Krótkie wyjaśnienie zjawisk pogodowych: Jak właściwie powstaje mgła?

Szczególnie jesienią mgła jest powszechnym zjawiskiem pogodowym. Nawet o dziesiątej rano nie jest jeszcze jasno, a mgła wisi nisko w koronach drzew. Podobnie jak inne zmiany pogody, mgła jest często niedocenianym zagrożeniem podczas wędrówek – zwłaszcza w górach. Kiedy mgła naprawdę Cię spowije, typowe punkty orientacyjne znikają, a Ty możesz godzinami błądzić w kółko, niepewny, gdzie stąpasz, a w najgorszym przypadku nawet upaść. Dlatego nawet w takie dni koniecznie sprawdź prognozę pogody i nie wyruszaj w góry ani na pieszą wędrówkę, jeśli pogoda jest niepewna. Jeśli w górach złapie Cię mgła, powinieneś spróbować zejść do doliny najbezpieczniejszą drogą. Jeśli dalsza wędrówka jest absolutnie niemożliwa, najlepiej rozbić schronienie i spróbować przeczekać mgłę.

Mgła to częsty widok w pogodne noce, szczególnie wiosną i jesienią. Dzieje się tak, ponieważ powietrze znacznie się ochładza w nocy i w związku z tym może pomieścić mniej pary wodnej. W ciągu dnia woda paruje w cieplejszych temperaturach i pozostaje w powietrzu w postaci pary wodnej, która następnie skrapla się z powrotem do postaci ciekłej. Te drobne kropelki wody łączą się, tworząc mgłę. Skroplone kropelki wody, tworząc chmurę, odbijają światło i ograniczają widoczność. Szara zasłona ma tendencję do szczególnie uporczywego przylegania do ziemi, ponieważ jest tam wyjątkowo zimno, a w konsekwencji powietrze jest lodowate – co powoduje mniejszą produkcję pary wodnej.

Podczas inwersji normalny rozkład temperatury ulega odwróceniu: zamiast stawać się chłodniejszym wraz z wysokością, cieplejsza warstwa powietrza znajduje się nad chłodnym powietrzem w pobliżu gruntu. Ta „pokrywa” zapobiega mieszaniu się powietrza – wilgoć, mgła i zanieczyszczenia pozostają uwięzione. Jest to szczególnie sprzyjające utrzymywaniu się mgły w dolinach i obniżeniach terenu jesienią i zimą.

Drobne kropelki wody rozpraszają białe światło słoneczne lub pochodzące ze sztucznych źródeł światła, takich jak latarnie uliczne czy reflektory, równomiernie we wszystkich kierunkach. Suma wszystkich kolorów światła słonecznego sprawia, że ​​chmura wydaje się nam biała. Jeśli źródło światła znajduje się przed lub z boku, widzimy mgłę wyraźnie – zazwyczaj w kolorze waty cukrowej. Jeśli źródło światła znajduje się za mgłą, światło prawie nie przenika lub przenika bardzo mało, dlatego mgła często wydaje się nam szarawa , a w przypadku bardzo gęstej mgły – wręcz czarna. ( Źródło: WetterOnline )