Ali Rashid, de man die droomde van vrede tussen Palestijnen en Israëliërs

Ali Rashid is dood.

Hij studeerde af in de politieke wetenschappen en was nationaal secretaris van de Algemene Unie van Palestijnse Studenten (GUPS). Hij was lid van de Algemene Unie van Palestijnse Schrijvers en Journalisten en sinds 1987 eerste secretaris van de Palestijnse Algemene Delegatie in Italië. Ali was ook lid van het parlement, gekozen in Rifondazione Comunista in 1996. Een hartaanval, de dag voor de 77e verjaardag van de Nakba, de dag waarop Israël de gebieden en huizen van de Palestijnen begon te bezetten: het was 15 mei 1948.

Ali werd in 1953 in Amman geboren. Zijn familie, oorspronkelijk afkomstig uit Jeruzalem, had daar zijn toevlucht gezocht. Amman was het eerste toevluchtsoord uit Palestina voor een gezin dat uit Jeruzalem was verdreven. Het was de grote exodus van Palestijnen die alles verloren hadden: hun dorpen van herkomst waren bezet door de Israëliërs. Ali Rashd's was Lifta , grenzend aan Jeruzalem. Een plek die nooit helemaal verwoest is en die verdedigd wordt door zowel Palestijnen als veel Israëliërs die daar een gemeenschappelijke herinnering delen.

Ali Rashid wilde niet alleen de 'dialoog' tussen de twee volkeren beïnvloeden, maar ook wat 'co-resistentie' wordt genoemd.

Zoals Luisa Morgantini : “Ali Rashid wilde een dialoog aangaan met die Israëliërs die Israël willen bevrijden van zijn zionisme, van zijn geweld, van het verlangen om dat land te bezitten, en met degenen in Palestina, maar ook in de diaspora, die denken dat het juist is om samen te kunnen bestaan, maar dan wel met rechtvaardigheid voor iedereen.”

Grijp in, spreek, voer een dialoog, maak afspraken, zet wegen uit voor integratie met dat deel van het Joodse volk dat de acties van de staat aanvecht. Die staat heeft sinds 15 mei 1948 namelijk geleid tot de exodus van de Palestijnen uit het land waarin - aldus Rashid - de twee volkeren vreedzaam samenleefden, alsof ze broeders waren.

Rashid had meermaals, en niet toevallig, geprobeerd om dat vredesplan samen met Moni Ovadia uit te leggen.

Ali Rashid voor zijn geboortedorp, Lifta (@web)

16/05/2025

Zelfs in de moeilijkste momenten, na 7 oktober, de aanvallen van Hamas en de oorlog van Israël die uitmondde in de genocide van Palestijnse burgers in Gaza en de Westelijke Jordaanoever, heeft Ali Rashid nooit woorden van haat tegen Israëliërs gebruikt. In de vele initiatieven waaraan hij in Italië deelnam, legde hij uit wat er gebeurde, hij veroordeelde de regering van Israël, Netanyahu, hij veroordeelde hem scherp: hij "schreeuwde" vrede, maar hij definieerde de verantwoordelijkheden van beide partijen.

"Net als op een 'vuilstortplaats' kwamen de inwoners van de zuidkust van Palestina in Gaza terecht", schreef Rashid, "als slachtoffers van etnische zuiveringen. Volgens de nieuwe Israëlische historici werden er kleine of grote bloedbaden aangericht om elke Palestijnse stad of elk dorp leeg te maken, en hetzelfde gebeurde op de plaatsen waar de nieuwe steden en nederzettingen rond Gaza verrezen, die het toneel waren van de laatste bloedbaden die door ons Palestijnen werden aangericht. Het doet me pijn dat we de terreur en verschrikking die we hebben geleden, hebben omarmd om ons dringende recht op leven te bevestigen."

Zijn condoleances werden betuigd door de secretaris van de CGIL Maurizio Landini , de secretaris van de Italiaanse Linkse beweging Nicola Fratoianni en zijn levenslange vriend Vauro Senesi . Maar ook uit de Joodse gemeenschap van Florence en Siena .

“Het overlijden van Ali Rashid is werkelijk droevig nieuws”, benadrukt de voorzitter van de gemeenschap Enrico Fink . Zijn vermogen om tot de harten van mensen, kameraden en politieke tegenstanders te spreken, was ongeëvenaard. We verliezen allemaal een geweldig karakter en een geweldige stem. Ik had de gelegenheid om bijna dertig jaar geleden met hem te praten, voegt hij eraan toe, en vanaf het begin voelde ik, naast het grote respect dat iemand van zijn statuur en cultuur toekomt, ook dat we, ook al begonnen we vanuit heel verschillende perspectieven, verhalen en meningen, oprecht de ambitie deelden om tot een gemeenschappelijk eindpunt te komen: de erkenning van de ander, de terugkeer, niet de aankomst, naar vrede.

Vandaag is in Orvieto , de stad waar Ali Rashid met zijn gezin woont, in het Palazzo del Popolo van 10.00 tot 17.00 uur een rouwkapel ingericht en is er een seculiere ceremonie gepland om hem te herdenken en afscheid van hem te nemen.