İlk Defa Bir İsyandı: Gururun Tarihi, Anlamı ve Zorlukları, Hafıza, Mücadele ve Kutlama Arasında

"İlk sefer bir isyandı" : On yıllardır Haziran ayını işaretleyen Onur Yürüyüşleri sırasında duyulabilen dövizler ve sloganlar arasında, LGBTQ+ onur gösterisinin kökenlerini hatırlatan bu tarihi cümle de var. Queer hareketinin doğuşunun sembolik bir anı olarak kabul edilen ve hakları ve kimliklerinin tanınması için mücadele eden insanlara eşlik eden, Stonewall isyanları olarak adlandırılan olaylara atıfta bulunan bir formül. Çünkü İtalya'nın başlıca şehirlerinin sokaklarını işgal eden yürüyüşler aynı zamanda bir kutlama ve şenlik anı olarak nitelendirilse de, mücadele anları olarak doğuyor ve öyle kalmaya devam ediyor: görünürlük için, haklar için, tanınma için.

Torino, Venedik, Padova ve Messina gibi bazı kentlerde Mayıs sonu ile Haziran başı arasında Pride etkinlikleri düzenlendi. İşte büyük şehirlerde yaklaşan tarihler: 14 Haziran Cumartesi - Cenova Liguria Gururu, Lecco Pride, Roma Pride 21 Haziran Cumartesi - Bari Pride, Bergamo Pride, Cosenza Pride, Parma Pride, Pesaro Marche Pride, Prato Toscana Pride, Palermo Pride 28 Haziran Cumartesi - Bologna Rivolta Pride, Bolzano Südtirol Pride, Milan Pride, Salerno Pride, Sassari Sardegna Pride 5 Temmuz Cumartesi - Lodi Pride, Catania Pride, Napoli Pride, Taranto Pride, Terni Umbria Pride 12 Temmuz Cumartesi - La Spezia Pride, Lecce Salento Pride, Siracusa Pride, Varese Pride 26 Temmuz Cumartesi - Rimini Yaz Pride, Termoli Molise Pride, Trapani Pride 6 Eylül Cumartesi - Brescia Pride 20 Eylül Cumartesi - Sondrio Gururu

Milano Pride 2024'ten bir an

Her yıl - birkaç yıldır - birçok kişi şu anda, özellikle cinsel yönelimlerine bakılmaksızın herkese eşit hakların tanındığı ülkelerde, Onur Yürüyüşü gibi yürüyüşler düzenlemenin (hala) mantıklı olup olmadığını soruyor. Ancak öncelikle bir hakkın sonsuza dek fethedilemeyeceğini , ancak elde edildikten sonra her zaman savunulması gerektiğini hatırlamalıyız - özellikle de bugün olduğu gibi, İtalyan siyasi rüzgarının ve Avrupa rüzgarının LGBTQ+ topluluğunun lehine esmediği bir iklimde.

Ayrıca, yasama hakları ve özgürlüklerinin fetihlerinin her zaman toplumsal ve kültürel özgürlüklerin fetihleriyle el ele gitmediği de söylenmelidir: ülkemizde , queer insanlara yönelik sözlü ve fiziksel saldırılar ne yazık ki günlük hayatın bir parçası. Son olarak, insanlar hareketin ve fetihlerinin tarihi hafızasını korumak için de sokaklara çıkıyorlar. Ve işte yine Haziran ayında Onur Yürüyüşü'nün kutlanmasının nedenine geri dönüyoruz: LGBTQ+ hareketlerinin kuruluş anlarından birini, yani 1969 Stonewall isyanlarını anmak.

28 Haziran 1969 gecesi, New York City'nin Greenwich Village semtindeki ünlü bir gece kulübü olan Stonewall Inn , bir polis baskınına daha maruz kaldı. Çoğunlukla eşcinsel erkekler, travesti, travesti ve trans kişiler tarafından ziyaret edilen kulüp, uzun zamandır sürekli polis müdahalelerinin hedefi olmuştu ve New York Eyaletinin insanların "doğal olmayan bir görünümle" ( doğal olmayan kıyafet ) kamusal alanda görünmesini yasaklayan yasalarını ihlal eden müşterileri tutuklamıştı.

