De regering betwist de Toscaanse wet op het einde van het leven, maar een nationale wet ontbreekt nog steeds

De regering heeft tijdens de ministerraad vanmiddag in Palazzo Chigi besloten de wet van de regio Toscane over het levenseinde aan te vechten. Dit werd bekendgemaakt aan het einde van de vergadering van de Raad van Ministers.

Met de uitspraak van 2019, die later in 2024 werd bevestigd door een andere uitspraak, heeft het Constitutionele Hof de regio's feitelijk de mogelijkheid gegeven om het gebruik van hulp bij zelfdoding te reguleren, binnen de grenzen van wat in de uitspraak zelf is bepaald en onder voorbehoud van goedkeuring door een staatswet, een wet die nog steeds ontbreekt.

Er was nog tot 17 mei de tijd om bezwaar aan te tekenen tegen de regionale Toscaanse wet over het levenseinde. De resoluties van Emilia Romagna waren al opgeschort, steeds over hetzelfde onderwerp. Na weken van impasse wordt er weer gewerkt aan een nieuwe basistekst voor een nationale wet.

Twee maanden geleden vond een eerste opening plaats in de Senaat, met twee definitiehypothesen, over het levenseinde en over de onschendbaarheid van het recht op leven. Woensdag kwam de Democratische senator Alfredo Bazoli terug om in de Kamer te vragen naar de planning van de maatregel. In de komende weken wordt een nieuwe basistekst gepresenteerd, die als uitgangspunt dient voor de vergelijking tussen de groepen en voor nieuwe wijzigingen. "Gezien de dreigende regionale wetten en de uitspraak van de TAR, moet het parlement met een zekere urgentie ingrijpen", aldus Pierantonio Zanettin, een van de sprekers van Forza Italia, over het idee dat "de tijd rijp is om een ​​proces te starten".

Volgens de regionale wet " hebben personen die voldoen aan de voorwaarden zoals aangegeven in de uitspraken van het Grondwettelijk Hof 242/2019 en 135/2024 toegang tot de procedures met betrekking tot medisch geassisteerde zelfdoding" . Volgens twee uitspraken van het Grondwettelijk Hof is hulp bij zelfdoding mogelijk als de pathologie onomkeerbaar is, de persoon lichamelijk of psychisch lijden ervaart dat hij of zij ondraaglijk vindt, er sprake is van afhankelijkheid van levensverlengende behandelingen en de patiënt in staat is om vrije en bewuste beslissingen te nemen.

De wet bepaalt vervolgens dat de lokale gezondheidsautoriteiten binnen 15 dagen na de inwerkingtreding "een permanente multidisciplinaire commissie instellen om het bestaan ​​van de vereisten te verifiëren". De commissie, die op vrijwillige basis wordt samengesteld, zal bestaan ​​uit een palliatief arts, dat wil zeggen een arts die gespecialiseerd is in palliatieve zorg, een psychiater en een anesthesist, een psycholoog, een lijkschouwer en een verpleegkundige, evenals een arts die gespecialiseerd is in de pathologie waaraan de persoon die om medisch geassisteerde zelfdoding verzoekt, lijdt.

Om toegang tot de praktijk te krijgen, moet de belanghebbende een aanvraag indienen bij de plaatselijke gezondheidsdienst om te verifiëren of aan de vereisten is voldaan. De aanvraag moet vergezeld gaan van de gezondheidsdocumentatie. De lokale gezondheidsautoriteit stuurt de aanvraag vervolgens door naar de Commissie en de Ethische Commissie in de kliniek. De procedure voor het verifiëren van de vereisten moet binnen twintig dagen na de indiening van de aanvraag worden afgerond. Vervolgens controleert de Commissie of de patiënt voldoende is geïnformeerd over de mogelijkheid om toegang te krijgen tot een palliatief zorgtraject. Als de aanvrager zijn intentie bevestigt, onderzoekt de Commissie de documentatie. Nadat hij het Comité om advies heeft gevraagd over de ethische aspecten van het geval, stelt hij het eindrapport op en de gezondheidsautoriteit deelt de resultaten van de beoordeling mee aan de belanghebbende.