Jordi Galí, Olivier Blanchard i Michael Woodford, laureaci nagrody BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award

Trzy drużyny remisują o prowadzenie. Nagrodę Frontiers of Knowledge Award in Economics, przyznawaną co roku przez Fundację BBVA, otrzymują trzej prestiżowi ekonomiści, znani w swojej dziedzinie (i nie tylko). Są to Francuz Olivier Blanchard, były główny ekonomista Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) w latach 2008–2015 i profesor na takich uniwersytetach jak Harvard i MIT; Katalończyk Jordi Galí, badacz w CREI, profesor na UPF i Barcelona Graduate School of Economics, oraz Amerykanin Michael Woodford, obecnie profesor ekonomii politycznej na Uniwersytecie Columbia, znany ze swoich badań nad polityką pieniężną.

Trzej zwycięzcy badali wpływ polityki gospodarczej na regulację cykli aktywności

Nagrodę Frontiers of Knowledge, przyznawaną przez Fundację BBVA, często uważa się za prekursora Nagrody Nobla. W skład jury wchodzi Eric Maskin, zdobywca Nagrody Szwedzkiej Akademii w 2007 r. Nagroda, która jest obecnie w 17. edycji, docenia tych trzech ekonomistów za ich „głęboki wpływ” na współczesną makroekonomię i projektowanie reguł polityki pieniężnej w zakresie fiskalnym w celu badania wahań cyklu koniunkturalnego. Jury uznało ich za „głównych architektów paradygmatu neokeynesowskiego” za zintegrowanie „konkurencji monopolistycznej oraz sztywności nominalnych i realnych w dynamiczne modele równowagi ogólnej z racjonalnymi oczekiwaniami”.

Jordi Galí (Barcelona, ​​1961) stwierdził, że jego badania przyczyniły się do stworzenia „ram koncepcyjnych do opracowywania polityk, które zmierzają do stabilizacji gospodarki”, zwłaszcza w złożonych sytuacjach, takich jak kryzys finansowy czy ostatni kryzys inflacyjny.

Olivier Blanchard (Amiens, Francja, 1948) podkreślił, że w przeciwieństwie do poprzednich kryzysów, dzisiejsze banki centralne zyskały dużą wiarygodność, co zapobiegło wystąpieniu efektów drugiej rundy podczas ostatnich epizodów inflacji po wojnie na Ukrainie.

Jeśli chodzi o Michaela Woodforda, jego najbardziej wpływowym dziełem jest podręcznik „Procent i ceny: podstawy teorii polityki pieniężnej”, który stał się standardowym źródłem wiedzy w dziedzinie polityki pieniężnej.