Kan Iran de agenda van Trump veranderen?

Donald Trump bepaalt voorlopig niet langer de agenda van zijn eigen land. Maar het verlies van die macht is een klein probleem vergeleken met de omvang van het conflict tussen Israël en Iran, dat grotere risico's met zich meebrengt voor zijn regering en de hele wereld.

Volgens een peiling die deze week door The Economist en YouGov is uitgevoerd, vindt 60% van de Amerikanen dat hun leger niet betrokken zou moeten zijn bij het conflict tussen Iran en Israël. Slechts 16% steunt een dergelijke militaire interventie openlijk.

Bovendien is een meerderheid van 53% van de Republikeinen tegen een militaire interventie van dat land in het Midden-Oosten.

Ter vergelijking: uit een Gallup-peiling van april vorig jaar bleek dat 70% van de Republikeinen het tariefbeleid van president Trump steunde, ondanks dat een meerderheid ervan overtuigd was dat dergelijke belastingen tot hogere inflatie zouden leiden.

En dat is nu precies het kruispunt waarop het Trump 2.0-project ten einde zou kunnen komen.

De befaamde algemene inflatie van 2,4% in de Verenigde Staten afgelopen mei werd veroorzaakt door lagere energieprijzen. Dit maskeerde enigszins de effecten die merkbaar beginnen te worden door de stijging van de prijzen van geïmporteerde goederen. Die prijzen stijgen namelijk duidelijk vanwege de tarieven.

Veel analisten dringen er bij ons op aan om niet al de overwinning te claimen wat betreft de veiligheid van tarieven en de doorberekening daarvan in de consumentenprijzen. Zelfs de Federal Reserve waarschuwt dat de consumentenprijsindex weer naar 3 procent zou kunnen gaan.

Onzekerheid is de belangrijkste factor, omdat het niet duidelijk is of een directe militaire actie van de VS onvermijdelijk gevolgen zal hebben voor de prijzen van olie, gas en benzine.

Als Iran besluit om de Arabische olieroutes aan te vallen, zal de prijs van koolwaterstoffen uiteraard omhoogschieten. Het effect hiervan zal snel merkbaar zijn in de benzineprijzen en vervolgens in het vervoer van zowel personen als goederen.

Als de brandstofprijzen stijgen en de inflatie toeneemt, kunnen ook de bedrijfskosten stijgen. Dit zou de voorspellingen van een lage inflatie kunnen verstoren en het monetaire beleid kunnen compliceren.

De Amerikaanse economie verkeert in een kwetsbare positie en een stijging van de energieprijzen kan een dubbel effect hebben: de inflatie neemt toe en de economische activiteit neemt af. Dit kan onder andere schadelijk zijn voor de politieke zaak van Donald Trump.

Er is geen enkele positieve kant aan een gewapend conflict – wanneer was een oorlog ooit opportuun? Zeker niet gezien de omvang van de landen die betrokken zijn bij de huidige crisis in het Midden-Oosten. Maar als Donald Trump uiteindelijk besluit die militaire stap vooruit te zetten, zal hij veel van zijn aangekondigde beleid moeten heroverwegen.

Kom op, laten we het idee dat hij Groenland zou behouden maar vergeten; dan zouden veel van zijn meest radicale projecten tot nu toe gedwarsboomd worden.

Het land zou zijn handelsoorlog moeten matigen om de negatieve economische effecten van een oorlog tussen de Verenigde Staten en Iran te verzachten.

Net zo onzeker als de toekomst van die oorlog is ook Trumps reactie als het conflict de economische vooruitzichten nog verder verstoort.

De Amerikaanse economie verkeert in een kwetsbare positie. Een stijging van de energieprijzen kan een dubbel effect hebben: het kan de inflatie aanwakkeren en de economische activiteit vertragen.