Ekonomi Bakanı Reiche, sıkıntıyı açıklıyor ve CDU'yu emeklilik kaosuna sürüklüyor

"Gerçek dışı," "gerçek dışı," "yanlış bir seçim" - öfkeli sendikalar ve Sol Parti (Die Linke) CDU/CSU hakkında bu sert şikayetleri dile getiriyor. Ama hayır: Ekonomi Bakanı Katherina Reiche (CDU) hakkındaki bu yargılar kendi partisinin içinden geliyor. Almanların daha uzun süre çalışıp daha geç emekli olmaları yönündeki ısrarından bu yana, CDU ve CSU içinde kaos hüküm sürüyor. Genellikle devlet destekli birliğe bağlı olan CDU/CSU, şu anda bundan daha iğrenç bir iç çekişmeyle karşı karşıya.

Yaz aylarında başlayan sıradan bir durgunluk tartışması şimdi Birlik saflarında derin bir yangına dönüşüyor ve bu en kötü zamanda gerçekleşiyor.

Enerji şirketi Westenergie'nin eski başkanı Reiche, kendi partisini zor durumda bırakıyor. Koalisyon anlaşmasında, CDU/CSU ve SPD, emeklilik seviyelerinin istikrara kavuşturulması, ılımlı bir aktif emeklilik ve mevcut emeklilik yaşına bağlılık konusunda titizlikle anlaşmaya varmıştı. Şimdi ise bu hamle -tamamen koordinesiz, yan desteksiz, plansız. Protesto hızla geldi: SPD, DGB (Alman Sendikalar Konfederasyonu) ve partinin kendi saflarından. CDU/CSU'nun çalışan kanadı, Reiche'yi alelacele "uyumsuz" ilan etti. Sendika disiplini mi? Yok.

Gerçekten dikkat çekici olan şey, Brandenburg doğumlu Reiche'nin, Hristiyan Demokrat Birliği/İslami Birlik Partisi'ndeki (CDU/CSU) birçok kişinin uzun zamandır düşündüğü şeyi yüksek sesle dile getirmiş olması. Demografik tsunami yaklaşıyor. Bebek patlaması kuşağı emekli oluyor, katkı payı gelirleri azalıyor, kuşaklar arası sözleşme çatırdıyor; açıkça birinin bu boşluğu doldurması gerekiyor. Ancak Reiche'nin söyledikleri, söyleme biçimi ve her şeyden önce, kimseye danışmadan ağzından kaçırması, sözlerini bir reform önerisi değil, tamamen kayıpla sonuçlanan siyasi bir kundaklama haline getiriyor.

Reiche'nin emeklilik girişimi: Alkış yok, sadece öfke var

Bu, gerçeklikten kopuk, saf teknokratça bir düşüncedir. Enflasyon , vergi yükü ve gelecek korkusunun hüküm sürdüğü bir dönemde, çalışan orta sınıfa emeklilik yaşlarından sonra da çalışmaları gerektiğini söylerken, aynı zamanda artan katkı paylarını ve vergi sübvansiyonlarını tartışan herkes alkış değil, öfke alacaktır.

Ve artık esas olarak Birliğe karşı yöneltilmiş durumda.

Reich'ın tek başına gösterdiği çaba, partinin stratejik zayıflığını ortaya koyuyor. Ekonomik olarak mantıklı görünmek istiyor, ancak sosyal açıdan soğuk olmakla sürekli olarak suçlanıyor. CDU modern görünmek istiyor, ancak politik olarak hâlâ 1998'deki gibi düşünüyor. Performans talep ediyor, ancak bunun bir kurye, hemşire veya duvarcının günlük yaşamında nasıl işleyeceğini bile bilmiyor. Kuşaklar arası sözleşmeyi öne sürüyor ve bir sözleşmenin her zaman iki tarafı olduğunu unutuyor. Daha uzun çalış, sonra dinlen: Teoride belki mantıklı. Gerçekte ise tam bir alay konusu.

Reiche, SPD adına penaltı noktasına topu gönderdi

SPD'nin artık kendini çalışkan sınıfın koruyucusu olarak neşeyle gösterebilmesinin bir önemi yok. Reiche, Sosyal Demokratlar adına penaltı noktasına topu gönderdi. Willy Brandt Meclisi bundan daha iyi bir fırsat isteyemezdi.

Ama bu, ister kasıtlı olsun ister olmasın, onu kışkırttı. Bu arada, CDU/CSU açıkça birbirlerine saldırıyor: CDU'nun sosyal işler komiteleri, "yanlış atama" terimini kullanarak Reiche'nin istifasını talep ediyor. Hristiyan Sosyal Demokratlar dehşet içinde ellerini havaya kaldırırken, iş dünyası yanlısı güçler ise şaşkınlıklarını dile getiriyor. Thüringen Başbakanı Mario Voigt, bakanın önerisini "gerçekçi değil" olarak nitelendiriyor. Pat! Burada yaşananlar bir tartışma değil. Bu bir kendini cezalandırma ve kafalar yakında uçabilir, hatta belki de uçmalı.

Muhalefet refleksi ile hükümet sorumluluğu arasında sıkışmış durumdayız

Peki ya zirvede? Merz sessiz kalıyor – ya da manevra yapıyor. Zaten düşük anket sonuçlarıyla boğuşan şansölye, muhalefet refleksleri ile hükümet sorumluluğu arasında sıkışmış bir partinin yüzü. CDU/CSU, istikrar ve düzen sağlamak yerine, şu anda bireysel seslerden oluşan bir kakofoni üretiyor – bazen ekonomik olarak liberal, bazen sosyal olarak muhafazakâr, nadiren stratejik.

Bu acı verici ve yalnızca koalisyon ortağının değil, aynı zamanda AfD liderliğindeki muhalefetin de ekmeğine yağ sürüyor. Ve yine hayal kırıklığına neden oluyor: Seçmenler, kendilerinden daha fazla iş yapmalarını bekleyen bir parti görüyor - bir plan olmadan. Performans talep eden - ama şimdiye kadar hiçbir perspektif sunmayan bir parti. Durumun ciddiyetini vurgulayan - ve buna rağmen neredeyse hiçbir ikna edici kavrama sahip olmayan bir parti. Bu şekilde siyaset yapan herkes yalnızca oy kaybetmekle kalmaz, aynı zamanda tüm güvenilirliğini de kaybeder. İnsanlara daha uzun süre çalışmaları gerektiğini söyleyen birinin yalnızca cesarete değil, aynı zamanda çok iyi bir kavrama ihtiyacı vardır. CDU/CSU'nun şu anda ne biri ne de diğeri var. Sadece iç gürültü. Ve tepki felaket gibi geliyor.