Aankondiging nieuwe paus mobiliseert pers van over de hele wereld

Het nieuws verspreidde zich uiteraard over de hele wereld. Maar heb je er ooit over nagedacht hoe dit precies gebeurde? De cijfers geven een aanwijzing: volgens het Vaticaan vroegen 6.000 journalisten uit 90 landen een vergunning aan om verslag te mogen doen van het conclaaf in het kleinste land ter wereld, waar nog geen duizend mensen wonen.

Ondertussen wachtten 1,4 miljard katholieken op een rooksignaal. De enige informatiebron was de schoorsteen. Maar om alles openbaar te maken, zijn er 21e-eeuwse technologieën nodig, met apparatuur voor live-uitzendingen via internet en satelliet.

Cheryl is tv-verslaggever in de Filipijnen, het derde land met de meeste katholieken ter wereld. Een van de grootste uitdagingen voor haar was de tijdzone; er waren nachten dat ze niet eens sliep. Maar hij zei dat hij naast zijn werk ook veel bad voor een Filipijnse paus, die op zijn favorietenlijstje stond.

"Ik ben natuurlijk katholiek. Ik moet onpartijdig zijn in mijn verslaggeving, maar ik steun het wel", zegt Cherly.

Met de behendigheid van een mobiele telefoon of de kwaliteit van een supercamera heeft elk team zijn eigen strategie. De kruk om boven de menigte op te nemen, met de benen uit elkaar om op dezelfde hoogte te zijn als de geïnterviewde. Er zijn momenten dat de hand trilt. Er zijn anderen die geen hand hebben.

Maar wat niet mag ontbreken is informatie. Nu alle ogen omhoog gericht waren, werden de daken van Rome een populaire plek. Maar niets is te vergelijken met de ‘warmte’ van het Sint-Pietersplein. Na de dood van paus Franciscus werd er een bouwwerk opgericht. In slechts enkele dagen tijd zetten technici een gebouw van drie verdiepingen neer, met studio's die gereserveerd waren voor de belangrijkste televisiestations ter wereld. Elf televisies zijn gericht op de Sint-Pietersbasiliek. Onder hen Globo . Vanuit daar presenteert William Bonner Jornal Nacional .

Wanneer de wereldpers op één plein samenkomt, is het te verwachten dat de belangen en benaderingen uiteenlopen. Jean Baptiste is verslaggever voor de Franse televisie. Voor hem is het belangrijkste om te laten zien hoe mensen op dit moment leven en voelen. Jorge ging werken voor een mediakanaal in Mexico, het op één na grootste land met de meeste katholieken, na Brazilië. Zijn focus ligt op geloof:

"Wij geloven dat deze vrijheid van geweten bij de religie hoort, maar dan wel met verantwoordelijkheid", zegt hij.

Landry uit Kameroen kreeg de opdracht om de mysterieuze toon, de zwarte rook, de witte rook... Thema's die fascineren bij de verkiezing van een paus.

Ieder met zijn eigen perspectief, soms zelfs met een pizza in de hand, maar altijd met een oog op de schoorsteen. En toen eindelijk de langverwachte witte rook verscheen, was het een sensatie. Jodi uit Spanje had het plein verlaten om zijn mobiele telefoon op te laden:

"We hoorden het geschreeuw, we renden naar buiten en hadden tijd om de rook te zien. Ik ben erg blij, want het is iets historisch", zegt hij.

We ontmoeten opnieuw de Kameroense Landry. Nu is het grote plichtsgevoel vervuld en kan ik verslag doen van een gebeurtenis die de geschiedenisboeken in zal gaan.

"Ik ben er trots op hier vandaag te zijn om dit verhaal te vertellen. Het verhaal van de 267e paus", juicht hij.