W bibliotece w London, Ontario kryją się zatrute książki

Kiedy Karen Wen, studentka Western University, po raz pierwszy zobaczyła jasny biały pigment wewnątrz starego manuskryptu, który właśnie czytała, zaniepokoiła się.

Intensywny odcień przypominał jej toksyczną farbę ołowiową.

„Po prostu wydawało mi się to niepokojące, że ołów, a raczej to, co potencjalnie mogło nim być, znajdował się tuż przede mną, tuż przed moimi palcami” – powiedział Wen.

To, co zaczęło się jako niepokój, szybko przerodziło się w ciekawość i Wen zaczęła szukać podobnych książek w bibliotekach uniwersyteckich. W ciągu czterech miesięcy zidentyfikowała 96 „książek-trucizn” zawierających arsen, znany toksyczny pierwiastek niebezpieczny dla ludzi.

„Być może etykieta «trucizna» jest dla nas ogromnym niepokojem, gdy stykamy się z arsenem, ale wtedy był on znany jako trujący, choć nie w takim znaczeniu, w jakim znamy go dzisiaj” – powiedział Wen, student trzeciego roku filologii angielskiej w Western School for Advanced Studies in Arts and Humanities.

Badania Wena koncentrowały się na książkach z epoki wiktoriańskiej, w których okładkach, grzbietach i oprawach znajdowały się związki miedzi i arsenu.

Wśród tytułów znajdują się m.in. „The Sportman's Gazetter” , „Catskill Fairies” i „Cornet of Horse” . Wszystkie książki mają jaskrawozieloną okładkę, która, jak powiedział Wen, była popularna ze względów estetycznych w XIX wieku, niezależnie od potencjalnie szkodliwych skutków.

„Po przeprowadzeniu wielu współczesnych badań nad arsenem jako pierwiastkiem, postrzegamy go inaczej niż ludzie w tamtych czasach” – powiedziała, dodając, że jest on powszechnie stosowany w tapetach, zabawkach i mydle.

Punktem wyjścia dla badań Wen był większy projekt Uniwersytetu Delaware o nazwie Poison Book Project. Wykorzystała ona niektóre zasoby projektu, takie jak internetowa baza danych książek o truciznach i specjalna zakładka z próbkami kolorów, aby porównać znane książki o truciznach z tymi z Western University.

Po wyciągnięciu potencjalnie zatrutych książek z Biblioteki DB Weldona, Biblioteki Huron University College oraz Biblioteki Archiwów i Zbiorów Specjalnych, Wen połączyła swoją miłość do literatury z nauką i poddała je testom laboratoryjnym.

Współpracując z technikami z laboratorium analizy materiałów Ziemi i Planet Uniwersytetu Western, Wen wykorzystał technikę zwaną spektroskopią fluorescencji rentgenowskiej do przeskanowania książek w celu wykrycia potencjalnie toksycznych pierwiastków. Wiele z nich wykazało obecność zarówno miedzi, jak i arsenu.

Jak niebezpieczne są te książki?

Bibliotekarz Deborah Meert-Williston, specjalizująca się w zbiorach specjalnych i rzadkich książkach, powiedziała, że ​​wiadomo, iż w zbiorach Westerna znajdują się zatrute książki, ale pomimo nazwy nie są one tak niebezpieczne, jak mogłoby się wydawać.

„Powiedziałabym, że nie chcielibyście zabrać jednej z tych książek do domu i pozwolić, żeby pogryzło ją jakieś dziecko, wasz pupil, czy coś w tym stylu” – powiedziała Meert-Williston. „Ale w większości przypadków nie są one naprawdę niebezpieczne. Po prostu warto o nich pamiętać, tak jak o każdym antyku czy czymkolwiek w domu, co zawiera barwniki lub inne substancje chemiczne”.

W Western wszystkie potencjalnie trujące książki umieszczono w plastikowych torbach z notatką informującą czytelników, że mogą zawierać arsen i że należy zachować ostrożność – wyjaśniła Meert-Williston.

Jak wyjaśnił Wen, do najlepszych praktyk należy zaliczyć mycie rąk po użyciu książki oraz unikanie pocierania oczu i zbliżania rąk do ust podczas czytania.

Materiały toksyczne opowiadają inną historię

Meert-Williston powiedziała, że ​​niektórzy bibliotekarze często wymieniają stare lub uszkodzone okładki książek, ale ma to swoją cenę: utratę fizycznej historii książki.

„Jako bibliotekarka specjalizująca się w rzadkich książkach, traktuję książkę jak obiekt fizyczny. Książka mówi nam tak wiele swoim wyglądem; od rozmiaru, przez dekoracyjność, po ilość pieniędzy, jaką wydano na jej wykonanie” – powiedziała.

Meert-Williston powiedziała, że ​​planuje zachować kolekcję książek o truciznach Westerna w nienaruszonym stanie i udostępnić ją zainteresowanym czytelnikom. Wen powiedziała, że ​​to ważne dla każdego, kto chce zajrzeć w przeszłość.