Kardinaal Becciu vertelt over de emotie van de verkiezing van Leo XIV

Kardinaal Angelo Becciu uitte onlangs zijn diepe emotie in een interview met het dagblad L'Unione Sarda, waarin hij het moment beschreef waarop Leo XIV werd verkozen. "Na de verkiezingen heb ik de paus in de Sixtijnse Kapel omhelsd en deelde ik ieders vreugde", zei Becciu, waarmee hij benadrukte hoe belangrijk dat moment was, niet alleen voor hem, maar voor de hele Kerk.

De Sixtijnse Kapel, een symbolische en heilige plaats, was het toneel van een gebeurtenis die een nieuw begin voor het wereldwijde katholicisme markeerde.

Herinneringen aan een toevallige ontmoeting

Becciu herinnert zich ook een toevallige ontmoeting op het Sint-Pietersplein, waar Leo XIV hem benaderde om hem een ​​episode uit het verleden te laten herinneren. “Herinnert u zich nog dat ik als generaal-overste van de Augustijnen naar Cuba kwam om de apostolische nuntiatuur die u leidde, bij te wonen?” vroeg de Paus. Uit dit gesprek bleek niet alleen hoe vertrouwd de twee met elkaar waren, maar ook de diepe band die door de jaren heen was ontstaan ​​door hun respectievelijke rollen binnen de Kerk.

Lijden en geloof

Kardinaal Becciu sprak ook over zijn persoonlijke gerechtelijke zaak, waarin hij niet alleen zijn lijden beschreef, maar ook zijn vastberadenheid om deze pijn om te zetten in een offer aan God ten behoeve van de Kerk. "Ik ontken het lijden niet, maar ik wil het aan God opdragen", zei hij, benadrukkend hoe moeilijkheden momenten van genade kunnen worden. Zijn kijk op lijden is hoopvol, omdat hij gelooft dat elke beproeving kan leiden tot meer begrip en een grotere verbondenheid met God.

Een kleine Mozes tijdens het conclaaf

Tenslotte sprak Becciu over zijn uitsluiting van het conclaaf. Hij beschreef zijn ervaring als die van een “kleine Mozes” die zijn handen naar de hemel ophief en God smeekte om de Heilige Geest te sturen om de kardinalen te verlichten. Deze krachtige metafoor weerspiegelt niet alleen zijn nederigheid, maar ook zijn diepe geloof in de goddelijke macht om de cruciale beslissingen van de Kerk te leiden. “Het was een bijzondere ervaring”, besloot hij, en gaf daarmee blijk van zijn blijvende toewijding aan de kerkelijke missie.