Galaxy Z Fold7: de sprong die de Fold6 doet lijken op een telefoon uit het verleden

Toen ik de Galaxy Z Fold6 probeerde, veranderde dat de manier waarop ik mijn smartphone gebruikte. Die eerste kennismaking met een opvouwbaar toestel dat als een boek openklapte en een soort tablet werd, markeerde een keerpunt. De Flex-modus, waarmee je hem halfopen op tafel kunt laten liggen , was perfect om te koken, een serie te kijken of e-mails te beantwoorden zonder het toestel vast te houden. Het was zonder twijfel een andere ervaring dan alles wat ik eerder had gebruikt.

Maar toen ik de Galaxy Z Fold7 in handen kreeg, veranderde het perspectief compleet. De generatiekloof zit hem niet zozeer in de software, maar in hoe hij vasthoudt : het nieuwe model laat de Fold6 aanvoelen als een oude, dikke en zware telefoon.

De Fold6 was al geavanceerd, maar het gewicht van 239 gram en de dikte van 12,1 mm ingevouwen waren merkbaar. De Fold7 weegt nog maar 215 gram en weegt slechts 8,9 mm, met een dikte van slechts 4,2 mm in uitgeklapte toestand. Het verschil is groot: hij verdwijnt in je zak, ligt comfortabel en handzaam in de hand, en ingevouwen zou je hem kunnen aanzien voor een Galaxy S25.

Samsung heeft ook het scharnier versterkt met de nieuwe Armor FlexHinge en de frames verbeterd met sterker aluminium. Het resultaat is een solide en slanke opvouwbare telefoon, zonder het fragiele gevoel dat de Fold6 nog steeds uitstraalde. Het nadeel zit hem in de camera onder het scherm: deze is verdwenen om plaats te maken voor het traditionele gat. De frontcamera is daarentegen vergroot van 4 MP naar 10 MP, wat zorgt voor veel scherpere selfies.

Hier is nog een belangrijke stap vooruit. De Fold6 bood 7,6 inch intern en 6,3 inch extern, met een goede helderheid, maar met één probleem: het coverscherm was te smal. Voor degenen onder ons met brede vingers was typen erop oncomfortabel en foutgevoelig.

De Fold7 lost dit probleem op met een extern 6,5-inch Full HD+-scherm en een intern scherm dat tot 8 inch QXGA+ gaat. Beide hebben adaptieve 120Hz en een helderheid tot 2600 nits , een enorme verbetering ten opzichte van de 1600 nits van de Fold6. Het resultaat is dat het externe scherm nu aanvoelt als dat van een conventionele telefoon, maar dan zonder de breedtebeperking. En wanneer het scherm is uitgevouwen, is de meeslepende ervaring voor zowel werk als entertainment nog beter.

De Fold6 had een camerasysteem van 50+12+10 MP aan de achterkant. In de Fold7 springt de hoofdsensor naar 200 MP, aangevuld met dezelfde 12 MP ultragroothoeklens en 10 MP 3x telelens. Het verschil is merkbaar in de details van de foto's en hoe de AI-engine nachtscènes en portretten verwerkt.

Ook qua prestaties is er een flinke sprong voorwaarts gemaakt. De Fold6 introduceerde de Snapdragon 8 Gen 3 voor Galaxy, terwijl de Fold7 de 8 Gen 3 Elite integreert, met tot 40% meer rekenkracht in de CPU, GPU en AI. Dit vertaalt zich in soepeler multitasken, soepeler gamen (dankzij de nieuwe, grotere vapor chamber) en een superieure verwerking van Galaxy AI-functies.

De batterij blijft 4400 mAh met 25W-oplaadtijd, genoeg voor een hele dag intensief gebruik. In de praktijk voelt hij niet langer mee dan de Fold6, maar wel efficiënter tijdens langdurig schermkijken.

De Fold7 krijgt een ultradun ontwerp, helderdere en grotere schermen, krachtigere camera's en een AI-geoptimaliseerde chip. Hij verliest ondersteuning voor de S Pen, wat sommigen als een opoffering zullen beschouwen, maar in mijn geval is het niet dramatisch: op de Fold6 gebruikte ik hem meer om indruk te maken dan voor echte productiviteit.

De conclusie is duidelijk: terwijl de Fold6 me liet zien hoe een opvouwbaar toestel mijn gewoonten kan veranderen, overtuigde de Fold7 me ervan dat dit niet langer een technologisch experiment is, maar een smartphone die eindelijk natuurlijk en volwassen aanvoelt. Voor het eerst in jaren is het de moeite waard om direct van de ene generatie naar de andere over te stappen.