Prachtig Brits overzees gebied met slechts 200 inwoners, maar het duurt 6 dagen om het te bereiken

Tristan da Cunha ligt in het hart van de Zuid-Atlantische Oceaan. Het is een afgelegen Brits gebied dat vaak wordt beschouwd als het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld.
Met slechts 200 inwoners is dit vulkanische juweeltje even verbluffend als uitdagend om te bereiken, waarvoor een zware boottocht van zes dagen nodig is. Tristan da Cunha ligt op meer dan 1.500 mijl van Zuid-Afrika en meer dan 2.400 mijl van Zuid-Amerika en maakt deel uit van een kleine archipel onder Brits bestuur.
Bij gebrek aan een luchthaven is de enige manier om het eiland te bereiken een lange en onvoorspelbare zesdaagse zeereis vanuit Kaapstad aan boord van een vracht- of vissersschip. Met schepen die de reis slechts een paar keer per jaar maken, is een bezoek aan Tristan da Cunha een expeditie voor de echte avonturiers.
Ondanks de isolatie, heeft het eiland een hechte gemeenschap, die grotendeels bestaat uit afstammelingen van Britse kolonisten en overlevenden van schipbreuken. Het enige dorp, Edinburgh of the Seven Seas, herbergt alle bewoners van het eiland en biedt een manier van leven die een wereld verwijderd lijkt van de stedelijke drukte.
Er zijn geen supermarkten , geen fastfoodrestaurants en nauwelijks internettoegang. De lokale bevolking is afhankelijk van landbouw, visserij en ruilhandel voor hun dagelijkse benodigdheden. De dramatische ruige kliffen, vulkanische pieken en ongerepte landschappen van het eiland maken het een toevluchtsoord voor natuurliefhebbers, meldt de Express .
Het staat bekend om zijn ongerepte wilde dieren, waaronder zeldzame zeevogels, pinguïns en pelsrobben. De isolatie van het eiland brengt echter ook aanzienlijke obstakels met zich mee.
Medische voorzieningen zijn schaars en in noodsituaties moeten de lokale bewoners wachten op het volgende schip naar Zuid-Afrika voor behandeling - een proces dat weken of zelfs maanden kan duren. Elektriciteit is toegankelijk maar beperkt, en essentiële zaken zoals brandstof en medicijnen worden slechts een paar keer per jaar verzonden.
Ondanks deze obstakels koesteren de eilandbewoners hun zelfredzame levensstijl en wagen ze zich zelden buiten hun thuisland. Tristan da Cunha ziet weinig toeristen, maar degenen die de reis wagen, worden beloond met een ongeëvenaarde ervaring.
Het eiland opent elk jaar zijn deuren voor een select aantal bezoekers, voornamelijk onderzoekers, onverschrokken reizigers en natuurliefhebbers. Accommodatie is eenvoudig, met guesthouses gerund door lokale families, en bezoekers moeten vooraf toestemming krijgen van de bestuursraad van het eiland.
Voor degenen die bereid zijn om de 6.000 mijl lange reis vanuit het VK te ondernemen, biedt Tristan da Cunha een kijkje in een unieke en serene manier van leven, zonder moderne afleidingen. Of het nu gaat om het spotten van zeldzame wilde dieren, het trekken door vulkanische landschappen of gewoon genieten van ware eenzaamheid, dit eiland is een verborgen schat die geldt als een van de meest buitengewone plekken op aarde.
Je kunt dit verhaal vinden in Mijn bladwijzers. Of door naar het gebruikerspictogram rechtsboven te navigeren.
Daily Mirror