Salvini'ye Karşı Meloni-Tajani Ekseni: Af Yasasına Hayır

Kabine dün vergilerle ilgilendi. 18 maddeden oluşan kararname geniş bir alanı kapsıyor. Belediyelere IMU üzerinde müzakere etmek için daha fazla zaman tanıyor, yurtdışı iş gezileri için yapılan ödemelerin izlenebilirliğini ortadan kaldırıyor, şeker vergisinin uzatılmasını engelliyor. Dünkü anlaşmazlığın, başbakan yardımcıları Tajani ve Salvini'yi kavgadan bir adım öteye taşıdığı gerçeğini göz ardı ediyor.

Tajani direniyor: Ekonomi Bakanı'nın kasasında bulunan 6 milyarlık hazine , Irpef'i %35'ten %33'e düşürmek için kullanılmalı. Bu, FI'nin hobi atı, eğer gerçekten kesmediyse bile, en azından ünlü ve kutlanan " orta sınıf" için vergileri düşürdüğünü söyleyebilmesi gerekiyor, veriler bunun yerine vergilerin sağcı hükümetle daha da arttığını söylese bile. Mavi liderin yanında başbakan var ve bu hiç de azımsanmayacak bir destek. Ancak Salvini pes etmiyor, Tajani'nin reformu olan Irpef ile kendi reformu olan mali barış arasında eşzamanlılık çağrısında bulunuyor. Ekonomi Bakanı Giorgetti'nin desteğine güvenebilir ve bu da hiç de azımsanmayacak bir destek. Tajani aklı dinlemeyecek: " Vergi faturalarının kaldırılmasına karşı değilim ama bu bir kerelik bir önlem, Irpef kesintisi ise yapısal. O yüzden önce Irpef'i keselim ve orta sınıfa el atalım, sonra mali barış".

Salvini duymuyor: " Karar veren Giorgetti'dir. Vergi affı, vergileri düşürmek için gereken parayı Devlete getirir. Bu iki şey bir arada gider ve her durumda Ekonomi Bakanı bu konularla ilgilenmek için oradadır." Ortada Ekonomi Bakanı'nın olduğu bir duvar, aynı anda kasasında bulunanın iki katı değerinde olan iki önlemi geçirmek için para bulma gibi imkansız bir görevle çok meşgul. Acil durum yardımcı olmuyor: Haziran sonu, bugün etrafında kavga edilenlerden çok daha ağır olması beklenen bir harcama kalemi için gerçek an olacak. Dün sözde Weimar artı formatının ( Almanya, Fransa ve Polonya artı İngiltere, İtalya ve İspanya ) Dışişleri Bakanları zirvesi için Roma'da bulunan NATO Genel Sekreteri Rutte, Başbakanla Chigi'de yaptığı toplantıda, hedefin GSYİH'nın %5'inin askeri veya paralel harcamalara ayrılması olduğunu yineledi. Her şey yolunda giderse yılda yaklaşık kırk milyar.

İtalya hayır diyemez. Rutte'nin 2032 olarak beklediği son tarihi 2035'e erteleyerek zaman kazanmaya çalışabilir. "Esneklik" isteyebilir, yani görkemli nihai hedefe doğru aşamalarda çok kesin olmayan bir zaman çerçevesi ve dikkatli bir Avrupa'nın önemli esnekliği. Her türlü yatırımı " askeri harcama " olarak kaçırmaya çalışabilir. NATO harcamalarını yıl sonuna kadar GSYİH'nın %2'sine çıkarmak için bunu zaten yapıyor ve gelecekte bunu daha da yapacak. Ancak tüm bu kısmi boşluklara rağmen, mali çaba devasa olmaya devam edecek. Mali barıştan kastedilen bu olduğu için, %33 Irpef ve af'ı paralel raylarda yürütmek için gereken birkaç milyarı bile bulmak yasaklayıcı bir girişimdir.

Ancak Haziran ayının son on günü için planlanan uluslararası zirvelerin telaşıyla resmen başlayacak olan silahlanma yarışı , çoğunluk dengesini başka bir anlamda da kesiyor ve etkiliyor. Salvini her zaman yeniden silahlanmaya karşı olduğunu söyledi ve Messina Boğazı üzerindeki köprüsünü silah harcaması olarak gizleyerek onu yatıştırmak zor olacak. Dün, Savunma Bakanı Crosetto, Senato'daki AVS grup lideri De Cristofaro'ya yanıt verirken, her ülkenin Rutte tarafından ortaya konulan yol haritasına uyum sağlayıp sağlamayacağına karar vermesi gerektiğini ve bunu yapacak olanın doğal olarak Parlamento olacağını doğruladı. Aslında Washington tarafından dikte edilen bir emir olan NATO'nun "talebini" reddetmek, İtalyan hükümetinin ve başbakanının güvenilirliği açısından yıkıcı olacaktır. Silah harcamalarındaki artışa karşı oy kullanarak her zaman söylediklerinin peşinden gitme tehdidiyle karşı karşıya olan Salvini, affını müzakere etmek için elinde gerçek bir silah bulunduruyor. Sorun şu ki, hükümet açısından bu silah herkes için ölümcül ve kesin olabilir: Salvini içinse bunu kullanmak büyük bir risk olurdu.

İTİBAREN

David Romoli