Tegen Vitória leefde en stierf FC Porto van wanorde

FC Porto scoorde maandag tegen Vitória de Guimarães een doelpunt door talent en opzettelijke wanorde. Maar hij leed ook aan dezelfde stoornis, op een moment dat niemand het had kunnen voorspellen en die een team bestraft dat niet in staat is de wedstrijd met de bal te controleren.

FC Porto - Vitoria SC Livescore

Het duel in de I Liga eindigde in een gelijkspel (1-1), waarbij de 'draken' de kans verspeelden om vier punten achter te staan ​​op de leiderspositie van Sporting en Benfica. En het gelijkspel heeft ook te maken met de kwaliteit van de kansen die Vitória bood, ook al werd de wedstrijd over het algemeen gedomineerd door FC Porto.

Voor dit spel ontwierp Martín Anselmi nieuwe dingen. Het spelsysteem leek niet zo belangrijk, want het ging om de permanente dynamiek – zowel bij het uitspelen van de bal als bij de bewegingen voorin.

Tomás Pérez, die zijn debuut maakte als basisspeler, wisselde in de aanloop naar de wedstrijd af tussen de positie van centrale middenvelder, waarbij hij de wedstrijd van voren bekeek, en een positie op het middenveld, naast Varela.

Ook aan het front waren er geen duidelijke posities. Maar de gemiddelde spelerspositiekaart toonde bijna altijd een 3x3x4, met Pérez tussen de centrale verdedigers, Mora en Fábio Vieira als centrale middenvelders en Moura en Borges als backs die als vleugelspelers fungeerden. Daarna speelde Pepê achter Namaso, totdat hij na een half uur geblesseerd raakte. Toen kwam Samu erin en schoof Namaso een paar meter terug.

Namaso tussen de regels door

Wat betreft aanstootgevende ontwerpen was het idee bijna altijd hetzelfde. Omdat Fábio Vieira, Varela en Mora de wedstrijd vanaf de voorkant bekeken, was de oplossing dat een van de aanvallende spelers frontale ondersteuning zou bieden en de bal bij de eerste/tweede aanraking zou proberen los te laten.

Deze mobiliteit zorgde ervoor dat het idee per uitvoerder en vertolker kon verschillen: bij 18 minuten was het Namaso die Fábio Vieira frontaal ondersteunde door de bal als eerste door te geven aan Varela, die Mora lanceerde. Bij 21' gaf Borges Pérez frontale steun en gaf een pass aan Varela om Pepê te lanceren. Bij 33' was het Namaso die frontale steun gaf om Moura te bevrijden. Bij 36' was het Pérez die Namaso vond in die herhaalde beweging, in een poging om Samu te lanceren. Bij 41' was het Samu die de bal opvroeg ter ondersteuning en deze aan Varela gaf, die Namaso de ruimte in stuurde – het doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel. En bij 50' was er een kans op een vrije trap na wederom frontale steun van Namaso, een pass van Pérez en een eerste balcontact voor Mora.

Deze beschrijving belicht zes momenten, steeds met hetzelfde type idee: iemand die frontaal steunt, sleept een centrale speler mee en raakt als eerste de bal aan, en de speler die de bal ontvangt met zijn gezicht naar de wedstrijd gericht, strekt zich uit in de ruimte voor een andere speler die door de ruimte breekt die is ontstaan ​​doordat de centrale speler in de val was gelopen. Er is echter geen sprake van bijzonder gevaar.

Deze uitputtende herhaling gaf aan dat het idee helder was, maar ook dat er een gebrek aan variatie was: er was bijvoorbeeld weinig speling op de vleugels en er was weinig aanwezigheid in het strafschopgebied voor voorzetten.

Korte overwinning

Er is weinig over Vitória gesproken, omdat Vitória zelf weinig of niets heeft gedaan. Aanvallend konden ze niets creëren, ondanks de hoeveelheid vrije ruimte die ze hadden. FC Porto zette hoog druk, waardoor Vitória ver moest schieten en er achterin drie tegen drie ontstonden, waardoor de verdedigers het luchtduel meteen moesten 'smoorden'.

Bij de 53e minuut zorgde de tactische wisselvalligheid van FC Porto voor problemen. Het team kwam uit de rust met vier man verdedigend, met Zé Pedro als verdediger en Pérez als centrale verdediger. De jonge middenvelder vergat echter welke positie hij bekleedde (het was geen hybride positie meer) en ging op jacht naar een middenvelder toen hij Nélson Oliveira achter zich had staan. De Portugese speler werd vrijgelaten, Zé Pedro stond vrij en Oliveira rondde af – gelukkig voor FC Porto was er sprake van buitenspel.

Otávio redde kort daarna Diogo Costa op een corner die een doelpunt had kunnen opleveren, en kort daarna scoorde ook FC Porto een doelpunt.

In de 68e minuut, toen er veel spelers in het strafschopgebied van Vitória stonden, kon Fábio Vieira de bal op de rechterflank krijgen, naar binnen trekken en in een boog schieten. Interessant genoeg was dit een fase waarin Vitória beter leek te spelen, met meer spelers die het strafschopgebied bereikten, ook al gebeurde dat soms wat lukraak.

In een stadium waarin er geen sprake was van een overwinning, werd het een gelijkspel. De wanorde bij FC Porto was opnieuw fataal in de verdediging. Met nog vijf minuten te gaan, was het team in de aanval vreemd genoeg in evenwicht, ook op een moment van aanvallende standaardsituaties. Er ging een bal verloren op het middenveld en Embaló scoorde alleen.