Rocha deed haar schort aan om zachte eieren te bereiden, maar klaagde dat de kleur “te oranje” was

De leider van de IL deed vandaag in Aveiro zijn schort voor om ovos moles te bereiden. Ondanks klachten over de te oranje kleur van de dooiers en het te dun snijden van het deeg, verzekerde hij dat hij over de benodigde ingrediënten beschikte voor de periode na de verkiezingen.

Ovos moles zijn een traditioneel snoepgoed uit Aveiro. Het werd in de 15e eeuw voor het eerst gegeten als middel tegen tuberculose. Het had een versterkende werking op de longen dankzij de toevoeging van suiker en eidooiers.

Ongeveer 500 jaar later was het aan Rui Rocha en de leider van de IL in Aveiro, Mário Amorim Lopes, om hun schorten voor te doen en de traditionele kloosterzoete lekkernij te bereiden, maar dan met een nieuw recept: het liberale recept.

In de eerste stap van het recept – het scheiden van de dooiers van het eiwit – durfde Rui Rocha de eieren niet aan te raken. Hij liet de taak over aan Mário Amorim Lopes. Terwijl hij de eieren brak, predikte hij de noodzaak om “belastingen te breken”, autonome belastingen, bureaucratie (waarbij de dooier zich met het eiwit vermengde) of de IRS.

Uiteindelijk was het resultaat niet naar de zin van beiden: “Het is te oranje, kan ik er geen blauwe smaakmaker aan toevoegen?”, vroeg Rui Rocha, waarop een van de winkeliers antwoordde dat dat niet nodig was, omdat de eidooiers al “voldoende eiwitten” bevatten.

"Nee, nee, er is meer, véél meer energie nodig. Hoe meer energie, hoe beter", zei de leider van de IL, die zich tot journalisten wendde en grapte dat het noodzakelijk is om "de overmatig oranje toon die de laatste tijd heerst, te veranderen".

Vervolgens begon de leider van de IL met een houten lepel de eidooiers te roeren om deze toe te voegen aan de suikersiroop die op het vuur had moeten staan. Al snel stuitte hij echter op een probleem: het kampeerfornuis om de siroop te verwarmen was oud en deed het niet.

"Ik ben er niet zo zeker van dat dit gaat overkoken", zei een aarzelende Rui Rocha die, toen hem werd gevraagd of het water zelfs met de inspanningen van IL niet zou opwarmen, erkende dat hij op enige weerstand stuitte, maar verzekerde dat zijn partij niet zou opgeven onder ongunstige omstandigheden, zelfs niet electorale.

Na de verkiezingen "zouden de ideale omstandigheden zijn dat de IL een absolute meerderheid zou hebben. Die zullen we niet krijgen. We moeten ons laten leiden door wat de Portugezen beslissen en met wat ze ons geven, het beste doen wat we kunnen", zei hij.

Omdat de bereiding van Rui Rocha en Mário Amorim Lopes niet warm genoeg was, werd er een andere pan gebracht met eidooiers die al met suiker waren vermengd. Deze pan was klaar om te dienen als vulling voor de hosties in de vorm van kauri's, vaten of schelpen. De leider van de IL verdeelde deze in twee rijen: aan de ene kant waren er de gezondheidszorg, huisvesting, belastingen en het kiesstelsel en aan de andere kant vier rijen die uitsluitend bestemd waren voor de bureaucratie.

Ze gingen allemaal door de volgende stap: knippen met een schaar, maar Rui Rocha wilde zich alleen concentreren op de bureaucratische wafels, om ervoor te zorgen dat hij het "nauwkeurig" knipte en dat het "heel strak" was. Hij sneed het zo kort dat de winkelier hem vertelde dat "een beetje meer marge beter zou zijn".

"Ik snijd niet te veel, ik snijd wat nodig is", antwoordde Rui Rocha lachend, die, nu hij de laatste stap had voltooid, het recept voor zachte eieren al onder de knie had en vooral gul was.

"Alles is nodig: bouwen, het deeg kneden, het laten groeien, de juiste ingrediënten, de juiste mensen en het juiste beleid bij elkaar brengen. En dit stelt de Portugezen en bedrijven vervolgens in staat om te ontlasten van de last die hen drukt en geen waarde creëert", aldus Rui Rocha, die ongetwijfeld verklaarde dat het "gemakkelijkste" deel van het proces het breken van de eieren was.

De leden van de IL-delegatie waren zo vol verwachting over het resultaat van het recept dat ze, zonder de zachte eieren in de oven te zetten, naar het bord renden waar Rui Rocha en Mário Amorim Lopes het gerecht aan het bereiden waren. Ook enkele journalisten waagden zich, hun smaakpapillen op het spel zettend.

Uiteindelijk keerde de IL-leider zich triomfantelijk naar de journalisten, met een leeg bord in zijn hand: ‘Er is er geen één meer over,’ grapte hij.