Pozzolo, Soumahoro en de Bertoldi. Het leven als paria in Montecitorio
De zaak
Nadat Emanuele Pozzolo uit de FdI-groep is gezet, belandt hij in de vreemde club van uitgeslotenen van partijen. Net als hij, de voormalige vakbondsman van landarbeiders en de parlementslid van Trentino die naar de Liga verhuisde
Over hetzelfde onderwerp:
Aboubakar Soumahoro lacht, spreidt zijn armen en roept, terwijl hij ons een klopje op de nek geeft: "Ik hou van Pozzolo? Leuk!". Vervolgens sluipt hij weg in de gang van Palazzo Montecitorio . De parlementslid, gekozen samen met Avs en al jarenlang lid van de Gemengde Groep, was de eerste uitmuntende persoon die uit een van de Montecitorio-groepen werd gezet (technisch gezien, laten we het voor de precisie zeggen, schorste hij zichzelf). Ook hij werd – net als Emanuele Pozzolo, die woensdag uit de parlementaire fractie van de FdI werd gezet vanwege het incident rond de schietpartij op oudejaarsavond in de Pro Loco van Rosazza – ontslagen na een affaire waarvan hij overtuigd is dat die nog moet worden opgehelderd, maar die hem intussen de ongewenste strepen van paria in de parlementaire politiek heeft opgeleverd. Niemand praat meer met Soumahoro. Hij, altijd zeer elegant, loopt rond op de Transatlantic met zijn witte koptelefoon stevig in zijn oren. Altijd. Op elk gewenst moment. Ontstaan uit een roeping die eeuwig lijkt. Als vakbondsman voor landarbeiders en een smet op zijn gezicht in linkse televisieprogramma's, trad Soumahoro het parlement binnen met de laarzen van een landarbeider aan. Het leek al op een revolutie. Kort daarna werd hij overweldigd door het onderzoek naar vermeende uitbuiting van migranten in de coöperaties die zijn vrouw en schoonmoeder leidden. En degenen die hem hadden genomineerd als een icoon van de landarbeiders – Avs, de partij van Nicola Fratoianni en Angelo Bonelli, altijd bereid om popgezichten van linkse maatschappelijke groeperingen in te huren om hun electorale percentages te verhogen – lieten hem al snel vallen en veroordeelden hem tot het lazaret van de politiek. “Is het het cynisme van de partijen?”, proberen we hem opnieuw te vragen terwijl we hem door Montecitorio achtervolgen, maar hij is, met een koptelefoon op, al weggerend.
Zal het FdI-parlementslid, de vermeende dader van de schietpartij op oudejaarsavond, een soortgelijk lot ondergaan? Of zullen Giorgia Meloni's voormalige partijgenoten milder zijn? Als je naar de andere weggestuurde kijkt, de eerste die uit Fratelli d'Italia werd weggestuurd, Andrea de Bertoldi, dan zou je zeggen: absoluut niet. De Bertoldi werd in de zomer van 2024 uit de partij gezet vanwege een adviesaffaire die zijn accountantskantoor in Trento voor een aantal bedrijven had gedaan. Overleg dat door de integriteitsrechters van Meloni's partij als politiek ongepast werd beschouwd. Wanneer hij door de Transatlantische Oceaan reist, kijken zijn voormalige partijgenoten vaak de andere kant op. Ze vergeven hem niet voor wat er is gebeurd en verdenken hem, aldus een journalistieke bron, van wraak op de partij. Maar in ieder geval heeft De Bertoldi weer een thuis gevonden. Het was de bedoeling dat het in Forza Italia zou belanden. In interviews legde hij uit: "Mijn volgende opdracht kan niet anders dan geïnspireerd worden door de waarden van gematigdheid en liberaal katholicisme." Na lange onderhandelingen besloot de partij van Antonio Tajani hem niet op te nemen in het parlement. Kort daarna sloot het parlementslid uit Trentino zich echter aan bij de Lega van Matteo Salvini. En het doet er weinig toe dat ‘de waarden van gematigdheid en liberaal katholicisme’ niet bepaald het handelsmerk van Carroccio zijn. Voor Pozzolo lijkt dit pad echter ook moeilijk. Een parlementslid van de Lega Nord zegt: "Maar hoe krijgen we hem te pakken? Hij loopt het risico alleen maar een lastpost te worden. En niet alleen vanwege de relatie met FdI."
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto
