ESA meldt uitbreiding van gevaarlijke Zuid-Atlantische anomalie

Volgens de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA is het gebied met een zwak magnetisch veld van de aarde boven de Zuid-Atlantische Oceaan, bekend als de Zuid-Atlantische anomalie, sinds 2014 uitgebreid tot bijna twee keer de omvang van continentaal Europa.

Wetenschappers ontdekten de toename van de anomalie aan de hand van 11 jaar aan magnetische veldgegevens, verzameld door het Swarm-satellietnetwerk.

De Zuid-Atlantische anomalie is vanuit het oogpunt van ruimtevaartveiligheid bijzonder zorgwekkend. Dit komt doordat satellieten die over dit gebied vliegen, worden blootgesteld aan hogere stralingsdoses, wat kan leiden tot storingen of schade aan kritieke apparatuur, en zelfs tot stroomuitval.

De Zuid-Atlantische Anomalie (SAA) is een uitgestrekt gebied in de zuidelijke Atlantische Oceaan waar de binnenste Van Allen-stralingsgordel zich op zijn laagste punt bevindt, namelijk 200 km boven het aardoppervlak. Dit resulteert in aanzienlijk hogere kosmische stralingsniveaus in dit gebied dan in andere delen van de planeet op dezelfde breedtegraad. De belangrijkste oorzaak hiervan zijn de structurele kenmerken van de aardkern en de inhomogeniteit van het magnetische veld. De magnetische as van de aarde is niet uitgelijnd met de geografische as en is ongeveer 700 km ten opzichte van het middelpunt van de planeet verschoven in de richting van de Stille Oceaan. Hierdoor is het magnetische veld zwakker boven het Atlantisch Halfrond. Ook onder het SAA-gebied, op de grens tussen de vloeibare buitenkern en de vaste mantel, bevindt zich een grootschalig gebied met omgekeerde magnetische flux. Dit verzwakt het algehele magnetische veld in dit gebied.