Jud Awad może zostać wyleczona z białaczki, ale Holandia musi zezwolić na jej wydalenie z Gazy

Jud Awad, 15-miesięczna dziewczynka, od kilku tygodni ma uporczywą gorączkę, słaby apetyt, jest blada i ospała. Jej matka zabiera ją do lekarza rodzinnego, który kieruje ją do szpitala Al-Aksa w Strefie Gazy na badania. Diagnoza: ostra białaczka limfocytowa. „To poważna choroba” – mówi lekarz rodzinny Shakib Sana z Leerdam. „Ale łatwo ją wyleczyć chemioterapią”. Jednak nie w Al-Aksie, jednym z niewielu działających szpitali na obszarze, gdzie Izrael – przerwany jednym zawieszeniem broni – bombarduje od 22 miesięcy.

Jej lekarz rodzinny robi dwie rzeczy: wpisuje Juda Awada na oficjalną listę osób, które należy ewakuować z przyczyn medycznych. I prosi o pomoc holenderskiego kolegę, lekarza rodzinnego Shakiba Sanę.

Sana mówi, że od jakiegoś czasu utrzymuje kontakt ze swoim kolegą z Gazy. „Z niewielką grupą lekarzy przeprowadzamy konsultacje telefoniczne i przez WhatsApp”. Zdalnie leczy również ojca lekarza, który ma przerzutowego raka prostaty i wymaga opieki paliatywnej.

Sana od soboty bezskutecznie próbuje wydostać dziewczynkę z Gazy. Dlatego w czwartek rano postanowił zaapelować o pomoc na swoim profilu na LinkedIn. Za zgodą jej matki opublikował w internecie zdjęcie Jud Awada. „Celowo wybrałem najmniej konfrontacyjne”. Dziewczynka jest pokryta siniakami spowodowanymi chorobą, a obrzęk węzłów chłonnych spowodował częściowy paraliż prawej strony twarzy. Opublikował również oficjalne dokumenty Ministerstwa Zdrowia Gazy zalecające chemioterapię.

Siedem kroków

Ewakuacja z Gazy może być przeprowadzona jedynie za pośrednictwem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), siedmioetapowej procedury, zaczynającej się od diagnozy (1), oficjalnej rekomendacji Ministerstwa Zdrowia Gazy (2), umieszczenia na liście ewakuacyjnej (3) i kończącej się na faktycznej ewakuacji (7). Jud Awad wydaje się utknąć na etapie 5, w którym WHO udostępnia listę ewakuowanych pacjentów medycznych krajom chętnym do przyjęcia pacjentów. Holandia nie znajduje się na tej liście i, według rzecznika organizacji pomocowej Save the Children , nie leczyła ani jednego pacjenta z Gazy w holenderskim szpitalu w ciągu ostatnich 22 miesięcy. „Chcielibyśmy zostać poinformowani, jeśli się mylimy”.

Dane WHO pokazują, że od 7 października 2023 r. z Gazy ewakuowano 7507 pacjentów, w tym 5201 dzieci. Większość z nich trafiła do szpitali w regionie: w Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Katarze. W ciągu ostatnich dwóch lat europejskie szpitale przyjęły 244 osoby. Włochy, Luksemburg i Belgia przyjęły pacjentów, ale Holandia nie. Wynika to z faktu, że, jak twierdzi rzecznik Lekarzy bez Granic, holenderski rząd popiera przyjmowanie osób w regionie. Spośród 653 ewakuowanych pacjentów, leczono pacjentów onkologicznych.

Przed czwartkową debatą parlamentarną na temat wojny w Strefie Gazy, Ministerstwo Spraw Zagranicznych wysłało list, w którym przyznało się do „ogromnego niedoboru” infrastruktury medycznej i leków w Strefie Gazy. „Holandia popiera niedawne ewakuacje medyczne” i „bada możliwość finansowego i praktycznego wsparcia ewakuacji medycznych – również w obrębie UE”.

Pieniądze i biurokracja

Lekarz rodzinny Sana jak dotąd nie odnosi sukcesów w holenderskich szpitalach. „Chęć istnieje, ale szpitale wciąż borykają się z tymi samymi dwoma problemami”. Pieniądze i biurokracja. „Taka chemioterapia kosztuje około 100 000 euro; szpital nie może sobie na to pozwolić bez rządowego dofinansowania”. Mówi: „Możemy przetransportować kilogramy jedzenia do Gazy, ale sprowadzenie w ten sposób jednego dziecka jest niemożliwe”.

Umieszczenie dziewczynki w szpitalu w tym regionie nie powiodło się. Może to wynikać z tego, co organizacje pomocowe nazywają najtrudniejszym krokiem (6) w planie ewakuacji WHO: uzyskaniem zgody rządu Izraela na ewakuację pacjentki z Gazy. Sana: „Albo potrwa to tak długo, że pacjentka już umrze”.

W Strefie Gazy na ewakuację medyczną czeka około 15 000 pacjentów.