Van praten over wat belangrijk is tot het haten van de strijdkrachten van Oekraïne: Zal ​​propaganda van Zoomers patriotten maken?

Elena Petrova, Tatjana Sviridova

Dit werd in 1942 geschreven door de dichter Ilja Ehrenburg. Het beroemde gedicht heette eerst "Dood de Duitser", daarna werd het omgedoopt tot "Dood de Fascist" en nu is op de website "Kultura.rf " het monument voor de geschiedenis van de Grote Vaderlandse Oorlog te vinden onder de naam "Dood".

De dag ervoor klaagde Anna Kuznetsova, vicevoorzitter van de Doema, tijdens een ronde tafel in de Doema, georganiseerd door de Commissie voor Jeugdbeleid, dat “er op scholen weinig wordt gesproken over de misdaden van het regime in Kiev.”

Er zijn bureaus vol helden, er worden sinds 2022 'Gesprekken over het Belangrijke' gehouden, maar het is onduidelijk tegen wie onze helden vechten, zei de plaatsvervangend:

“Alle musea hebben informatie over de misdaden van de fascisten, maar vandaag de dag zijn er tekortkomingen,” zei Kuznetsova.

Sinds de oprichting van de SVO wordt er actief gewerkt aan ideologisch werk met kinderen, vanaf de kleuterleeftijd. Voorbeelden hiervan zijn gedenkplaten voor omgekomen afgestudeerden en ontmoetingen met deelnemers aan de militaire operaties in Oekraïne.

Het nieuwe initiatief van de voormalige ombudsman en moeder van zeven kinderen tilt de herhaling van Koude Oorlogspropaganda naar een nieuw niveau.

Er waait een nieuwe koude wind ‘achter de muur’ en het idee van een langdurige confrontatie met een externe vijand zou de samenleving verder moeten verenigen, horen we van veel regeringsvertegenwoordigers.

Leraren zeggen dat schooldagen steeds zwaarder worden.

Evgeny Yamburg is misschien wel een van de beroemdste leraren in Rusland. Doctor in de Pedagogische Wetenschappen, academicus van de Russische Academie voor Onderwijs, werkte vele jaren als directeur van de school - Moskou Onderwijscentrum nr. 109.

Yamburg is 50 jaar geleden begonnen als leraar en als hij beweert dat het verleden is teruggekeerd naar de scholen, weet hij waar hij het over heeft:

“Ja, het onderwijssysteem nadert dit. Dit was dichter bij de jaren 70, een tijd waarin het vrij vegetarisch was, maar er waren wel rituele bezoeken. Het Brezjnev-tijdperk, waar nu poëzie over wordt gesproken. Alsof alles geweldig was. “Iedereen is veel vergeten”, meent de geëerde leraar.

Zo worden niet alleen Sovjetoefeningen met het spel "Zarnitsa", het demonteren van het Kalasjnikov-aanvalsgeweer en ontmoetingen met veteranen onder portretten van de Jonge Garde nagebootst, maar ook dubbeldenk, dat bij de oudere generatie welbekend is.

“Ik werk al een halve eeuw op school. Er was een prachtige film met een prachtig liedje: “Ik kende de man die beloofde: ‘Ik kom terug, mam.’” Maar zodra het patriottische initiatief ontstond, dat ‘voor die kerel’ werkte, veranderde dit alles in cynische grappen. Ze begonnen te drinken “voor die vent”, vrouwen te hebben “voor die vent”... elke leugen verandert in cynisme. “Daarom moet er oprechtheid zijn en moet er geen sprake zijn van propaganda-ijver,” herinnert Evgeny Yamburg fans van de ideologisering van het onderwijs.

Doctor in de politieke wetenschappen Yuliy Nisnevich onderwijst niet schoolkinderen, maar hun leraren – leraren in de sociale wetenschappen:

“Ik heb te maken met een selecte groep docenten, maar zij luisteren heel aandachtig naar alles, wegen het af en evalueren het. Ik zie duidelijk dat dit niet echt een mythe is. Misschien zijn de meesten wat houterig, maar onder de leraren zijn er veel die goed nadenken en proberen in te schatten wat er gedaan moet worden. Denk niet dat ze allemaal van hout zijn. “Dat is niet waar”, gelooft hij.

