Yolsuzluk El Kitabı

Pedro Sánchez, Mariano Rajoy'u güvensizlik oyu ile iktidardan uzaklaştırmadan önce tüm bu ifadeleri ona ithaf etti. Bugün bu kararların hiçbir etik ilkeye dayanmadığını ve Sánchez'in aynı koşullarda veya daha kötü koşullarda, kedinin paspasa yapışması gibi sandalyesine yapıştığını biliyoruz. Şimdi, Direniş El Kitabı'nı onu iktidara getiren yakın çevreye sipariş etseydi, bunların mükemmel bir Yolsuzluk El Kitabı olarak hizmet edeceğini biliyoruz.

Sánchez, Koldo, Santos veya Ábalos'un kurbanı değil, çünkü bu üç figür iktidara yükselişini açıklamada kilit rol oynuyor. Ön seçimlerdeki sahtekarlık hakkında ortaya çıkanlardan sonra, Sánchez'in daha çok bu bireylerin bir ürünü olduğu söylenebilir. Tüm bu yıllar boyunca, ne kendisinin ne de etrafındaki herhangi birinin bu tür bir işbirlikçinin değişimleri yönetmek için en uygun kişi olmadığını fark etmemiş olmasına inanmak zor. Birisinin ona utanç verici bir Koldo olduğunu söylememiş olmasına inanmak zor.

Sánchez'le ilgili en kötü şey, iktidara geldiğinden beri, güvendiği kişiler iddia edilen suç örgütünü beslerken, en iyi ihtimalle başka tarafa bakması değil. En kötü şey, şüphelileri korumak için en büyük çabayı sarf eden ve denetim sistemlerini zayıflatan kişi olması.

Bunu, kendisine eşlik eden tüm astlarının Devlet Güvenlik Güçlerine açık emirlerle saldırmasına izin verdiğinde yaptı çünkü onlar etraflarındaki yolsuzluğu araştırıyorlardı. Ve sadece onlara vatansever polis demesi ve daha da kötüsü onları itibarsızlaştırması nedeniyle değil, aynı zamanda PSOE'nin (İspanyol Sosyalist İşçi Partisi) başlattığı manevralar nedeniyle de yaptı, örneğin Leire Díez'in UCO'nun (Birleşmiş Milletler Üniversitesi) yarbaylarından Antonio Balas'ı etkisiz hale getirmek için bilgi toplamaya çalışması gibi. Balas, ailenin usulsüzlüklerini araştırmakla görevliydi.

PSOE, Leire'yi geçici olarak görevden aldı, ancak bilinenler ışığında, bunu onu cezalandırmak için değil, onu ve kendisini korumak için yaptığını düşünmeye başlamalıyız. Başbakan, bazı bilgilerin doğruluğunu doğrulamaya çalışmak yerine, usulsüzlükleri kınayan medya kuruluşlarını tehdit edip itibarsızlaştırmaya çalıştığında, iddia edilen suç örgütünü de gözetiyordu. Ve Başbakan, sadece iddia edilen yolsuzluk yapan yetkililere karşı dava açan yargıçları taciz ederek değil, aynı zamanda Moncloa hükümetinin sorumsuzca sorguladığı tüm yargıyı zulmederek, tüm komplonun cezasız kalmasını sağlamak için çalıştı.

Bu hafta, herhangi bir demokrasinin suçu nereden gelirse gelsin takip eden Devlet Güvenlik Güçleri ve Birlikleri, hükümetin eylemlerini incelemeye hazır çoğulcu bir medya ve kimin değil, neyin suç olduğunu yargılamaya hazır bağımsız bir yargıya sahip olmasının ne kadar önemli olduğunu her zamankinden daha belirgin hale getirdi. Hukukun üstünlüğünün tüm bu silahları, Sánchez tarafından kaçışı sırasında tehdit edildi ve bugün her zamankinden daha fazla, gerçek bir demokrasiyi korumak istiyorsak bunların korunması gerektiğini biliyoruz.

Santos Cerdán skandalıyla birlikte, Sánchez rejiminin seçmen tabanı tamamen çöktü ve Tezanos'un CIS'sinin (Ulusal Seçim Komisyonu) aksini iddia etmesine rağmen tarihi PSOE'yi sefalete sürüklemekle tehdit ediyor. Bu partinin kamuoyu yoklama enstitüsünün iddia ettiği koşullar altında destek toplamaya devam edebileceğine inanan sadece bir dahidir.

