Picnic on Craggy Island autorstwa Lissy Evans: Jak Graham Norton River zatańczył w Father Ted

Słyszałem, że teraz jesteś rasistą, Ojcze” to mem, który pojawia się codziennie w mediach społecznościowych. Opisywanie mało prawdopodobnej grupy ludzi jako „świetnej grupy chłopaków” stało się częścią języka. Odmów zaproponowanej filiżanki herbaty, a jest szansa, że ​​osoba oferująca będzie nalegać: „Ach, idź dalej, idź dalej, idź dalej”.

Wszystkie te motywy kulturowe pochodzą z nowatorskiego, surrealistycznego sitcomu z lat 90. pt. Ojciec Ted, opowiadającego o trzech nieszczęśliwych księżach rzymskokatolickich i ich gosposi mieszkających na „Craggy Island” gdzieś u wybrzeży Irlandii.

Father Ted jest jednym z najlepszych komedii wszech czasów. Po raz pierwszy wyemitowany w 1995 roku, programChannel 4 stworzony i napisany przez Grahama Linehana i Arthura Mathewsa, z udziałem Dermota Morgana (Ted), Ardala O'Hanlona (Ojciec Dougal), Franka Kelly'ego (Ojciec Jack) i Pauline McLynn (Pani Doyle), zdobył mnóstwo nagród. Steven Spielberg i Steve Martin są jego gwiazdami.

W niektórych sitcomach dodawany jest utwór ze śmiechem. Father Ted był tak zabawny, że śmiech widowni w studiu musiał zostać z niego wycięty.

Lissa Evans, obecnie odnosząca sukcesy i chwalona przez krytyków powieściopisarka, wyprodukowała drugą i trzecią serię oraz wspaniały świąteczny odcinek specjalny (w którym grupa księży zostaje uwięziona w największej sekcji bielizny w Irlandii). Teraz napisała książkę o swoich doświadczeniach.

„To nie jest kompleksowe studium Ojca Teda, to książka z fragmentami moich własnych wspomnień z serialu” – pisze. To krótka książka – bardzo krótka. Właściwie to bardziej długi artykuł w magazynie niż krótka książka. Ale fani serialu – a na pewno nie ma wielu osób, które nie są fanami – będą się cieszyć, że przypomniano im kilka genialnych scen i postaci.

Poza rozdziałem o ostatnim odcinku – Morgan zmarł nagle dzień po zakończeniu zdjęć – książka Evansa jest w większości zbiorem radosnych wspomnień i zabawnych anegdot.

Na przykład w serialu był kierownik kaskaderów, który pracował przy epickim filmie Rolanda Joffe'a The Mission. W odcinku drugiego sezonu, „New Jack City”, jest scena, w której ojciec Ted zostaje celowo potrącony przez ojca Jacka w samochodzie.

Evans czekał z zainteresowaniem, aby zobaczyć „sprytne, tajne techniki kaskaderskie”, które miały zostać użyte do symulacji uderzenia. Sprytna, tajna technika kierownika kaskaderów polegała po prostu na wjechaniu samochodem w innego kaskadera i przewróceniu go.

Graham Norton , „komik stand-upowy, o którym nigdy nie słyszałem”, dał absolutnie szalony casting do roli niezwykle irytującego Ojca Noela Furlonga i „kiedy Riverdance dwa razy okrążył biuro, krzycząc do nas, żebyśmy dołączyli, wszyscy byliśmy bezradni ze śmiechu”. Dostał rolę.

Pewnego dnia w hrabstwie Clare ekipa filmowała mężczyzn przebranych za gigantyczne orzeszki ziemne do sekwencji sennej. Nie było widać żadnych księży ani gwiazd serialu. Przejeżdżająca ciężarówka zatrzymała się, a kierowca otworzył okno i krzyknął: „W takim razie będziesz kręcił Teda”.

Książka Evansa przypomniała mi, że motyw przewodni i muzykę ilustracyjną skomponował Neil Hannon z The Divine Comedy. Hannon napisał również piosenki do musicalu scenicznego Father Ted, który Linehan ma nadzieję kiedyś wystartować. Ach, no dalej, no dalej, no dalej, no dalej!