Notatniki: Cristina podjęła kolejną próbę obrony politycznej podczas niezbyt godnego pierwszego przesłuchania

Podczas drugiego ustnego procesu o korupcję była prezydent Cristina Kirchner ponownie podjęła próbę obrony politycznej przed sądem w ten czwartek, zamiast obrony technicznej, która mogłaby pomóc złagodzić jej ostateczny wyrok.

W X, próbując uniknąć kamery Zoom, by nie pojawić się obok swojego byłego ministra planowania Julio De Vido i innych urzędników, napisał: „Dziś rozpoczyna się kolejny spektakl sądowy w Comodoro Py”.

W rzeczywistości Cristina nie była jedyną osobą, która wykazała się brakiem kultury osobistej; inni oskarżeni spośród 85 ukrywali się przed kamerą, w tym jeden, który twierdził, że jest chory, ale został zauważony w łóżku z żoną. Na innych ujęciach widać De Vido jedzącego lunch.

Rozprawa w systemie Zoom, która decyzją Federalnego Sądu Ustnego nr 7 zastąpiła rozprawę osobistą, okazała się nieodpowiednia na pierwszą rozprawę tego typu, gdzie zgodnie z prawem wymagana jest obecność wszystkich oskarżonych. Na szczęście nie odbyła się ona w sali rozpraw Sądu Praw Człowieka, gdzie w 1985 roku odbył się historyczny proces byłych dowódców.

Cristina powtórzyła swoją polityczną obronę niemal tymi samymi słowami, których użyła na początku 2019 roku, gdy rozpoczął się proces ustny w sprawie Vialidad, który ostatecznie zakończył się skazaniem jej na sześć lat więzienia i zakazem pełnienia funkcji publicznych. Posunęła się wówczas jeszcze dalej, parafrazując słynne przemówienie Fidela Castro po nieudanym ataku na koszary Moncada na Kubie, gniewnie oświadczając : „Historia już mnie uniewinniła”.

„Nie boję się. Wiem, że historia, jak zawsze, wszystko naprawi” – ​​dodał.

Na swoim byłym koncie na Twitterze dodała: „Wygląda na to, że nie wystarczyło im uwięzienie mnie i dożywotni zakaz udziału w sprawie Vialidad: muszą podtrzymywać przy życiu SĄDOWNICZY SHOWBIZNES, aby nadal wywierać presję i, przede wszystkim, odwracać uwagę”.

Oznacza to, że po raz kolejny usiłują upolitycznić proces i przedstawić siebie jako ofiary, a także po raz kolejny atakują postać skruszonego świadka i autentyczność notatników, które zostały już zbadane i zatwierdzone, jak dotąd, przez organy sądowe, w tym Sąd Kasacyjny.

Źródła sądowe wskazały, że Cristina mogłaby próbować udowodnić, że na przykład nie przebywała w miejscach wskazanych w „dzienniku pokładowym” Oscara Centeno. Na przykład, pewnego dnia, gdy była ubrana w dres, w mieszkaniu przy ulicach Juncal i Urugwaj, w czasie gdy przybywały torby z nielegalną gotówką.

Albo spróbuj obalić finansistę Ernesto Clarensa – tego, który wymienił dolary na euro preferowane przez Néstora – który twierdził, że Cristina zwróciła się do Krajowej Dyrekcji Dróg Krajowych o listę firm budowlanych, aby zdecydować, komu zapłacić w pierwszej kolejności. Kilka z tych firm jest oskarżonych o wręczanie łapówek.

Ale tego nie zrobiła. Jej strategia nadal będzie polegać na politycznej obronie, jakby Milei kontrolowała Federalny Sąd Ustny nr 7. Ma też poparcie mediów, prawników, urzędników i byłych szpiegów, którzy ją wspierają. Przede wszystkim jednak liczy na czterech przedstawicieli, których pozostawiła w Radzie Sądownictwa, aby nadal wywierali presję na sędziów, którzy ją osądzają, osądzali lub będą osądzać w dwóch pozostałych procesach ustnych, którym będzie musiała stawić czoła: Hotesur i Paktu Iranskiego.