Miguel Ángel Pichetto: «De afgelopen jaren zijn 3 miljoen arme Venezolanen naar Argentinië gekomen»

Miguel Ángel Pichetto, afgevaardigde bij Encuentro Federal, zorgde voor controverse met zijn uitspraken over immigratie in Argentinië. Hij legde een verband tussen immigratie en culturele en demografische veranderingen die volgens hem de identiteit van het land veranderden. Tijdens een interview met María O'Donnell en Ernesto Tenembaum stelde de voormalige senator het ontbreken van een gepland immigratiebeleid ter discussie en betreurde hij de vermeende 'latinisering' van de samenleving.

«De afgelopen jaren zijn er drie miljoen arme Venezolanen uw grondgebied binnengekomen. Eerst kwamen de professionals, daarna kwamen alle armen. "En Bolivianen, Peruanen, ze zijn er allemaal", zei Pichetto, die verzekerde dat de concentratie van immigranten in de voorsteden van Buenos Aires een "ernstig" structureel probleem voor het land oplevert.

Volgens de wetgever leidde het ontbreken van een strategie voor bevolkingsontwikkeling tot een onbeheerste situatie. «Je had een intelligent immigratiebeleid moeten voeren, gericht op de bevolkingsontwikkeling in Patagonië, zodat de mensen die kwamen om te werken, niet alleen naar de buitenwijken van Buenos Aires zouden komen, waar alles explodeerde. De helft van de inwoners van Buenos Aires zijn buitenlanders . "Ze zijn daar geconcentreerd", zei hij.

In een poging om te illustreren wat hij beschouwt als een culturele transformatie in Argentinië, verwees Pichetto naar de muziek uit de Andes. "Heb je de charanguito zien vertrekken?" "Die muziek uit het noorden heeft niets met Argentinië te maken", zei hij, waarmee hij onderscheid maakte van traditionele folklore. Toen hem gevraagd werd of dit genre niet tot de diversiteit van het land behoorde, bevestigde hij zijn standpunt: "Folklore heeft niets te maken met de charanguito, het heeft er niets mee te maken."

De leider herinnerde zich ook zijn jeugd en vergeleek deze met de huidige situatie. «Ik woonde in Argentinië, mijn familie was een eenvoudige familie uit Banfield, maar mijn vader wilde dat zijn zoon zou studeren en naar de universiteit zou gaan. "Die wereld bestaat niet meer", klaagde hij.