Emeklilik reformu: Bayrou, başarısızlığını insanlara unutturmak için illüzyonisti canlandırıyor

Başarısızlık mı? Hangi başarısızlık? Başbakan, büyük ölçüde katkıda bulunduğu konseyin fiyaskosunu bir denge eylemi olarak aşmaya çalıştı, ancak siyasi kaderi artık elinden kayıyor olsa da, kontrolün kendisinde kaldığı yanılsamasını yarattı. Perşembe günü öğleden sonra geç saatlerde, François Bayrou, Şubat ayında başlattığı ve 23 Haziran'da kargaşayla sonuçlanan emeklilik görüşmelerinin pembe bir resmini çizmek için söz aldı .

Çalışan örgütleri (CFDT, CFE-CGC, CFTC) ve işverenler (Medef ve CPME) 2023 emeklilik reformunu yeniden yazmak için çalışıyorlardı (yasal emeklilik yaşını 62'den 64'e çıkarmak). Kapalı kapılar ardındaki tartışmaları kınayan CGT, FO ve U2P (işveren sendikası) masadan kalkmayı seçmişti. "Sosyal ortakların" talep etmediği bu "toplantı", yürütme tarafından Sosyalist Parti'ye, geçen Şubat ayında hükümeti kınamayacağına dair verdiği söz karşılığında sunulan bir pazarlık kozu olarak düşünülmüştü.

Müzakereler boyunca Medef (Fransız işverenler birliği) iki kırmızı çizgisine sadık kaldı: yasal emeklilik yaşının geri alınmaması ve olası sosyal tavizleri veya emeklilik sisteminin yeniden dengelenmesini finanse etmek için ceplerine uzanma sorusunun olmaması. Buna karşılık, hala mevcut olan sendikalar hırslarını azaltmayı kabul ettiler, ancak işverenlerden üç konuda önemli tavizler talep ettiler: otomatik tam oranlı emeklilik yaşının ertelenmesi (şu anda 67 olarak belirlendi, CFTC bunu 65'e düşürmek istiyordu); zorlu çalışmanın dikkate alınması ve 2023 reformunun büyük kaybedenleri olan çocuklu kadınlar için emeklilik maaşlarının iyileştirilmesi.

Bu Perşembe günü, François Bayrou, toplantının başarısızlık olarak görenlerin hoşnutsuzluğuna rağmen " dikkat çekici derecede yararlı bir çalışma " ürettiğini belirterek başladı . Ardından sendikalar ve işverenler arasındaki (nadir) mutabakat noktalarını sıraladı. Bu nedenle, "sosyal ortakların" 2030 yılına kadar dengeli bir emeklilik sistemi ihtiyacı konusunda anlaşmaya varmalarını memnuniyetle karşıladı, ancak yükü çalışanlara ve işletmelere yüklemeye hevesli sendikalar ile her türlü mali katkıya şiddetle karşı çıkan işverenler arasındaki farklılıklara değinmedi.

Müzakerecilerin, çocuk sahibi kadınların emeklilik maaşlarını (mütevazı bir şekilde) iyileştirmeyi kabul ettiklerini, emeklilik seviyelerinin artık en iyi 25 yılın ortalama maaşı üzerinden değil, 24 (bir çocuğu olanlar için) veya 23 (iki veya daha fazla çocuğu olanlar için) yıl üzerinden hesaplandığını temin etti. Ayrıca sendikaların ve işverenlerin, 66,5 yıla ayarlanabilecek, kesinti yapılmayan yeni bir emeklilik yaşına zahmetli bir şekilde vardıklarını hatırlattı... Çok küçük bir adım ileri.

Başbakan, 64 yaşındaki çalışanın sorusunun asıl anlaşmazlık noktası olduğunu unutarak, tartışılan tek konulardan birinin meşakkat meselesi olduğunu söyledi: Medef, üç meşakkat faktörüne (ağır yükler, titreşim ve uygunsuz duruşlar) maruz kalan çalışanlara otomatik olarak daha erken emekli olma hakkı verilmesini reddediyor .

François Bayrou, "sosyal ortakların" görüşmelere "iki veya üç hafta" daha devam edeceklerini garanti ederek sözlerini tamamladı. Anlaşma sağlanamazsa, yürütme organı, Parlamento tarafından gelecek sonbaharda incelenecek emeklilik maaşları hakkında bir yasa metni taslağı hazırlayacak. CFTC'nin müzakerecisi Pascale Coton, "Temmuz ayımı işverenlerle geçirmeyeceğim," diye uyardı bizi sinirli bir şekilde. "Medef'i zorluklar karşısında nasıl pes etmeye zorlayabileceğimizi göremiyorum. Beş ay içinde bir anlaşmaya varamazsak, iki hafta daha ne yapacağız?"

Başbakan'ın Fransızları artık ikna etmesi pek olası değil, en azından Elabe'nin BFM TV için yaptığı son kamuoyu yoklamasına bakılırsa: Ankete katılanların %63'ü hükümetin konseyin başarısızlığında " büyük sorumluluk taşıdığına " inanıyor. Dahası, %67'si operasyonu "zaman kazanmak ve Sosyalist Parti'nin kınamasından kaçınmak için yapılan siyasi bir numara " olarak görüyor. Son olarak, ankete katılanların %52'si (28 Mayıs'tan bu yana +5 puan) Meclis tarafından bir kınama önergesinin kabul edilmesini istiyor.

Bu son dileğin gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini zaman gösterecek. Kesin olan şey, konseyin başarısızlığıyla hükümetin geleceğinin bir ipliğe bağlı olduğudur. Ulusal Birlik bir kez daha hakem rolünü üstlenecekken, Sosyalist Parti az önce tüm solun oylaması beklenen bir güvensizlik önergesi verdi.