Ta australijska ćma wykorzystuje gwiazdy jako kompas, aby podróżować setki mil

Nowe badanie wykazało, że australijska ćma podąża za gwiazdami podczas swojej corocznej migracji, wykorzystując nocne niebo jako kompas

NOWY JORK — Australijska ćma podczas swojej corocznej migracji podąża za gwiazdami, wykorzystując nocne niebo jako kompas — wynika z nowego badania.

Gdy temperatura wzrasta, nocne ćmy Bogong przelatują około 620 mil (1000 kilometrów), aby ochłodzić się w jaskiniach w Alpach Australijskich. Później wracają do domu, aby się rozmnażać i umierać.

Ptaki zazwyczaj orientują się w terenie, kierując się światłem gwiazd, jednak ćmy są pierwszymi znanymi bezkręgowcami, czyli stworzeniami bez kręgosłupa, które potrafią odnaleźć drogę na tak duże odległości, posługując się przy tym gwiazdami.

Naukowcy od dawna zastanawiali się, jak ćmy podróżują do miejsca, w którym nigdy nie były. Poprzednie badanie sugerowało, że pole magnetyczne Ziemi może pomóc im kierować się we właściwym kierunku, wraz z jakimś wizualnym punktem orientacyjnym jako przewodnikiem.

Ponieważ gwiazdy pojawiają się każdej nocy w przewidywalnych wzorcach, naukowcy podejrzewali, że mogą pomóc wskazać drogę. Umieścili ćmy w symulatorze lotu, który naśladował nocne niebo nad nimi i blokował pole magnetyczne Ziemi, notując, gdzie leciały. Następnie przeskanowali gwiazdy i zobaczyli, jak reagują ćmy.

Gdy gwiazdy były takie, jakie być powinny, ćmy trzepotały skrzydłami we właściwym kierunku. Ale gdy gwiazdy znajdowały się w przypadkowych miejscach, ćmy były zdezorientowane. Ich komórki mózgowe również były pobudzone w odpowiedzi na określone orientacje nocnego nieba.

Wyniki badań opublikowano w środę w czasopiśmie Nature.

„To był bardzo wyraźny, imponujący dowód na to, że ćmy naprawdę wykorzystują widok nocnego nieba do kierowania swoimi ruchami” – powiedział Kenneth Lohmann, który bada nawigację zwierząt na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill i nie był zaangażowany w nowe badania.

Naukowcy nie wiedzą, jakich cech nocnego nieba używają ćmy, aby znaleźć drogę. Może to być pas światła z Drogi Mlecznej, kolorowa mgławica lub coś zupełnie innego. Cokolwiek to jest, owady zdają się polegać na tym, a także na polu magnetycznym Ziemi, aby odbyć swoją podróż.

Inne zwierzęta wykorzystują gwiazdy jako przewodnik. Ptaki biorą niebiańskie wskazówki, szybując po niebie, a żuki gnojowe toczą swoje szczątki na krótkie odległości, korzystając z Drogi Mlecznej, aby utrzymać kurs.

Jak twierdzi David Dreyer z Uniwersytetu w Lund w Szwecji, autor badania, to imponujące osiągnięcie, że ćmy Bogong, których mózgi są mniejsze od ziarnka ryżu, mogą polegać na nocnym niebie podczas swojej odysei.

„To niezwykłe, że zwierzę z tak małym mózgiem faktycznie potrafi coś takiego zrobić” – powiedział Dreyer.

___

Associated Press Health and Science Department otrzymuje wsparcie od Howard Hughes Medical Institute's Science and Educational Media Group i Robert Wood Johnson Foundation. AP ponosi wyłączną odpowiedzialność za całą treść.