Sheinbaum en bankiers: overeenkomsten

Het bankcongres markeerde een nieuwe fase in de relatie tussen bankiers en de Mexicaanse president Claudia Sheinbaum.

Tijdens het eerste congres dat zij als Chief Executive bijwoonde, waren het meer daden dan woorden die duidelijk maakten dat de huidige regering de confrontatie met de bankiers niet aangaat.

De visie die Sheinbaum voorstelt is pragmatisch.

Het wil samenwerken met banken om de Mexicaanse bevolking meer toegang tot krediet te geven.

Alles wijst erop dat er dialoog en overeenstemming zal komen.

Dit kwam tot uiting in de presidentiële wens die hij in de eerste helft van april vorig jaar uitsprak, toen hij vroeg om een ​​verlaging van de rentetarieven op leningen aan de micro-, kleine en middelgrote ondernemingen van het land.

Volgens de officiële raming heeft momenteel slechts 4,4% een bankfinanciering.

Deze productieve sector vertegenwoordigt 99,8% van de bedrijven in het land, met 5,4 miljoen economische eenheden, en slechts 242.000 van hen hebben toegang tot financiering.

De bankiers en minister van Financiën Édgar Amador gingen aan de slag en bereikten op het bankcongres, slechts enkele dagen na het verzoek van de president, een algemene overeenkomst om de rentetarieven voor het MKB te verlagen.

Ook het hoofd van de overheidsfinanciën liet zijn sporen na, met zijn rustige en open persoonlijkheid. Met duidelijke politieke vaardigheden om met bankiers tot afspraken te komen. Veel mediavriendelijker

Ondanks de schijnwerpers op het evenement, dat door ongeveer 2.000 mensen werd bezocht, was er geen sprake van spanning tussen de partijen.

Integendeel, er waren alleen maar goede gezichten en goede manieren.

Ondanks het feit dat er slechts enkele dagen voor de bijeenkomst een schandaal ontstond door de uitspraken van president Ernesto Zedillo met betrekking tot zijn kritiek op de hervorming van de rechtspraak en wat hij beschouwt als de dood van de democratie in Mexico, en de presidentiële reactie daarop, met kritiek op Fobaproa en de vermeende voordelen voor "zakenlieden en politici".

Tijdens het bankcongres repte de Mexicaanse president met geen woord over dit onderwerp, alsof er een grote haakjes waren opengetrokken.

En de bankiers verwezen, in slechts korte reacties, naar de redding van de deposito's en de voordelen van een sterk en solide banksysteem vandaag de dag.

Zij richtten zich op de vraag hoe de rentetarieven voor het MKB verlaagd kunnen worden. Ze vertegenwoordigen meer dan 90 procent van de productie-eenheden van het land.

President Sheinbaum benadrukte dat in Mexico de kredietverlening aan de particuliere sector slechts 33% van het BBP vertegenwoordigt, terwijl dat in Brazilië 72% is.

Dit betekent dat slechts een derde van het bruto binnenlands product aan bedrijfskrediet wordt besteed.

De algemene doelstelling van de overeenkomst kan als volgt worden samengevat: het aantal bedrijven met bankkrediet jaarlijks met 3,5% laten toenemen en tegen het einde van de termijn van zes jaar een financieringsdekking van ten minste 30% in deze populatie bereiken.

De bereikte overeenkomst is nog maar het begin.

Voor bankiers is dit een goed begin, omdat de overheid via ontwikkelingsbanken garanties van 70% of mogelijk meer zal bieden ter dekking van de leningen die bankiers verstrekken.

Er werd ook besloten om zeven werkgroepen op te richten om de verschillende kwesties te analyseren en vooruitgang te boeken.

Er zijn zeven hoofdthema's: financiële educatie, digitalisering en formalisering, toeleveringsketens, vereenvoudiging van de regelgeving, gespecialiseerde handelsrechtbanken, openbare garanties en toegang tot financiële informatie.

Voor beide partijen zijn er twee kwesties die de grootste zorgen baren: de informaliteit en het intensieve gebruik van contant geld.

Emilio Romano Mussali, de nieuwe voorzitter van de ABM, zei dat in Mexico 74% van de aankopen onder de 500 pesos contant worden gedaan.

Volgens hem is het de bedoeling om de uitgifte van bankbiljetten met een hoge waarde te beperken, een certificaatsysteem op te zetten voor de naleving van belasting- en socialezekerheidsverplichtingen en transacties van de federale en lokale overheid te digitaliseren.

Voor de nieuwe leider van de bankier blijft contant geld een obstakel voor de groei van het financiële systeem, omdat het de innovatiekracht van banken beperkt, de kosten verhoogt, informaliteit aanmoedigt, illegale activiteiten vergemakkelijkt en de sociale mobiliteit belemmert.

Romano komt uit de publieke sector. Hij weet hoe hij binnen de regering aan de touwtjes moet trekken. Julio Carranza, zijn voorganger, speelde een belangrijke rol in de laatste jaren van de vorige regering.

Er ontstaat een nieuwe relatie tussen overheid en bankiers. Het lijkt erop dat ze de weg naar begrip hebben gevonden. We zullen zien.