Mike Leigh: "Hepimizin ailesinde her zaman kötü ruh halinde olan birileri vardır"
Mike Leigh geri döndü. 1819'da Manchester'daki bir meydanda gerçekleşen Peterloo katliamını konu alan iddialı bir proje olan epik dram olan The Peterloo Tragedy'yi yönettikten altı yıl sonra, İngiliz yönetmen, dünyaya öfkeli bir kadının rutin hayatını canlandırmak üzere kamera arkasına geri dönüyor. Tek Ailem filminde, Londra'nın dış mahallelerinde yaşayan siyahi bir işçi sınıfı ailesinin üyesi olan başkahramana odaklanıyor.
San Sebastian festivalinin son edisyonunda Altın İstiridye için yarışan film, Leigh'in sinematografisindeki en tanınmış filmlerden biri olan Sırlar ve Yalanlar'dan otuz yıl sonra yönetmeni oyuncu Marianne Jean-Baptiste ile yeniden bir araya getiriyor. Nüanslarla dolu, zorlu bir rolün hakkını veren oyuncu, fiziksel ve ruhsal olarak sürekli öfkeli ve etrafındaki her şeye karşı hayal kırıklığına uğramış, orta yaşlı, Karayip kökenli bir kadın olan Pansy rolünü canlandırıyor. Kendisine nasıl davranacağını bilmeyen ilgisiz kocasından; Şehirde tek kelime konuşmayan, sürekli yemek yiyen ve amaçsızca dolaşan bir çocuğu, mobilya mağazasındaki satış elemanına, diş hekimine ya da süpermarketteki kasiyere. Hepsi bağırış ve sitem. Tam bir huysuz diyebileceğiniz türden.
82 yaşındaki İngiliz film yapımcısı Mike Leigh, "My Only Family" filminin çekimleri sırasında
Efe/Btakımı ResimleriTek teselliyi, onu anlayan tek kişi olan kız kardeşi Chantelle'le olan ilişkisinde bulur. Michelle Austin, Secrets and Lies'da da yer alan, iki kızı olan ve her zaman iyi bir mizah anlayışıyla geçinmeye çalışan bekar bir kuafördür. “İnsanlar arasındaki ilişkiden, insanların nasıl konuştuklarından ve kendilerini nasıl ifade ettiklerinden, sevginin öneminden bahsetmek istedim. Karayip kökenli İngiliz karakterlere, ailelerinin nasıl olduğuna ve geçmişlerine odaklanmanın iyi bir zaman olduğunu düşündüm. 82 yaşındaki usta yönetmen, San Sebastian festivalini ziyaretinde seyircilerden aldığı "coşkulu" tepkilerden etkilendiğini La Vanguardia'ya şöyle anlattı: "Yani, bu hikaye kim olduğumuzun, hayatın, ailelerin ve tüm bunların her türlü yönünün sürekli keşfinin bir parçası."
Ben filmlerimi halkın görmesi için yapıyorum, benim için önemli olan tek şey bu. Mike Leigh
Leigh, "Filmlerimi halk için yapıyorum, böylece halk onları görebiliyor, benim için önemli olan tek şey bu," dedi ve "sıradan insanları canlandırmayı başaran bu harika oyuncular olmadan" böyle bir filmin yapılamayacağına inanıyor. Özellikle Marianne Jean-Baptiste. “ Sırlar ve Yalanlar’da çalışmaya başlamadan önce tiyatroda birlikte çalışmıştık ve onun nasıl biri olduğunu, neler yaptığını, olağanüstü bir mizah anlayışına sahip olduğunu, aşırı duygulara ulaşabildiğini ve her zaman ötesine geçebildiğini bildiğim için onun Pansy olması gerektiğini biliyordum.”