Meer vragen zijn niet gericht aan degenen die lesgeven, maar aan degenen die normen opstellen. En ze zijn zeker niet geschikt voor de huidige generatie kinderen. Hun succes heeft al veel vragen opgeroepen, maar nu zijn de patriottische ontwikkelingen volkomen ongeschikt, weet de professor zeker:

“Wanneer iemand die twee generaties verwijderd is van de jeugd van vandaag, methoden begint te bedenken, werkt hij binnen het kader van zijn generatie, en dat is veranderd. Die kameraden die hiermee komen, willen gewoon niet beseffen dat als ze iets willen bereiken, iets willen doen, ze moeten begrijpen met wie ze te maken hebben. Vooral de nieuwste generatie, de zogenaamde Generatie Z, is gebaseerd op geheel andere principes. “Je kunt hem niet zomaar op de ouderwetse manier opvoeden”, zegt Nisnevich.

Voor Russen die geboren zijn tussen het midden van de jaren 90 en de jaren 2010 is het allerbelangrijkste een gevoel van eigen comfort, deelt Yuliy Nisnevich zijn observaties.

Zoomers zijn bereid om elke baan op te zeggen, zelfs de best betaalde, als deze hen niet tevreden stelt. Het allerbelangrijkste voor hen is hun eigen comfort.

Als patriottisch werk binnen jouw comfortzone past, dan kan het werken. Het is echter moeilijk voor te stellen dat de ideologische Sovjet-stroming interessant zal zijn voor de zogenaamde zoomers en millennials.

Eerdere pogingen om kinderen ideologische opvattingen bij te brengen, waren eveneens gedoemd te mislukken.

De Amerikaanse socioloog Ronald Inglehart heeft een wet afgeleid volgens welke waarden worden gevormd bij kinderen van 11-12 jaar. Als de staat invloed wil uitoefenen op de vorming van toekomstige burgers, dan kan dat al in de vroege adolescentie via het gezin.

Matinees voor vijfjarigen met militaire uniformen of ‘de verwijdering van de vrijzinnige Barmaley uit de kleuterschool’ leveren de leraren in de ogen van de medewerkers van het ministerie van Onderwijs niets dan punten op.

Voorstanders van de introductie van ideologie in opvoeding en onderwijs motiveren dit door een externe bedreiging. Het vredesproces dat nu is begonnen, zal de effectiviteit van ideologische druk wegnemen.

“Na het einde van de Grote Vaderlandse Oorlog ervoeren de mensen die van het front terugkwamen de druk op een heel andere manier. Daarom stuurde Stalin een groot aantal officieren naar kampen. Hij begreep de dreiging. Het waren mensen die de oorlog hadden meegemaakt, zij hadden een heel andere perceptie, zij zagen wat er in andere landen gebeurde. “Deze ervaring bestaat al”, zegt Yuliy Nisnevich.

Dat is goed nieuws. Historici weten daarentegen dat, in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, de vuren van de Inquisitie niet in de Middeleeuwen brandden, maar in de Nieuwe Tijd.

De autoriteiten in Rusland, zegt schrijver en publicist Anatoly Nesmiyan , leven in ieder geval tussen de wens om de samenleving zo veel mogelijk te verdelen, zodat alleen toegestane zelf-organisatie mogelijk is, en de roep om maximale eenheid.

“Het is onmogelijk om van iemand tegelijkertijd twee tegengestelde gedragsstrategieën te eisen. Bij een dergelijk conflict reageert de psyche op een standaardmanier: ze verbreekt de verbinding met de bron van het conflict. “Normale mensen redden hun verstand door zich af te keren van wat er gebeurt en door helemaal niet meer toe te geven aan welke machtspraktijken dan ook”, schrijft Anatoly Nesmiyan.

Zo was het vroeger. Het antwoord op overmatige druk ziet er als volgt uit, zegt Yuliy Nisnevich vol vertrouwen:

"Het zal een terugslag veroorzaken. Speciaal voor Generatie Z. Dat kan ik je garanderen. Zodra ze iets opgedrongen krijgen, sturen ze alles, pardon, meteen naar de hel. Deze generatie is zo gebouwd. Ik bedoel een generatie als een bepaalde trend, natuurlijk zijn er verschillende mensen, maar de belangrijkste trend is precies dit,' is de wetenschapper zeker.