De consument in het lagere segment zal de pijn gaan voelen nu Trump de inning van studieleningen weer opstart

Wall Street waarschuwt dat de strengere maatregelen van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs op de afbetaling van studieleningen consumenten miljarden dollars kunnen kosten en vooral Amerikanen met een laag inkomen hard kunnen treffen.

Het ministerie is deze maand weer begonnen met het innen van studieleningen die niet zijn betaald onder president Donald Trump. Voor het eerst in ongeveer vijf jaar kunnen leners die hun rekeningen niet betalen, hun loon kwijtraken of andere straffen krijgen.

Volgens Murat Tasci, senior econoom voor de VS bij de bank en voormalig medewerker van de Federal Reserve van Cleveland, schatte JPMorgan dat het besteedbare persoonlijke inkomen door incassoprocedures met behulp van diverse rentetarieven en looptijden van terugbetalingsplannen maandelijks met 3,1 tot 8,5 miljard dollar zou kunnen worden verlaagd.

Als dat allemaal in één kwartaal zou gebeuren, zouden alleen al de inningen van wanbetalers en ernstig achterstallige leningen een daling van 0,7% tot 1,8% van het besteedbare persoonlijke inkomen op jaarbasis betekenen, zei hij.

Deze beleidswijziging kan consumenten, die al onder druk staan ​​door Trumps tariefplan en de hoge prijzen als gevolg van jarenlange op hol geslagen inflatie, onder druk zetten. Deze factoren kunnen helpen verklaren waarom de nauwlettend gevolgde consumentenvertrouwensgegevens van de Universiteit van Michigan de afgelopen twee maanden een van de laagste niveaus in de zeventig jaar van hun bestaan ​​hebben bereikt.

"Er zijn een aantal van deze drukpunten die omhoog schieten", aldus Jeffrey Roach, hoofdeconoom bij LPL Financial. "Misschien is het in totaal wel genoeg om een ​​aantal van deze uitgavencijfers te verlagen."

Bank of America zei dat deze drang om te innen vooral zwaar zou kunnen wegen op groepen die zich in een meer precaire financiële situatie bevinden. "Wij zijn van mening dat de hervatting van de afbetaling van studieleningen een domino-effect zal hebben op de financiën van de consument in het algemeen, met name op het subprime-segment", schreef analist Mihir Bhatia van Bank of America aan klanten.

Volgens Bank of America vertegenwoordigen studieleningen slechts 9% van alle uitstaande consumentenschulden. Maar exclusief hypotheken loopt dat aandeel op tot 30%.

De totale uitstaande studieschuld bedroeg eind maart 1,6 biljoen dollar, een stijging van een half biljoen dollar in de afgelopen tien jaar.

De New York Fed schat dat bijna één op de vier leners die betalingen moeten doen, momenteel achterloopt. Toen de federale overheid in het eerste kwartaal van dit jaar leningen als achterstallig begon te rapporteren, steeg het aandeel schuldeisers in deze groep naar 8%, ten opzichte van ongeveer 0,5% in de voorgaande drie maanden.

Zeker, wanbetaling is niet hetzelfde als wanbetaling. Wanbetaling verwijst naar elke lening met een betalingsachterstand, terwijl wanbetaling specifieker is en gekoppeld is aan het niet betalen van een te late betaling binnen een door de aanbieder vastgestelde termijn. Dit laatste wordt als ernstiger beschouwd en brengt gevolgen met zich mee zoals loonbeslag. Als ernstig wanbetalende leners ook wanbetalen, voorspelde JPMorgan dat bijna 25% van alle studieleningen in de laatste categorie zou vallen.

Tasci van JPMorgan wees erop dat niet alle leners een salaris of socialezekerheidsuitkering kunnen opnemen, wat de totale ramingen van het bedrijf kan verlagen. Sommige leners hervatten hun betalingen mogelijk met de start van de incasso, hoewel Tasci opmerkte dat dit waarschijnlijk ook ten koste zou gaan van de discretionaire bestedingen.

Als Trumps belofte om de belasting op overuren en fooien te verlagen succesvol is, kan dit ook helpen om de gevolgen van loonbeslag voor armere Amerikanen enigszins teniet te doen.

Toch is de verwachte klap voor het besteedbare inkomen zorgwekkend, aangezien Wall Street zich afvraagt ​​of de economie een recessie kan ontlopen. Er is veel hoop gevestigd op het vermogen van consumenten om te blijven besteden, zelfs als hogere tarieven de productprijzen opdrijven of als de arbeidsmarkt verzwakt.

Roach van LPL beschouwt dit als minder problematisch. Hij zei dat de economie na de pandemie grotendeels wordt ondersteund door mensen met een hoog inkomen, die het grootste deel van de uitgaven hebben gedaan. Dit betekent dat de kentering in het tij voor studenten met een studieschuld de macro-economische situatie mogelijk niet al te veel zal beïnvloeden, zei hij.

"Het is moeilijk te zeggen of er al consensus over bestaat", zei Roach. "Maar ik zou zeggen dat het verhaal over studieleningen misschien niet zo belangrijk is als sommige andere verhalen, simpelweg omdat degenen die studieleningen hebben niet per se de drijvende kracht achter de economie zijn."