Niedoceniany ból - Jak rozwija się łokieć tenisisty, łokieć golfisty i ręka myszy - i co możesz z tym zrobić

Ból łokcia może dotknąć każdego – niezależnie od tego, czy jesteś sportowcem, pracownikiem biurowym czy majsterkowiczem. Jeśli każdy ruch staje się torturą, często jest to spowodowane zespołem przeciążenia. Ortopeda Markus Klingenberg wyjaśnia, co jest przyczyną tej dolegliwości i jak jej zapobiegać.

Ból łokcia może znacząco utrudniać codzienne życie. Czy to otwieranie butelki, uścisk dłoni czy praca przy komputerze – nagle każdy ruch staje się torturą . Często jest to spowodowane zespołami przeciążeniowymi takimi jak łokieć tenisisty, łokieć golfisty czy tzw. ramię myszy. Tego typu dolegliwości nie dotyczą wyłącznie sportowców, ale mogą przytrafić się każdemu, kto wielokrotnie lub jednostronnie nadwyręża ramię.

Markus Klingenberg jest specjalistą w dziedzinie ortopedii i chirurgii urazowej, ze szczególnym uwzględnieniem artroskopowej chirurgii barku, łokcia, dłoni, kolana i kostki, a także chirurgii stopy. Posiada dodatkowe kwalifikacje w zakresie medycyny sportowej, chiropraktyki/medycyny manualnej i medycyny ratunkowej. Po studiach medycznych w Bonn i Zurychu oraz pobycie w Londynie, Innsbrucku i Bostonie ukończył szkolenie specjalistyczne. Od 2014 roku jest lekarzem naczelnym kliniki Beta w Bonn, specjalizującej się w artroskopii, chirurgii stopy i medycynie sportowej. Tutaj możesz znaleźć jego stronę internetową www.markusklingenberg.de

Zespoły przeciążeniowe łokcia powstają w wyniku powtarzającego się lub długotrwałego obciążania ścięgien i mięśni w okolicy łokcia. Najczęstszymi postaciami są łokieć tenisisty (epicondylitis humeri radialis), który dotyczy zewnętrznej strony łokcia, łokieć golfisty (epicondylitis humeri ulnaris), który dotyczy wewnętrznej strony, oraz zespół RSI (mysia ręka), który może dotyczyć zarówno zewnętrznej, jak i wewnętrznej strony łokcia, a także nadgarstka i przedramienia.

Zespoły te powodują drobne pęknięcia tkanki przyczepu ścięgna w miejscu połączenia ścięgien mięśni przedramienia z łokciem. Te mikropęknięcia powodują stan zapalny i ból.

Wbrew pozorom, nie tylko sportowcy są dotknięci syndromem przeciążenia. W rzeczywistości mogą one dotknąć każdego, kto regularnie obciąża ramię jedną stroną. Pracownicy biurowi często cierpią na zespół bólu ręki spowodowanego długą pracą przy komputerze i ciągłym poruszaniem myszką. Rzemieślnicy, tacy jak hydraulicy i mechanicy, są narażeni na ryzyko z powodu powtarzalności ruchów. Amatorzy majsterkowania również mogą odczuć skutki intensywnych prac remontowych lub ogrodniczych. Nawet muzycy grający na takich instrumentach jak pianino czy skrzypce nie są odporni na te dolegliwości.

Typowym objawem zespołu przeciążeniowego łokcia jest ból po zewnętrznej lub wewnętrznej stronie łokcia, który może promieniować do przedramienia. Chorzy skarżą się na osłabienie ręki i trudności z chwytaniem i podnoszeniem przedmiotów. Kolejnymi objawami są sztywność i ograniczona ruchomość łokcia.

Diagnozę zazwyczaj stawia się na podstawie szczegółowego wywiadu lekarskiego oraz badania fizykalnego i specjalistycznych testów. W bardziej złożonych przypadkach w celu dalszego wyjaśnienia można zastosować techniki obrazowania, takie jak MRI.

Leczenie zespołów przeciążeniowych łokcia obejmuje różne podejścia. W leczeniu zachowawczym nacisk kładzie się na odpoczynek i unieruchomienie chorej ręki. Chłodzenie może pomóc złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny. Fizjoterapia i ukierunkowane ćwiczenia wspomagają proces leczenia, a ergonomiczne zmiany w miejscu pracy redukują dalszy stres. Dodatkową stabilizację można uzyskać stosując bandaże i ortezy.

Środki przeciwzapalne i przeciwbólowe są często stosowane w formie leków, doustnych lub w postaci żelu. W niektórych przypadkach konieczne mogą być zastrzyki z kortyzonu. Skuteczność wykazują także specjalne formy terapii, takie jak terapia falą uderzeniową, akupunktura czy autologiczna terapia krwią (terapia ACP). Zabiegi chirurgiczne są rzadkie i bierze się je pod uwagę jedynie wówczas, gdy metody zachowawcze nie przynoszą efektów po dłuższym okresie czasu.

Profilaktyka i samoleczenie odgrywają ważną rolę w leczeniu zespołów przeciążenia łokcia. Ergonomiczne rozwiązania, takie jak pionowe myszy lub dostosowane klawiatury, mogą zoptymalizować miejsce pracy. Upewnij się, że biurko i krzesło znajdują się na odpowiedniej wysokości i używaj podłokietników, aby zmniejszyć nacisk.

Regularne przerwy i ćwiczenia rozciągające są niezbędne. Podczas wykonywania powtarzalnych czynności rób krótkie przerwy i wykonuj ćwiczenia rozciągające i rozluźniające przedramię i nadgarstek. Pomocne może okazać się również wzmacnianie mięśni przedramion poprzez wykonywanie ukierunkowanych ćwiczeń. Takie techniki jak wzmacnianie prostowników nadgarstka, masaże przedramion za pomocą wałków powięziowych lub rozciąganie nadgarstków wspomagają mięśnie.

Udoskonalaj swoją technikę uprawiania sportu, aby uniknąć zbędnego wysiłku. W ostrych przypadkach schłodzenie może zmniejszyć stan zapalny. Ważne jest, aby reagować na objawy wcześnie i odpowiednio dostosować swoje działania.

Najlepszą strategią w walce z zespołem przeciążeniowego łokcia jest profilaktyka. Wielu problemów można by uniknąć dzięki regularnym ćwiczeniom, zrównoważonemu treningowi i dostosowaniu do potrzeb ergonomii. Rozgrzej się przed uprawianiem sportu i wprowadź do swojej codziennej rutyny regularne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające . Ważne jest także zróżnicowanie powtarzalnych czynności i świadomość własnych ograniczeń fizycznych. Jeśli będziesz słuchać swojego ciała, robić regularne przerwy i wzmacniać mięśnie, możesz wiele zrobić, aby uniknąć tych problemów lub je złagodzić.