Projekt regeneracyjny kontra opór osobisty

Podczas gdy Feijóo wzywa Hiszpanów do pracy nad projektem inkluzywnym, lider PSOE stawia swoje osobiste przetrwanie na pierwszym miejscu.

Koniec nieudanego eksperymentu rządu koalicyjnego. Po katastrofalnych wynikach PSOE i Sumar (a wcześniej Podemos), przewodniczący PP, Alberto Núñez Feijóo, ponownie wybrany do Kongresu swojej partii, aspiruje do samodzielnego rządzenia i wolnej ręki w realizacji projektu regeneracyjnego, którego jego zdaniem Hiszpania potrzebuje po siedmioletnim okresie, w którym Pedro Sánchez podporządkował się dyktatowi radykałów, populistów, separatystów i zwolenników ETA, aby utrzymać się u władzy.

Dokładnie odwrotnie niż proponuje Partia Ludowa (PP), dla której pilnie potrzebne jest przywrócenie neutralności instytucji, ponowne ustanowienie standardów edukacyjnych, wzmocnienie niezależności sądów, przywrócenie równości wśród Hiszpanów, odzyskanie kontroli nad imigracją i położenie kresu żarłocznemu pobieraniu podatków przez Skarb Państwa. Krótko mówiąc, „aby zakończyć koszmar Sáncheza”.

Ważne zadanie, w którym Feijóo ma nadzieję współpracować z innymi partiami, z wyłączeniem jedynie Bildu i PSOE Sáncheza, poprzez sojusze parlamentarne, aby zburzyć mur wzniesiony przez Sáncheza podczas jego inauguracji w listopadzie 2023 r. Entuzjazm wywołany przez Feijóo w szeregach jego partii, bardziej zjednoczonych niż kiedykolwiek od czasu opuszczenia rządu w 2018 r., ostro kontrastuje z rezygnacją socjalistów w obliczu zakorzenionej władzy Sáncheza. Podczas federalnego zarządu, który miał wybrać następcę uwięzionego Santosa Cerdána, mógł on jedynie namawiać swoich zwolenników do „stawienia oporu” w obliczu skandali, które coraz bardziej dotykają coraz więcej osób w jego rodzinie i kręgu politycznym.

Podczas gdy Feijóo wzywa Hiszpanów do pracy nad projektem inkluzywnym, lider PSOE stawia swoje osobiste przetrwanie na pierwszym miejscu.