Ricardo Yáñez: Isochronies

S

Ben de fikri olanlardanım Şiirden bahsederken en iyi şeyin şiirden bahsetmek (şiirde konuşmak) olduğunu, bunun da birden fazla zorluğu beraberinde getirdiğini, bunların en belirgininin şiirsel hal olarak adlandıracağımız, kişinin şiire erişmeye başladığı veya bu sayede şiirin yazımı (toplantıya dönüşmesi) sırasında ulaştığı şey olduğunu söyler. Şiir, eğer gerçekten bir şiirse –bu da kişisel bir görüştür– ya o halden yapılır ya da o hali onu yazan kişide ortaya çıkarır –ve yazar daha sonra kendini bir şair olarak sezer veya tanır, muhtemelen adı olmayan, tarihsiz ama evet, denebilirse, kaderle, evrensel bir kaderle (abartılı gelecek ama deneyim en azından burada belirtilene bir yaklaşımdır). Her insanın, her bireyin evrensel kaderi daha ziyade şiirlerde anlatılır. Ve açıkça belirtmek gerekir ki, yalnızca yazarlardan değil, okuyuculardan da bahsediyoruz. Yazarın şiirde yakaladığı deneyim sayesinde, okuyucu, esasen dolaylı da olsa, söz konusu şiiri tetikleyen motor olayı deneyimleyebilmektedir. Şiir dedik; sanat eseri de diyebilirdik. Okuyucu dedik; alıcı da diyebilirdik.

Şiirsel halde, bir bakıma bir ilham hali (biraz sorunlu bir kelime olsa da şüphesiz bir şeye isim veriyor), değişmiş bir bilinç hali görenler var. Ben bunu tam tersi, (değişmemiş) bir berrak farkındalık hali olarak düşünmeyi seviyorum. Tanrı bilir, ama her gün bu kadar çok dikkat dağıtıcı şeye maruz kaldığımız için, başkalarının ilham hali olarak adlandıracağı şeyi, varoluşumuzun ilgili yönlerine yönelik berrak bir dikkat fenomeni olarak görmeyi tercih ediyorum. Burada, umarım çok aceleci olmayarak, alaka ve aşkınlık terimlerini tanımlamaya cesaret ediyorum.

İnsanın, her bireyin evrensel kaderini deneyimlemek, mümkün olsaydı, sanatçıların görevi olmak zorunda değildir. Rimbaud'nun "Ben başkasıyım " duygusunu en azından bir kez deneyimlememiş olanın olmadığına inanmak istiyorum; bana söyledikleri kişi değil, ben olduğumu söylediğim kişi değilim. Kendime ulaşmak için kendimin ötesine geçiyorum. Olanla birlikteyim . Her şiir, ister dobra dobra ister derinden, bundan bahseder.

Her şiir, bir kelimeye dönüştürülmüş veya onun aracılığıyla keşfedilmiş şiirsel bir halden başka bir şey değildir; kelime imgeye, kelime imgeye. Öyleyse her şiir, şiirsel bir halin imgesidir. Ve daha fazlası: Kağıda, okuyucuya, izleyiciye aktarılan bir deneyim.