Martínez Lacambra, de Fundació Cellex en de Liceu staan voor het einde van de erfdienstbaarheden
De rechtszaak van de Cellex Foundation wegens verduistering en oneerlijk bestuur gaat door. In het nieuwe hoofdstuk wordt de nieuwe bestuurder van de instelling voorgesteld, nadat hij goedkeuring heeft gekregen van de onderzoeksrechter. Het Liceu Consortium stelt daarentegen voor om de overeenkomsten met de Vereniging van Eigenaren te herzien.
Rechter Myriam Linage Gómez , voorzitter van het 12e Gerechtshof in Barcelona, heeft van het Protectoraat van Stichtingen van het Ministerie van Justitie een voordracht ontvangen voor de functie van beheerder van de Cellex Foundation. Dit is Albert Martínez Lacambra , algemeen directeur van het Centrum voor Notariële Technologie, een activiteit die compatibel is met die van beheerder van Mir Puig. Sinds april vorig jaar is Cellex, samen met Mir Puig, onderworpen aan rechterlijke tussenkomst. Beide stichtingen werden opgericht door de inmiddels overleden zakenman Pere Mir Puig , die in zijn testament liet vastleggen dat zijn vermogen via deze stichtingen gebruikt zou worden voor de financiering van wetenschappelijk onderzoek en, in mindere mate, voor de zorg voor mensen in nood. De rechter eiste dat het protectoraat het bestuur over zou nemen en de verantwoordelijken voor de raden van toezicht van de twee stichtingen zou ontslaan totdat dit zou gebeuren, om hun bezittingen te beschermen. De dagelijkse leiding van Cellex zal voortaan in handen zijn van de nieuwe, door de rechter benoemde beheerder. Sinds de oprichting in 2003 is het een belangrijke entiteit op het gebied van particuliere donaties op het gebied van wetenschappelijk onderzoek in Catalonië. De belangrijkste bijdragen van Cellex gingen naar de Faculteit Geneeskunde van Barcelona en het Oncologisch Instituut Vall d'Hebron. Ook zijn donaties aan het Institute of Photographic Sciences zijn vermeldenswaardig. De rechter heeft de verantwoordelijke voor de twee stichtingen, Jordi Segarra Pijuan , en de drie executeurs van de nalatenschap van Pere Mir aangeklaagd. Naast de eerder genoemde Segarra zijn dat onder meer oncologieonderzoeker Josep Tabernero en advocate Joan Francesc Capella . De drie worden beschuldigd van verduistering en deloyaal bestuur. Martínez Lacambra, econoom en jurist, was algemeen directeur van Agbar en CEO van Aguas de Barcelona. Daarna werd hij algemeen directeur van het beursgenoteerde bedrijf Red.es.
Het Gran Teatre del Liceu, het operagebouw van Barcelona en een recreatiecentrum voor een van de meest conservatieve sectoren van de Barcelonase samenleving, kampt met veranderingen in de eigendomsstructuur. Deze veranderingen hebben geleid tot grote bezorgdheid bij de Liceu Society, een particuliere organisatie die de voormalige eigenaren verenigt, erfgenamen van de oude Barcelonase burgerij, die het eigendom van het gebouw na de verschrikkelijke brand in 1994 aan de overheid overdroegen. De wederopbouw werd uitgevoerd met medewerking van de overheid – de staat, de Generalitat en de gemeenteraad – via een consortium onder leiding van de president van de Generalitat, Salvador Illa . Het beheer is in handen van een stichting onder voorzitterschap van Salvador Alemany en waarin het consortium, de Vereniging van Eigenaren onder voorzitterschap van Manuel Busquet en de Raad van Patronaat en Sponsoring onder voorzitterschap van Helena Guardans deelnemen. Bij het ondertekenen van de overeenkomst droeg het Consortium van Eigenaren, dat het zich niet langer kon veroorloven een nieuw Liceu uit de as te laten herrijzen, de grond en gebouwen bij die van de brand waren gered, evenals de verzekeringsvergoeding van 4 miljard peseta's (24 miljoen euro), ongeveer een derde van de wederopbouwkosten. In ruil daarvoor kregen de voormalige eigenaren het recht om hun plaatsen te blijven gebruiken, aldus het Consortium, en 25% korting op kaartjes voor een van de voorstellingen van elk toneelstuk dat in het Liceu werd opgevoerd. Erfdienstbaarheden. Samen zijn de eigenaren goed voor de helft van de capaciteit van het Liceu wat betreft de stallen en het amfitheater; In ieder geval de beste locaties. Sinds de overeenkomst van kracht werd, hebben sommigen van hen hun zetels verkocht. Een deel daarvan is inmiddels door het Consortium zelf verworven, tot wel 10%, en is daarmee onderdeel geworden van de Vereniging. Deze verkopen hebben geleid tot een debat over de omvang van hun rechten. Het Consortium heeft voorgesteld de overeenkomsten te herzien, aangezien er aanvankelijk geen tijdslimiet in was opgenomen en deze volgens de Catalaanse wet niet langer dan 30 jaar mochten duren. Die deadline komt dichterbij, uiterlijk halverwege het volgende decennium, en er wordt een verlenging van 30 tot 90 jaar voorgesteld om de deal af te ronden.
lavanguardia
