Infrastructuurbesluit, nieuwe vluchttarieven en Straatbrug in ontwerp

Zestien artikelen, een open bouwplaats op papier: het ontwerp voor het Infrastructuurbesluit 2025 beweegt zich tussen grootschalige werken en kleine regelgevende beitelstreken. Van de brug over de Straat van Messina tot vliegtickets in het kader van het openbaredienststelsel, via de aanbestedingscode , de PNRR en snelwegconcessies : het menu van het ministerie onder leiding van Matteo Salvini kent geen enkel licht. De tekst, die zich nog in een embryonaal stadium bevindt en door de Algemene Rekenkamer wordt onderzocht, toont een ambitieuze, maar niet definitieve, aanpak. Terwijl we wachten op de officiële goedkeuring, bekijken we de belangrijkste hoofdstukken van de bepaling die is bijgewerkt tot 12 mei 2025.

Straatbrug, wat verandert er met het Infrastructuurbesluit 2025: kosten, aanbestedingen en garanties

Het nieuwe decreet besteedt ruimschoots aandacht aan de Brug over de Straat van Messina , een symbolisch werk van het ministerie. Het bedrijf Stretto di Messina SpA , dat verantwoordelijk is voor de werkzaamheden, wordt opgenomen in de Anac-lijst van aanbestedende diensten en kan daardoor rechtstreeks de aanbestedingsprocedures voor contracten en leveringen met betrekking tot de brug beheren. Bovendien kunnen de kosten van de bouwcontracten tijdens de werkzaamheden worden aangepast, maar met een maximum van +50%, in overeenstemming met de limieten die zijn vastgelegd in de EU-wetgeving.

Een andere nieuwigheid betreft de financiële garanties voor grote projecten (die van meer dan 2 miljard euro, dus ook de Brug zelf). Het ontwerp voorziet in een aanzienlijke vermindering van de compensatieparameter bij beëindiging van de overeenkomst: de minimumdrempel van 20% van de waarde van de werkzaamheden zou verlaagd kunnen worden naar 3% . In de praktijk wordt voor dit strategische project de last van de van de ondernemingen verlangde garanties verlicht. Deze keuze is erop gericht om de start van de werkzaamheden te vergemakkelijken door de financiële kosten voor de concessiehouder te beperken.

De aanpak van onderaanneming punt voor punt uitgelegd

In het hoofdstuk over overheidsaanbestedingen gaat het besluit in op de recente strengere regels inzake onderaanneming die zijn ingevoerd door de nieuwe Contractenwet. De regel die eind 2024 werd ingevoerd (correctiebesluit) verbiedt aannemingsbedrijven om het werk dat door onderaannemers is uitgevoerd, te gebruiken voor hun eigen Soa-kwalificatie . Volgens het ministerie gaat het erom de onderaannemers weer centraal te stellen en een einde te maken aan de gewoonte van bepaalde hoofdaannemers om werk dat niet van hen is, op hun cv te laten schitteren.

Deze regel viel echter niet in goede aarde bij de partijen die aan openbare aanbestedingen meededen. De National Association of Building Contractors (Ance) is van mening dat het niet erkennen van onderaannemerswerk aan hoofdaannemers, zelfs als deze hun ervaring niet aantonen, hoofdaannemers en hun coördinatiewerk benadeelt en de deelname van het MKB aan aanbestedingen vermindert.

Het Infrastructuurbesluit 2025 zou daarom een ​​verduidelijking van de toepassing op dit vakgebied moeten bevatten, om de effecten ervan op Soa-certificeringen beter te definiëren en een ordelijke overgang naar het nieuwe regime te garanderen (bijvoorbeeld met richtsnoeren of overgangsbepalingen tijdens de eerste toepassingsfase).

Infrastructuurbesluit en PNRR: binnenkort het laatste nieuws over de gefinancierde werken

Deze bepaling heeft ook betrekking op een aantal werken die door de PNRR worden gefinancierd. Een ontwerpmaatregel betreft met name de nieuwe hogesnelheidslijn Salerno-Reggio Calabria , die deel uitmaakt van de PNRR-projecten. Verwacht wordt dat stedelijke herontwikkelings- en milieumitigatieprogramma's en -projecten die verband houden met de bouw van het eerste perceel van deze lijn tot maximaal 2% van de kosten van de interventie kunnen worden gefinancierd , met een beroep op de middelen van het economische kader van de werkzaamheden, en in ieder geval voor een maximum van 60 miljoen euro . Een klein deel van het werkbudget kan worden toegewezen aan aanvullende werkzaamheden op het grondgebied, zonder dat hiervoor aanvullende middelen buiten de PNRR nodig zijn.

Snelwegconcessies en tolheffingen: hoe het systeem verandert

Wat betreft snelwegconcessies beoogt het besluit uit 2025 de rol van tariefregulering te versterken. De Transport Regulatory Authority (ART) wordt versterkt bij het vaststellen van tolgelden: het huidige mechanisme, waarbij het ministerie per geval de voorgestelde tarieven goedkeurt, wordt vervangen door een systeem waarbij de ART rechtstreeks het tariefmodel vaststelt dat geldt voor alle concessiehouders. Het systeem wordt uniek, met tolheffingen die worden toevertrouwd aan de Transport Authority en een regelgevingssysteem dat erop gericht is de manoeuvreerruimte achter de schermen tot een minimum te beperken.

Een andere nieuwe ontwikkeling betreft het beheer van nieuwe aanbestedingen voor aflopende concessies . Om de lancering van aanbestedingen te versnellen, staat het ontwerp toe dat het ministerie (MIT) in ‘uittrekselmodus’ de lijst met buitengewone onderhoudsinterventies opstelt die in de aanbestedingsstukken moeten worden opgenomen, zelfs voordat het volledige economisch-financiële plan wordt gepresenteerd.

Deze mogelijkheid, die als overgangsmaatregel werd geboden voor de drie jaar na de inwerkingtreding van het decreet, zou een snellere uitgifte van nieuwe snelwegconcessies mogelijk maken.

Tariefplafond voor vliegtickets in het Infrastructuurbesluit 2025: wie profiteert?

Op het gebied van luchtvervoer bemiddelen wij in de hoge kosten van vluchten naar perifere bestemmingen (eilanden en afgelegen gebieden). Het ontwerp herziet de maatregel die in 2023 werd ingevoerd en bevestigt de mogelijkheid van een maximum op vliegtickets in geval van prijsstijgingen als gevolg van seizoensinvloeden of buitengewone gebeurtenissen. Het maximum wordt echter beperkt tot bepaalde categorieën passagiers.

Niet alle reizigers zullen profiteren van de verlaagde prijs, maar alleen bepaalde beschermde categorieën (bijvoorbeeld inwoners, studenten of forenzen van de eilanden, volgens nog vast te stellen criteria). De maatregel herinnert aan het Europese kader voor openbaredienstverplichtingen , waardoor de bevoegde autoriteit indien nodig maximumtarieven kan vaststellen die luchtvaartmaatschappijen voor dergelijke categorieën mogen rekenen.