Ayrıca okuyun Mike Leigh: “İngiliz Devrimi her an gerçekleşebilir” Astrid MeseguerBarselona
Oyuncu, yönetmenin kendisine olan güveninden dolayı sonsuz minnettarlığını dile getirdi. "Oyunculara genelde bir rolü canlandırmak için tüm becerilerini kullanma fırsatı verilmez. Ama Mike, size senaryo verildiğinde yapamayacağınız bir şekilde, karakterin derinliklerine inmek için oyuncuyla birlikte çalışıyor. Tüm nüans örgüsünü oyuncuyla birlikte yaratıyor ve bu harika. Pansy'nin çocukken nasıl olduğunu hayal ederek onu şu anki haliyle yarattık. New York Film Eleştirmenleri Birliği tarafından performansıyla ödüle layık görülen, Bafta'ya aday gösterilen ve Oscar'a aday gösterilen beş kadın oyuncu arasında olmamasına birçok kişinin üzüldüğü Jean-Baptiste, "Çok organik bir süreçti" diyor.
Marianne Jean-Baptiste huysuz Pansy rolünde
B takımı resimleriVera Drake ve Another Year filmlerinin yönetmeni, Pansy'nin ruh sağlığı sorunlarını açıkça tartışmayı reddediyor ve filmlerinin "evrensel bir insanlık durumuyla ilgilendiğini, bunun çok üzücü ve çok komik olduğunu, çünkü hayatın böyle olduğunu" ima ediyor. Ve Pansy'nin bir karakter olarak gelişiminin özellikle kız kardeşiyle paylaştığı geçmişe, özellikle de annesinin yasını tutmasına bağlı olduğunu itiraf ediyor. "Onlar işin baş ve tura kısmıdır. Pansy'nin, hepimizin hayatlarımızda taşıdığımız, geçmişten gelen bir yükü var. Film, hayata nasıl baktığımızla ilgili. Dünyaya çok öfkeli, kendine çok öfkeli. Film bir bakıma varoluşumuzu değiştirebileceğimizin farkına varmak için zaman ayırmamız gerektiğini vurguluyor.
Yönetmen, herkesin kahramanının tavrına sahip birini tanıdığını garanti ediyor. “Anne-baba, kayınvalide, kayınvalide, dede, nine, amca... Hepimizin ailesinde sürekli kötü ruh hali içinde olan birileri vardır.” Hatta onun bile huysuz biri olduğu biliniyor. Ve umursamıyor.
Benim sinemam evrensel bir insanlık durumuyla ilgilidir, çok hüzünlüdür ama aynı zamanda çok da komiktir, çünkü hayat böyledir. Mike Leigh
Pansy evini tertemiz tutuyor, her şeyin düzenli olmasını seviyor ve ne kocası ne de oğlu ona yardım edecek durumda değil. Hizmetçi olmaktan yakınıyor. Korkuya kapılmış, sadece ortadan kaybolmak istiyor. "Pansy aslında her şeyden şikayet ederdi. Bunları yapma ihtiyacı hissediyor ama bir yandan da bunları yapmaktan yakınıyor. Röportaj vermeyi pek sevmeyen oyuncu, "O böyle biri işte" diyor. "Çok konuşmayı sevmiyorum ve oldukça yalnızım" diye itiraf ediyor.
Pansy ve kız kardeşi filmden bir karede
B takımı resimleriKahramanımız ayrıca oğluna, kendisinin hayallerini ve umutlarını yitirmişken, onun hiç hayali ve umudunun olup olmadığını sorar. Ailesiyle hiç diyalog yok ve çok fazla yalnızlık var; Leigh bu temayı filmlerinde sıkça işliyor. “Gerçek duygularını dile getirmiyorlar, konuşmuyorlar. Sürekli tartışıyorlar ama birbirlerini dinlemiyorlar. Bu bir sorun, küresel bir sorun. "Bunun insanlık halinin bir parçası olduğunu ve Covid salgınından sonra daha da kötüleştiğini düşünüyorum." Filmin İspanya ortak yapımcılığını The Mediapro Studio üstleniyor. Son çalışmasını "insanların güçlü ve zayıf yönleri" üzerine trajikomik bir çalışma olarak tanımlayan yönetmen, "Harika bir ilişkimiz oldu, işimize karşı çok saygılıydılar ve kararlarımıza asla karışmadılar" diyor.
lavanguardia
