MacArthur'un bir 'dahisi', oligarşi ve sanat fonlamasıyla ilgili komik bir oyunda hayırseverliği yerden yere vuruyor

NEW YORK -- Taylor Mac, kültürel hayırseverliği hicveden yeni bir oyunda, elini besleyen eli ısırmaya kalkışmıyor. MacArthur "dahi hibesi" alıcısı, "sadece biraz ruj sürmeye çalıştığını" iddia ediyor.

Kâr amacı gütmeyen bir dans şirketinin galasında geçen "Prosperous Fools", komedinin "feodal" olarak kınadığı bir toplumda hayırseverliğin ahlaki değeri hakkında sorular sormaya davet ediyor. Kaba bir destekçi, eksik yaratıcı sermayesini boşuna kullanmaya çalışırken deliriyor ve böylece koreografın sanatının karşı çıktığı her şeyi temsil eden aşağılık bir oligarka satılma korkusunu doğruluyor. Mac tarafından yazılan ve Darko Tresnjak tarafından yönetilen gösteri, 29 Haziran'a kadar Brooklyn'deki Polonsky Shakespeare Center'da devam ediyor.

Cinsiyet zamiri "judy" olan Mac, "Kimseyi incitmeye çalışmıyorum. İnsanların dünya hakkında farklı düşünmelerini sağlamaya çalışıyorum" dedi.

Mac, "Amerika'nın ve dünyanın tüm büyük hayırseverlerinin, 'Bu, halk için, halk tarafından bir hükümet kurmanın yolunu bulana kadar geçici bir çözüm' diyerek başlamalarını diliyorum" diye ekledi. "'Çözüm şu: Tüm para bende olmalı ve sonra dünyanın nasıl işleyeceği konusunda karar vermeliyim' demek yerine."

Günümüz paralelliklerinin dikkatinizi dağıtmasına izin vermeyin. Bağış toplayıcının onurlandırılmış bağışçısı, Elon Musk'ın imzası niteliğindeki Beyaz Saray kıyafetine çok benzeyen siyah grafik bir tişört, blazer ve şapka giymiş, ateş püskürten kel bir kartalın tepesinde içeri giriyor. Daha sonra MAGA dünyasında popüler olan uzun kırmızı kravatını takıyor. Ancak benzerlik, Mac'in yalnızca Başkan Donald Trump'ın milyarderlerle dolu yönetimi ve Kennedy Center gibi kültürel sütunlar üzerindeki sıkı kontrol gibi son olaylara odaklandığı anlamına gelmiyor .

Senaryo, Mac'in "bir milyon el sıkışma töreni" olarak tanımladığı 30 yıllık kariyeri boyunca hayırseverliğin dengesiz güç dinamikleriyle ilgili kişisel hayal kırıklıklarını yansıtıyor; önce bir garson olarak, sonra da bağış toplamak için performanslarını bağışlayan ünlü onurlandırılanlardan biri olarak.

Mac'in "Refahlı Aptallar"ın merkezindeki sanatçının çaresiz tasviri, verdiklerinden fazlasını alan zengin hayırseverlere yönelik eleştirisini daha da keskinleştiriyor. Sanatçı "Ama neden iyi bir oligarşım olmadı?" diye haykırdığında ve "Belirsizliğin sanatsal bütünlüğünde kalmalıydım" diye yakındığında, sanatın hayatı taklit ettiği bir durum gibi hissettiriyor.

Ana akım başarısı Mac için geçen on yılda geldi. “Popüler Müziğin 24 On Yıllık Tarihi” 2017'de Pulitzer Ödülü finalistiydi ve Mac'in Broadway'deki ilk oyunu “Gary: Titus Andronicus'un Devamı” 2019'da yedi Tony adaylığı topladı.

Ancak "Refahlı Aptallar", eleştirmenlerin beğenisini kazanmadan 12 yıl önce yazılmıştı. Mac, "güç sahibi birinin" Fransız oyun yazarı Molière'in statü takıntılı bir orta sınıf sosyal tırmanıcısını alaya alan "Le Bourgeois Gentilhomme" adlı eserinin çevirisini sipariş ettiğini söyledi.