O ana kadar bir direniş olmamışsa, 28 Haziran'da Stonewall müdavimleri polis baskınına tepki göstermeye karar verdi: gerçek bir kentsel gerilla savaşı patlak verdi, orada bulunan queer insanlar alanlarını savunmak için bardak, kupa ve ayakkabı fırlattılar. Çatışmalar, tüm mahalleyi kapsayan ve yaklaşık bir hafta süren bir dizi spontane gösteri ve protestoya yol açtı. İsyana katılanlar arasında, drag queen ve aktivist Marsha P. Johnson'ın çok önemli rolü hatırlanıyor. Bu, bu yıllarda kimliğinin ve haklarının tanınması için örgütlenmeye ve mücadele etmeye başlayan LGBTQ+ topluluğu tarafından farkındalığın ve haklılığın sembolü haline gelen bir olaydır. Ve bu unutulmaz olay adına, Haziran ayı queer gururunun kutlandığı ay haline gelir.

Ancak, Pride olarak bildiğimiz şeyin ilk biçimini görmek için yaklaşık on yıl beklememiz gerekecek: 25 Haziran 1978'de, San Francisco'da ' San Francisco Eşcinsel Özgürlük Pride Yürüyüşü ' düzenlendi. Bu geçit töreni, kişinin cinsel ve toplumsal cinsiyet kimliğini özgürce gösterme hakkını talep etmek için Kaliforniya şehrinin sokaklarını işgal etti. Bu olay ayrıca , LGBTQ+ topluluğunun simgesi haline gelen gökkuşağı bayrağının doğuşuna da yol açtı: gazi, aktivist ve sanatçı Gilbert Baker, yürüyüş sırasında birkaç renkli kumaş şeridini birbirine dikti ve bayrağı salladı. Bu yürüyüş , tarihteki ilk Eşcinsel Pride olarak kabul edilebilir. Ancak, aynı zamanda , çoğunlukla beyaz olan eşcinsel cisgender erkeklere görünürlük sağlayan bir olaydır. Lezbiyen, trans ve queer öznelliklerin ortaya çıkması ve hareketin içinde bile tanınması için birkaç yıl daha mücadele etmesi gerekecektir.

İtalya'ya gelince, ilk Gay Pride 1981'de düzenlendi. Ve bu, Milano, Roma, Torino veya normalde en ilerici olarak kabul edilen herhangi bir büyük şehirde değil, Palermo'da düzenlendi: Aslında, genç bir eşcinsel çiftin öldürülmesinin ardından, Arcigay derneğinin ilk çekirdeği, 28 Haziran 1981'de ilk Gay Pride Festivali'ni kutlayan burada doğdu. İlk resmi ulusal Gay Pride, özellikle aktivistler Imma Battaglia ve Vladimir Luxuria tarafından teşvik edilerek, ancak 1994'te Roma sokaklarında düzenlendi. Ve doksanların ikinci yarısında, bu baskı sayesinde, birkaç şehir her yıl etkinliğe ev sahipliği yapmaya başladı. 2000 yılında, Papa II. John Paul tarafından ilan edilen Katolik Jübile ile birlikte, Roma, Dünya Gururu'nun , yani dünya çapındaki Gurur'un sahnesiydi: bir tesadüf olmayan, ancak kişinin görünürlüğünü en üst düzeye çıkarma fikriyle dikte edilen bir seçim. 2010'ların başlarından itibaren İtalyan LGBTQ+ hareketi içinde değişimler yaşandı ve bu değişimler Pride'ın örgütlenmesine de yansıdı. Daha fazla şehre yayılmanın yanı sıra, ismi "Gay" kelimesini kaybetti ve sadece eşcinsel iddialarını değil, aynı zamanda genel olarak tüm trans, lezbiyen, aseksüel, interseksüel, queer öznellikleri kutlama fikri ortaya çıktı.

Onur, dün olduğu gibi bugün de, her türlü ayrımcılıktan uzak, daha adil ve kapsayıcı bir toplum için mücadeleye devam etmenin ne kadar önemli olduğunu hatırlamak için temel bir fırsat olmaya devam ediyor. Bu gösterilere katılmak yalnızca kazanılan zaferleri kutlamak değil, aynı zamanda korku ve utanç duymadan kendileri olma hakkı için mücadele etmek zorunda kalanları desteklemek anlamına geliyor. Her Onur, tarihi unutmamak, farklılıklara ses vermek ve kimsenin geride bırakılmadığı bir geleceği birlikte inşa etmek için bir davettir. Çünkü onur yalnızca bir anı değildir: umut, direniş ve değişim arzusudur.