Makul tahmin, Sánchez'in 2023 yazından bu yana seçimlerde kan kaybettiği yönündedir. Bu, esas olarak, olasılığı her zaman reddedilen bir Af Yasası'nın ilk kez verilmesi ve ERC ile Katalonya için kota konusunda yapılan müzakereler nedeniyledir. Bu müzakereler, sosyalizmin başlangıcından bu yana ayırt edici özelliklerinden biri olan bölgeler arası dayanışmanın temellerini kırmaktadır. Şimdi, partiyi ve başkanın aile çevresini etkileyen üst düzey yolsuzluk vakaları yalnızca nihai arınmayı temsil ediyor.

Sosyalist inançlıların önemli bir kısmı, Sánchez'in kendisini topluma Bay Temiz olarak tanıttığı ilk günden itibaren yolsuzluğu projesine dahil ettiğini keşfettikten sonra aniden inançlarını yitirdiler. Başbakan artık, her geçen gün İspanyol toplumunda daha da kötü bir kokuya neden olan bir siyasi ceset ve bunu tersine çevirebileceği bir mucize yok. Her şeye rağmen, Sánchez pes etmeyecek ve çeşitli nedenlerle seçim çağrısında bulunmayacak.

Birinci ve en önemli neden, açıklanan tüm nedenlerden ötürü, tekrar yönetme şansının olmamasıdır. 2023'te, yönetimi olanaksız hale getiren çok çeşitli nitelikteki partilerin oluşturduğu bir topluluk tarafından desteklenerek kaybetmesine rağmen Moncloa Sarayı'na girmeyi başardıysa, artık yeniden kurulma şansı yoktur. İkinci neden ise, Moncloa Sarayı dışında geleceğini kontrol etme olasılığının çok daha az olmasıdır. Havluyu atsaydı, diğer birçok şeyin yanı sıra, Félix Bolaños'un şu anda üzerinde çalıştığı özel olarak tasarlanmış yargı reformunu tamamlayamazdı ve fırtınadan sonra kaçış yolunu kapatmak için ihtiyaç duyacağına inandığı tüm kurumları manipüle etmeye devam edemezdi.

Üçüncüsü, sandık başına gitmemesinin nedeni, ortaklarının her koşulda onu destekleyeceğini bilmesidir. Gabriel Rufián, Cerdán skandalı patlak verdikten hemen sonra, ERC'nin "onu kova dolusu aldıkları" kanıtlanmadığı sürece Sánchez'i desteklemeye devam edeceğini öngörmüştü. "Kova dolusu" Rufián için ne anlama geliyor? Ortaklarından bir diğeri, PNV başkanı Aitor Esteban da birkaç saat önce Sánchez'in yeterli açıklamalar yaptığını ve hatta onu mazur gördüğünü, cevabıyla UCO'dan gelen raporları bir karara dönüştürdüğünü söyledi. Gerçek şu ki, hem Rufián hem de Esteban, Sánchez'i desteklemeye devam ediyor çünkü onun ne kadar zayıf olursa, onlara karşı o kadar şefkatli olduğunu biliyorlar.

Sánchez'in destekçilerinin Sánchez'in takipçilerinin yolsuzluğuna karşı gösterdiği anlayış ve hoşgörü, Sosyalist Parti'nin kendi içindeki kaygıyla çelişiyor. Emiliano García-Page gibi bölgesel liderler; Juan Lobato ve Eduardo Madina gibi artık marjinalleşmiş sosyalist figürler; Felipe González ve Alfonso Guerra gibi uzun süredir var olan figürler, Sánchez'in kaçınılmaz düşüşünün PSOE'yi ve her bölgede partiye bağlı binlerce insanı aşağı çekeceğine inanıyor.

Sánchez'in sahte dostlarının insafına kalarak La Moncloa'da kaldığı süre uzadıkça, tarihi bir örgütün çöküşünün daha da büyük olacağına ikna oldular. Şu anda herkes erken seçimleri savunuyor, Sánchez ise bunu yapmayacak, bunun sebepleri arasında Perşembe günü söylediği gibi "bunun benimle ilgili olmadığına" ikna olması da var.

Bu koşullar altında Halk Partisi'nin güvensizlik oyu vermesi mümkün mü? PP liderliği bu olasılığı dışlıyor çünkü bunun Sánchez'e hava verecek bir melankoli egzersizi olacağına inanıyorlar. Ortaklarını fotoğraflama fikri pek cazip değil, diğer nedenlerin yanı sıra, şu anda Sánchez'i destekleyen ve eşlik edenleri henüz tanımayan herkes başka bir gezegende yaşıyor.