Mac, orijinal komisyoncunun nihai ürünü istememesine şaşırmıyor. Molière neredeyse hiç yok. Ve oyun esasen yalnızca zenginlerin fonlamaya değer gördüğü kültürün devamına son verilmesini savunuyor.

Mac, başka bir ilgili yapımcıyı bulmasının on yıldan fazla sürmesine de şaşırmıyor. Başlangıçtaki 40 kişilik bale topluluğu, dört dansçıdan oluşan daha uygun fiyatlı bir topluluğa küçültülmek zorunda kaldı. Ayrıca, Mac'in yargısına göre, tarzı "heteronormatif" bir tiyatro endüstrisi için hala oldukça "tuhaf".

Mac, "Diğer bir neden ise bağışçılara hakaret etmemdir" dedi.

Mac, "Bağışçılara hakaret ettiğimi düşünmüyorum," diye ekledi. "Bağışçılardan şunu düşünmelerini istiyorum. Ve tiyatro, bağışçılarının kendileri hakkında iyi hissetmelerini sağlamakla meşguldür; bağışçılarının hepimizin daha iyi bir bilinç seviyesine ulaşmamız için bizimle iş birliği içinde olmasıyla değil."

Gösterinin slapstick mizahı, oldukça entelektüel konusunu parçalamaya yardımcı oluyor. Birkaç komik andan birinde, patron ve onun "hayırseveri" - birincil kaygısı bağış toplamak olan balenin sanat yönetmeni - sahnede domuzlar gibi homurdanarak sallanıyor. Mac'in sanatçısı, kukla kostümü giymiş "Prenses Gelin" oyuncusu Wallace Shawn gibi davranırken sert ve entelektüel eleştiriler sunuyor. Galanın diğer onur konuğu - yoksul çocukların yüzleriyle süslenmiş bir elbise giyen "hayırseverliğin koruyucu azizi" olarak adlandırılan bir yıldız şarkıcı - Shawn'a olan şehvetini hiç saklamıyor.

Ancak Mac'in bildiği gibi, durmaksızın devam eden mizah, hedefini yumuşatma etkisine sahip olabilir. "Refahlı Aptallar", sanatçının kafiyeli beyitlerle sunduğu ve gösterinin "hayırsever kapitalizme" son darbesi olan bir sonsöz lehine, genellikle bir oyunu sonlandıran oyuncuların selamlarından vazgeçer.

"Bu çok zor dünyada, şefkatimi nasıl koruyacağımı ve şefkatle nasıl devrim yaratacağımı anlamaya çalışan şefkatli bir kalp olmak istiyorum. Ve şu anda ne yapacağımı bilmiyorum," dedi Mac. "Oyunun yaptığı şeyin bir kısmı, 'Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Sen biliyor musun? Benim için bir çözümün var mı?' demek."

Mac, perde çağrısını atlayarak kalabalığın, hayırseverliğin servet biriktirenlerin açgözlülüğünü affettirip affetmeyeceği sorusuyla derhal boğuşmasını talep ediyor; bu soru, Deloitte ve Bloomberg Philanthropies tarafından desteklenen Yeni Bir Seyirci İçin Tiyatro sezonunun kapanışında cesurca ortaya atılmış bir soru.

Ancak gösterinin sert mesajının bu finansal destekçilere ulaşıp ulaşmadığı henüz belli değil. Mac, "Kimse benimle konuşmadı," dedi. İkisi de yorum taleplerine yanıt vermedi.

___

Associated Press'in hayırseverlik ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlarla ilgili haberleri, AP'nin The Conversation US ile iş birliği ve Lilly Endowment Inc.'in finansmanıyla destekleniyor. AP bu içerikten tek başına sorumludur. AP'nin hayırseverlik haberlerinin tamamı için https://apnews.com/hub/philanthropy adresini ziyaret edin.