.

"Het is een baan waar ik van hou en een buitengewone kans die ik blij ben te hebben gegrepen, maar het is niet makkelijk in het huidige sociale klimaat", vertrouwt de gemeenteraadslid van Saint-Louis-Sillery toe, die zegt dat ze voornamelijk om familieredenen vertrekt. "Als je een stortvloed aan gratuite en vrouwonvriendelijke beledigingen, bedreigingen en intimidatie krijgt voor aankondigingen die zogenaamd goed nieuws zijn, kan dat je gemoedstoestand ondermijnen en je dagelijks leven beïnvloeden."

Altijd de tram

Als voorzitter van het Réseau de Transport de la Capitale (RTC) en verantwoordelijk voor grote projecten binnen het dagelijks bestuur van de stad, is ^mevrouw Mercier Larouche al lange tijd het boegbeeld van het "meest polariserende" probleem van de provincie: de tramlijn in Quebec.

Ze geeft toe dat ze in de twee jaar dat ze een leidende rol speelde in het project, alles al heeft gezien en gedaan, voordat de regering van Quebec het mandaat voor de structurering van het transportnetwerk toevertrouwde aan de Caisse de dépôt et placement du Québec Infra.

Ze zegt dat ze in sommige extreme gevallen aangifte bij de politie heeft moeten doen. "Tijdens het onderzoek naar een van de zaken merkte de rechercheur dat mijn huisadres circuleerde op bepaalde socialemediagroepen. Mensen zeiden dat ze langs wilden komen om spullen op mijn land te dumpen."

De eerste keer dat er over de verhoging van de registratiebelasting om het openbaar vervoer te financieren werd gesproken, werd Maude Mercier Larouche opnieuw met boze reacties geconfronteerd.

"Die avond stond mijn telefoon roodgloeiend en ontving ik berichten met zulke afschuwelijke bewoordingen dat ze niet in de media thuishoren."

Gezinsgevolgen

Net als veel andere politici die bereid waren te getuigen in deze zaak, waren de negatieve gevolgen voor haar familie de druppel voor de voorzitter van het district Sainte-Foy.

"Mijn tienerdochter kwam een ​​keer huilend thuis omdat iemand op school haar een videomontage van mij liet zien waarop ik dingen zei die nergens op sloegen", vertelt ze, zonder al te veel in te gaan op het nog steeds gevoelige onderwerp van de balans tussen werk en privé.

Bevoorrecht

Ondanks alles wat Maude Mercier Larouche moest doorstaan, moedigde ze haar eigen dochters aan om in de gemeentelijke politiek te gaan.

"Ik beschouw mezelf als een bevoorrecht mens. Het is een buitengewoon avontuur en het is een bron van trots om je in te zetten voor zaken waar je in gelooft. [...] We hebben het gevoel dat we helpen, dat we het dagelijks leven van mensen verbeteren. Het is een kans die altijd zal blijven bestaan, ondanks de haat en de uitdagingen die er dagelijks mee gepaard gaan," besluit ze.