Sainte-Baume'deki bu 13 belediye sürdürülebilir orman yönetimine bağlıdır

Taahhüt güçlüdür ve belirli gereklilikleri karşılamalıdır. Uzun vadeli, zincir benzeri bir sürecin parçasıdır. Sahiplerden kullanıcılara kadar her halka, çevrenin korunmasına ve biyolojik çeşitlilik dengesine katkıda bulunur. Tüm paydaşlar ayrıca etik ve sosyal değerleri de paylaşır. Sainte-Baume Bölgesel Tabiat Parkı'nın (PNR) liderliğinde, on yeni belediye sürdürülebilir orman yönetimi için PEFC sertifikasyonuna (1) kaydoldu. 2018'deki üç belediyeden (La Roquebrussanne, Tourves ve Saint-Zacharie), şu anda bölgedeki belediye orman alanının %70'ini (6.500 hektar) temsil eden on üç (2) sertifikalı belediye bulunmaktadır. Bu parsellere ek olarak, yirmi yıldan uzun süredir üye olan, devlete ait ormanların, Bouches-du-Rhône'daki (bölge 13) hassas doğal alanların ve 10.000 hektar özel ormanın üyeleri bulunmaktadır. Toplamda PNR'nin 24.800 hektarı PEFC sertifikalıdır ve bu, parkın ormanlık alanının yaklaşık %30'unu temsil eder (2018'de %22).

Bir şartname

Her arazi sahibinin sürdürülebilir bir yönetim belgesi (yönergeler, teşhis, çalışma programı vb.) olması ve sertifika şartlarına uyması gerekmektedir. Alana bağlı olarak, ormanları tamamen kesmemeye veya 5 hektarla sınırlamamaya ve orman yenilemeye kararlıdırlar. PNR'de orman enerjisi proje yöneticisi olan Stéphanie Singh, "Biyolojik çeşitliliğin korunması, yaşlanan alanlar, ölü odun yaşlanması vb. ile ilgili bir bölüm var," diye açıklıyor. Amaç, hayvan döngüsü zincirine ve doğal toprak gübrelemesine saygı göstermektir. "PEFC ayrıca orman-av dengesine de saygı göstermek için çalışır."

"Kenarların işlenmesinde, buketlerin korunmasında..." peyzaj düzeyinde de hassas bir yaklaşım söz konusudur. Ayrıca herbisit, fito-farmasötik ürün, OGN kullanımı yasaklanmış, gübre kullanımı sınırlandırılmıştır.

"Ortak ormanlar için çok işlevlilik meselesi var: sakinlerinin yaşam kalitesini, çevreyi korumak... Ormanların sağlıklı olması ve görevlerini tam olarak yerine getirebilmesi için yapılması gereken gerçek yönetim eylemleri var."

Arazi sahipleri, odunlarının nereye gönderileceğini seçmekte özgürdür: ısıtma amaçlı (sert ağaçlar), kağıt hamuru veya enerji amaçlı (yumuşak ağaçlar). Arazinin çok az bir kısmı keresteye ayrılmıştır.

Eğitim, güvenlik…

İkinci halka, ormancılık şirketlerinin eğitim, personel güvenliği, ekipmanların düzgün çalışma düzeni vb. konularda bir dizi kurala da uyması gerekir. Ayrıca, bir kirlilik önleme kiti ile donatılmaları ve tüm zincir boyunca olduğu gibi odun hacimlerinin izlenebilirliği zorunludur.

Arazi sahipleri üzerinde kura çekilerek rastgele kontroller yapılıyor. Ayrıca, "ağaçların kesilip kesilmediğini, kalanların zarar görüp görmediğini, kesilen yerde yağ lekesi olup olmadığını, zemin seviyesinde büyük çukurlar olup olmadığını..." görmek için ormancılık alanlarında da kontroller yapılıyor .

Bu zincirin diğer halkaları ise işleyicilerdir; önce kereste fabrikaları, sonra doğramacılar, marangozlar... "Her yıl bağımsız bir kuruluş tarafından denetleniyorlar" ; örneğin PEFC sertifikalı Brignoles ve Gardanne'deki kağıt fabrikaları, matbaalar ve biyokütle enerji santralleri gibi. "Her üyenin kendi sertifika numarası var. Bu, ahşabı takip etmemizi sağlıyor."

Üyelerin bağlılığı çeşitli düzeylerde değerlendirilebilir: kamu alımlarında - örneğin PNR'ın ihale çağrılarında sertifikasyon gerektirmesi - ormancılık çalışmaları için mali yardım alınması, markanın iletişimde kullanılması vb. Zincirin sonunda, kullanıcılar aslında ürünün menşei konusunda garantilere sahiptir.

1. PEFC: Orman Sertifikasyonunun Onaylanması Programı veya Fransızcada orman sertifikasyonlarının tanınması programı.

2. Belgentier, Cuges-les-Pins, Gémenos, La Cadière-d'Azur, La Roquebrussanne, Le Beausset, Pourcieux, Pourrières, Riboux, Saint-Zacharie, Signes, Tourves ve Trets.