Witold M. Orłowski: Het nieuws over de dood van het Westen is enigszins overdreven

De economieën van westerse landen staan ​​op het punt te sterven, legde Poetin uit aan de deelnemers van het Euraziatisch Economisch Forum in Minsk. Ze blijven ons begraven, en ze zullen zelf ook spoedig sterven, voegde hij eraan toe. De Russische dictator hield geen blad voor de mond en onderbouwde zijn stelling met concrete cijfers. Vorig jaar groeide het Russische bbp met 4,3 procent, terwijl dat van de eurozone slechts met 0,9 procent groeide . Hebben we nog meer bewijs nodig van de naderende triomf van Rusland, dat snel op weg is naar de rol van een economische supermacht?

De situatie is iets ingewikkelder. Ten eerste is het een bekend economisch feit dat rijkere landen zich langzamer ontwikkelen dan armere landen – mits deze armere landen goed bestuurd worden, natuurlijk. Het ontwikkelingsniveau van de eurozone, gemeten naar bbp per hoofd van de bevolking, ligt (afhankelijk van de meetmethode) 50 tot 200 procent hoger dan dat van Rusland, dus de lagere groei is niet zo verrassend.

Maar vier keer lager? Dat klinkt inderdaad niet erg goed voor het Westen, en vooral voor Europa. Het probleem is echter dat we bij het analyseren van de ontwikkeling van landen niet kijken naar de bbp-groei die in één jaar is behaald, maar over een iets langere periode. Als we bijvoorbeeld kijken naar de gemiddelde groei van Rusland over de afgelopen tien jaar, blijkt dat die 1,5 procent per jaar bedroeg... en lager was dan de 1,6 procent die in de door Poetin begraven eurozone werd geregistreerd, dan 2,1 procent in de hele Europese Unie en dan 2,7 procent in de VS. Als het Westen echt "sterft", wat valt er dan te zeggen over de Russische economie?

Dit is laster, Poetin zal waarschijnlijk woedend zijn. Rusland behoort tot de groep van vier grote ontwikkelingslanden, ooit BRIC genoemd. En de gemiddelde groei van de BRIC-groep bedroeg de afgelopen tien jaar maar liefst 5,7 procent per jaar! Nou ja, maar de groep dankte dit resultaat aan China en India, die met meer dan 6 procent groeiden. En als we het hebben over het aandeel van Rusland in het succes van de BRIC, moeten we niet vergeten dat de Chinese economie bijna 70 procent van de hele groep uitmaakt, en de Russische economie slechts 8 procent. Net als dat paard en de vlieg die op zijn rug zitten en beweren dat ze samen de kar trekken.

Geen probleem, troostte Poetin het publiek in Minsk. De olieprijzen zijn weliswaar licht gedaald, maar als er nog iets gebeurt in het Midden-Oosten... Ongetwijfeld, maar na de val van het geallieerde regime in Syrië en de verpletterende inname van Iran door de Israëlische luchtmacht, heeft de Russische president steeds minder instrumenten om "iets te laten gebeuren in het Midden-Oosten". En in ruil daarvoor heeft hij een verouderde, technologisch achtergebleven economie met kapitaal gestolen door oligarchen, waarvan de ontwikkeling afhankelijk is van de export van grondstoffen. Volgens specialisten van Harvard University staat Rusland momenteel op de honderdste plaats in de wereld wat betreft diversiteit en economische vooruitgang (gemeten met de zogenaamde Economic Complexity Index), net achter Pakistan en vóór Senegal.

Poetins dispuut met het Westen over wie er als eerste zal "sterven", doet denken aan Friedrich Nietzsches beroemde dispuut met God. "God is dood", verklaarde de Duitse filosoof, verwijzend naar de verlating van geloof en moraal, bekrachtigd door goddelijke geboden, in de hedendaagse maatschappij. Maar toen hij zelf stierf, ontstond er al snel een grap die de twee grafstenen met elkaar vergeleek. "1883. God is dood. Nietzsche." En aan de andere kant: "1900. Nietzsche is dood. God."