Lonen vrijmaken, nieuwe glijdende schaal nodig

Het voorstel van Avs
Voer een mechanisme in waarmee de salarissen jaarlijks worden aangepast aan de inflatie, waarbij de verhoging wordt berekend op basis van prognoses.

Veertig jaar zijn verstreken sinds de afschaffing van de "roltrap " en tweeëndertig jaar sinds het zogenaamde "Ciampi Protocol". Toch zijn de Italiaanse lonen gestagneerd, als een vage momentopname uit een vervlogen tijdperk. Italië staat stil, maar de prijzen stijgen: benzine, huur, vluchten, brood, hypotheken. Alles stijgt – behalve de lonen. Dit is ook de reden waarom de GroenLinkse Alliantie, na de strijd over het wettelijk minimumloon en de verkorting van de arbeidsduur voor gelijke beloning, een voorstel aan de Kamer van Afgevaardigden presenteert dat de stilte verbreekt, de waardigheid herstelt en de zaken bij hun naam noemt: "Deblokkeren van salarissen ": een recht, geen gunst.
Het voorstel is geen utopie, maar een principe van rechtvaardigheid: als het leven meer kost, moeten de lonen zich aanpassen. We willen een mechanisme herinvoeren dat de lonen jaarlijks aanpast aan de inflatie, waarbij de verhoging wordt berekend op basis van toekomstige prognoses en historische gegevens. De Raad van Ministers zal dit per decreet doen, want we kunnen niet langer wachten op wonderen of de " onzichtbare hand" van de markt. Wat als contracten niet worden verlengd? Dan wordt de aanpassing met 50% verhoogd, waardoor de huur van het wachten en de chantage van werkgevers van tafel zijn. Het recht op een leefbaar loon kan niet worden onderworpen aan de grillen van de speculatieve economie. Pensioenen, uitkeringen en subsidies worden aangepast – zij het met mate. Lonen niet. En deze onrechtvaardigheid kost geld: sinds 2019 hebben Italiaanse gezinnen 11,5% van hun koopkracht verloren. Het is alsof duizend euro per maand, 890 euro is geworden. Het slechtste resultaat van de G20.
Degenen die beweren dat dit voorstel de inflatie zal "verhogen ", antwoorden wij met feiten. Inflatie wordt niet veroorzaakt door loonsverhogingen, maar door speculatie – met name energiespeculatie. Werknemers zijn niet het probleem, zij zijn de oplossing. Een toenemende koopkracht stimuleert de consumptie, stimuleert de economie en versterkt de interne markt. Sblocca Stipendi is onze manier om nee te zeggen tegen de normalisering van onzekere werkgelegenheid, tegen de retoriek van onherstelbare offers. Het is een politiek voorstel dat spreekt tot het levende vlees van het land, tot zijn kinderen en moeders, tot onzichtbare werknemers en degenen die het zat zijn om gechanteerd te worden. Het is niet zomaar een wet: het is een nieuw bewustzijn.
l'Unità