Het grootste deel van Canada ziet veranderingen onder de onlangs bijgewerkte kaart van de winterhardheidszones voor planten

Tuinders krijgen een bijgewerkte routekaart om hen te helpen bij hun planning voor volgend jaar, want Natural Resources Canada heeft een update uitgebracht van de kaart met winterhardheidszones voor planten .

De laatste kaart verscheen in 2014 en sindsdien zeggen onderzoekers dat ongeveer 80 procent van het land in Canada een toename in zones heeft laten zien, meestal tussen een halve en een hele zone.

Simpel gezegd laat de kaart met winterhardheidszones zien wat waar kan groeien. De zones lopen van 0 tot en met 9, en elke zone is verdeeld in twee zones: a en b.

De kaarten zijn gemaakt op basis van gegevens van zeven criteria, gemiddeld over een periode van 30 jaar: het maandelijkse gemiddelde van de dagelijkse minimumtemperatuur van de koudste maand, de gemiddelde vorstvrije periode boven 0 C in dagen, de hoeveelheid neerslag van juni tot en met november, het maandelijkse gemiddelde van de dagelijkse maximumtemperaturen van de warmste maand, de neerslag in januari (belangrijk omdat temperaturen onder het vriespunt na regenval slecht kunnen zijn voor wortels), de gemiddelde maximale sneeuwhoogte en de maximale windvlaag in 30 jaar.

De nieuwe kaart, die in juli verscheen, is gebaseerd op gegevens uit 1991 tot en met 2020.

Vooral in het zuiden van Ontario zijn de meeste locaties met een halve zone groter geworden dan op de vorige kaart.

"Een opvallende uitzondering is de GTA, een groot gebied dat eigenlijk meerdere zones bestrijkt, maar gemiddeld is de status gestegen van 6A naar 7A", aldus John Pedler, onderzoeker bij het Great Lakes Forestry Centre, onderdeel van de Canadian Forest Service — Natural Resources Canada

Volgens McKenney kan een deel van de verandering in Toronto te wijten zijn aan het ‘hitte-eilandeffect’.

Ontvang dagelijks het belangrijkste nieuws, politieke, economische en actuele onderwerpen in uw inbox.

Naarmate de bevolking groeit, hebben beton en gebouwen een grotere invloed op de daadwerkelijke hitte die mensen in grote steden ervaren. Het is iets dat wordt bestudeerd door klimaatwetenschappers, niet door ons, maar we zien het terug in de kaarten die we maken.

Het andere gebied in Ontario dat een grote sprong voorwaarts maakte, is de regio Windsor, die van 7A naar 7B ging.

"Dit is de eerste keer dat we 7B in Ontario zien."

De verandering van zone betekent dat tuinders in zone 7 canna-lelies of zelfs dahlia's als vaste planten kunnen kweken in plaats van eenjarige. Pedler zegt dat tuinders zelfs perziken, nectarines en zelfs vijgen en granaatappels kunnen proberen.

Dan McKenney, onderzoeker en directeur van de afdeling Integrated Ecology and Economics van het Great Lakes Forestry Centre, merkte echter op dat de kaarten een richtlijn zijn, gebaseerd op gemiddelden over 30 jaar, en dat één bijzonder koude winter te streng zou kunnen zijn voor deze planten.

Planten maken dagelijks dingen mee. Elk jaar is anders.

McKenney verwees naar de soortenmodellen van Natural Resources Canada, waarmee mensen de winterhardheid van individuele plantensoorten kunnen opzoeken op basis van de locatie.

"Sommige van deze andere benaderingen zijn wellicht het beste voor mensen die overwegen om op commerciële wijze te kweken, afhankelijk van uw risicobereidheid."

In sommige gebieden vonden er zelfs veranderingen plaats van twee volledige zones, vooral in West-Canada, het zuiden en noordwesten van Brits-Columbia en de uitlopers van Alberta. In stedelijke centra vonden echter geen veranderingen plaats.

"Wat betreft de grote stedelijke centra in het land, was Victoria de grote winnaar met een stijging van 1,5 zone, en ging het van 7B naar 9A; 9A is de hoogste winterhardheidszone in heel Canada, dus dat beperkt zich vrijwel tot het gebied direct rond Victoria en Vancouver", aldus Pedler.

“Toen we door het hele land reisden, sprong Vancouver van 8A naar 9A, Calgary van 3A naar 4A, Winnipeg van 2B naar 3B en Toronto van 6A naar 7A.”

Opvallend is dat het oostelijke deel van Newfoundland zelfs met een halve zone daalde.

"De gangbare theorie is dat klimaatverandering juist zorgt voor meer ijsbergen die in de Noord-Atlantische Oceaan paaien, waardoor er meer ijsbergen door Iceberg Alley drijven en, bijna tegenintuïtief, een verkoelend effect hebben op het oostelijke deel van Newfoundland", aldus Pedler, die eraan toevoegde dat klimaatverandering waarschijnlijk de oorzaak is van de grote veranderingen in zones in heel Canada.

"Het is leuk om na te denken over de nieuwe mogelijkheden voor het planten van planten die ontstaan ​​door de toename van de winterhardheidszones voor planten in het hele land. De bredere context is echter dit zeer zorgwekkende fenomeen dat naar verwachting aanzienlijke negatieve gevolgen zal hebben voor de natuurlijke en menselijke omgeving. Sommige daarvan zien we nu al, zoals de langere en intensere brandseizoenen in Noord-Canada."

De kaart van Canada komt niet rechtstreeks overeen met de kaart van het Amerikaanse ministerie van Landbouw, die uitsluitend is gebaseerd op extreme temperaturen.

"(Die aanpak) werkt goed voor hen omdat er niet overal in het land veel sneeuw valt, maar een sneeuwlaag kan een groot verschil maken voor planten", aldus McKenney.

De interactieve kaarten van de Canadese winterhardheidszones, inclusief eerdere kaarten uit 1961-1990 en 1981-2010, zijn te vinden op de website van Natural Resources Canada .